Turkish John

/1 BaŸlang‡ta S”z vard; S”z Tanr'yla birlikteydi(a) ve S”z Tanr'yd. 
BaŸlang‡ta O, Tanr'yla birlikteydi(a). 
Her Ÿey O'nun aracl§yla var oldu, var olan hi‡ bir Ÿey O'nsuz olmad. 
YaŸam O'ndayd ve yaŸam insanlarn Ÿ§yd. 
IŸk karanlkta parlar ve karanlk onu alt edememiŸtir(b). 
Tanr'nn g”nderdi§i Yahya adl bir adam ortaya ‡kt. 
O, tanklk i‡in, Ÿ§a tanklk etsin ve herkes onun aracl§yla iman etsin 
diye geldi. 
Kendisi o Ÿk de§ildi, ama Ÿ§a tanklk etmeye geldi. 
Dnyaya gelen, her insan aydnlatan ger‡ek Ÿk vard. 
O, dnyadayd, dnya O'nun aracl§yla var oldu, ama dnya O'nu tanmad. 
Kendi yurduna geldi, ama kendi halk O'nu kabul etmedi. 
Ancak, kendisini kabul edip adna iman edenlerin hepsine Tanr'nn ‡ocuklar 
olma hakkn verdi. 
Onlar ne kandan, ne bedenin iste§inden, ne de insann iste§inden do§dular; 
tersine, Tanr'dan do§dular. 
S”z insan(c) olup aramzda yaŸad; Biz de O'nun yceli§ini, Baba'dan gelen, 
ltuf ve ger‡ekle dolu olan biricik O§ul'un yceli§ini g”rdk. 
Yahya O'na tanklk etti; Yksek sesle Ÿ”yle dedi: "'Benden sonra gelen benden 
stndr; €nk O benden ”nce vard' diye s”zn etti§im kiŸi budur.". 
Nitekim hepimiz O'nun dolulu§undan ltuf zerine ltuf aldk. 
Kutsal Yasa Musa aracl§yla verildi, ama ltuf ve ger‡ek ˜sa Mesih* 
aracl§yla geldi. 
Tanr'y hi‡bir zaman hi‡ kimse g”rmemiŸtir; O'nu, Baba'nn ba§rnda bulunan 
ve kendisi Tanr olan biricik O§ul tantt. 
Yahudiler Yahya'ya, "Sen kimsin?" diye sormak zere Kuds'ten kƒhinlerle* 
Levilileri* g”nderdikleri zaman Yahya'nn tankl§ Ÿ”yle oldu-a‡k‡a konuŸtu, 
inkƒr etmedi-"Ben Mesih de§ilim" diye a‡k‡a konuŸtu. 
Onlar da kendisine, "™yleyse sen kimsin? ˜lyas msn?" diye sordular; O da, 
"De§ilim" dedi; "Sen o peygamber misin?" sorusuna, "Hayr" cevabn verdi. 
O zaman ona, "Kimsin, s”yle de bizi g”nderenlere bir cevap verelim" dediler; 
"Kendin i‡in ne diyorsun?". 
Yahya, "YeŸaya* peygamberin dedi§i gibi, 'Rab'bin yolunu dzeltin' diye ‡”lde 
ykselen sesim ben" dedi. 
Yahya'ya g”nderilen baz Ferisiler* ona, "Sen Mesih, ˜lyas ya da o peygamber 
de§ilsen, niye vaftiz ediyorsun?" diye sordular. 
Yahya onlara Ÿ”yle cevap verdi: "Ben suyla vaftiz ediyorum, ama aranzda 
tanmad§nz biri duruyor. 
Benden sonra gelen O'dur; Ben O'nun ‡ar§nn ba§n ‡”zmeye bile layk 
de§ilim.". 
Btn bunlar žeria nehrinin ”tesinde bulunan Beytanya'da, Yahya'nn vaftiz 
etti§i yerde oldu. 
Yahya ertesi gn ˜sa'nn kendisine do§ru geldi§ini g”rnce Ÿ”yle dedi: "˜Ÿte, 
dnyann gnahn ortadan kaldran Tanr Kuzusu!. 
Kendisi i‡in, 'Benden sonra biri geliyor, O benden stndr; €nk O benden 
”nce vard' dedi§im kiŸi iŸte budur. 
Ben O'nu tanmyordum, ama ˜srail'in O'nu tanmas i‡in ben suyla vaftiz 
ederek geldim.". 
Yahya tankl§n Ÿ”yle srdrd: "Ruh'un gvercin bi‡iminde g”kten indi§ini, 
O'nun zerinde durdu§unu g”rdm. 
Ben O'nu tanmyordum; Ama suyla vaftiz etmek i‡in beni g”nderen, 'Ruh'un 
kimin zerine inip durdu§unu g”rrsen, Kutsal Ruh'la vaftiz eden O'dur' dedi. 
Ben de g”rdm ve 'Tanr'nn O§lu budur' diye tanklk ettim.". 
Ertesi gn Yahya yine ”§rencilerinden ikisiyle birlikteydi. 
Oradan ge‡mekte olan ˜sa'ya bakarak, "˜Ÿte Tanr Kuzusu!" dedi. 
˜ki ”§renci onun s”ylediklerini iŸitince ˜sa'nn ardndan gittiler. 
˜sa arkasna d”np ardndan geldiklerini g”rnce onlara, "Ne aryorsunuz?" 
diye sordu; Onlar da, "Nerede oturuyorsun, RabbŒ*?" dediler; 'RabbŒ', 
”§retmenim anlamna gelir. 
˜sa, "Gelin, g”rn" dedi; Gidip O'nun nerede oturdu§unu g”rdler ve o gn 
O'nunla kaldlar; Saat* d”rt sularyd. 
Yahya'y iŸitip ˜sa'nn ardndan giden iki kiŸiden biri Simun Petrus'un 
kardeŸi Andreya'yd. 
Andreya ”nce kendi kardeŸi Simun'u bularak ona, "Biz Mesih'i bulduk" dedi; 
'Mesih', meshedilmiŸ* anlamna gelir. 
Andreya kardeŸini ˜sa'ya g”trd; ˜sa ona bakt, "Sen Yuhanna'nn o§lu 
Simun'sun; Kifas diye ‡a§rlacaksn" dedi; 'Kifas', Kaya(‡) anlamna gelir. 
Ertesi gn ˜sa, Celile'ye gitmeye karar verdi; Filipus'u bulup ona, "Ardmdan 
gel" dedi. 
Filipus da Andreya ile Petrus'un kenti olan Beytsayda'dand. 
Filipus, Natanyel'i bularak ona, "Musa'nn Kutsal Yasa'da hakknda yazd§, 
peygamberlerin de s”zn etti§i kiŸiyi, Yusuf'un o§lu Nasral ˜sa'y bulduk" 
dedi. 
Natanyel Filipus'a, "Nasra'dan iyi bir Ÿey ‡kabilir mi?" diye sordu; 
Filipus, "Gel de g”r" dedi. 
˜sa, Natanyel'in kendisine do§ru geldi§ini g”rnce onun i‡in, "˜Ÿte, i‡inde 
hile olmayan ger‡ek bir ˜srailli!" dedi. 
Natanyel, "Beni nereden tanyorsun?" diye sordu; ˜sa, "Filipus ‡a§rmadan ”nce 
seni incir a§acnn altnda g”rdm" cevabn verdi. 
Natanyel, "RabbŒ, sen Tanr'nn O§lusun, sen ˜srail'in Kralsn!" dedi. 
˜sa ona dedi ki, "Seni incir a§acnn altnda g”rd§m s”yledi§im i‡in mi 
inanyorsun? Bunlardan daha byk Ÿeyler g”receksin.". 
Sonra da, "Size do§rusunu s”yleyeyim, g”§n a‡ld§n, Tanr'nn meleklerinin 
˜nsano§lu* zerinde ykselip indiklerini g”receksiniz" dedi. 

/2 š‡nc gn Celile'nin Kana k”ynde bir d§n vard; ˜sa'nn annesi 
oradayd. 
˜sa ve ”§rencileri de d§ne ‡a§rlmŸlard. 
žarap tkenince ˜sa'nn annesi O'na, "žaraplar kalmad" dedi. 
˜sa, "Anne(d), benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi" dedi. 
Annesi hizmet edenlere, "Size ne derse onu yapn" dedi. 
Yahudilerin geleneksel temizli§i i‡in oraya konmuŸ, her biri seksenle yz 
yirmi litre(e) alan alt taŸ kp vard. 
˜sa hizmet edenlere, "Kpleri suyla doldurun" dedi; Kpleri a§zlarna kadar 
doldurdular. 
Sonra hizmet edenlere, "žimdi bundan aln, Ÿ”len baŸkanna g”trn" dedi; 
Onlar da g”trdler. 
ž”len baŸkan Ÿarap olmuŸ suyu tatt; Bunun nereden geldi§ini bilemedi, oysa 
suyu kpten alan hizmetkƒrlar biliyorlard; ž”len baŸkan gveyi ‡a§rp ona 
dedi ki, "Herkes ”nce iyi Ÿarab, ‡ok i‡ildikten sonra da k”tsn sunar; Ama 
sen iyi Ÿarab Ÿimdiye dek saklamŸsn.".
˜sa bu ilk mucizesini* Celile'nin Kana k”ynde yapt ve yceli§ini g”sterdi; 
™§rencileri de O'na iman ettiler. 
Bundan sonra ˜sa, annesi, kardeŸleri ve ”§rencileri Kefernahum'a gidip orada 
birka‡ gn kaldlar. 
Yahudilerin Fsh* bayram yaknd; ˜sa da Kuds'e gitti. 
Tapnakta s§r, koyun ve gvercin satanlarla orada oturmuŸ para bozanlar 
g”rd. 
˜plerden bir kam‡ yaparak hepsini, koyunlar ve s§rlarla birlikte tapnaktan 
kovdu, para bozanlarn paralarn d”kt ve masalarn devirdi. 
Gvercin satanlara, "Bunlar buradan kaldrn, Babamn evini pazar yerine 
‡evirmeyin!" dedi. 
™§rencileri, "Senin evin i‡in g”sterdi§im gayret beni yiyip bitirecek" diye 
yazlmŸ olan s”z hatrladlar. 
Yahudiler ˜sa'ya, "Bunlar yapt§na g”re, bize nasl bir mucize 
g”stereceksin?" diye sordular. 
˜sa Ÿu cevab verdi: "Bu tapna§ ykn, ‡ gnde onu yeniden kuraca§m.". 
Yahudiler, "Bu tapnak krk alt ylda yapld, sen onu ‡ gnde mi 
kuracaksn?" dediler. 
Ama ˜sa'nn s”zn etti§i tapnak kendi bedeniydi. 
˜sa ”lmden dirilince ”§rencileri bu s”z s”yledi§ini hatrladlar, Kutsal 
Yaz'ya ve ˜sa'nn s”yledi§i bu s”ze iman ettiler. 
Fsh bayramnda ˜sa'nn Kuds'te bulundu§u srada yapt§ mucizeleri g”ren 
bir‡oklar O'nun adna iman ettiler. 
Ama ˜sa btn insanlarn yre§ini bildi§i i‡in onlara gvenmiyordu. 
˜nsan hakknda kimsenin O'na bir Ÿey s”ylemesine gerek yoktu; €nk kendisi 
insann i‡inden ge‡enleri biliyordu. 

/3 Yahudilerin Nikodim adl bir ”nderi vard; Ferisilerden olan bu adam bir 
gece ˜sa'ya gelerek, "RabbŒ*, senin Tanr'dan gelmiŸ bir ”§retmen oldu§unu 
biliyoruz; €nk Tanr kendisiyle birlikte olmadk‡a hi‡ kimse senin yapt§n 
bu mucizeleri* yapamaz" de di.
˜sa ona Ÿu karŸl§ verdi: "Sana do§rusunu s”yleyeyim, bir kimse yeniden(f) 
do§madk‡a Tanr'nn Egemenli§ini g”remez.". 
Nikodim, "YaŸlanmŸ bir adam nasl do§abilir? Annesinin rahmine ikinci kez 
girip do§abilir mi?" diye sordu. 
˜sa Ÿ”yle cevap verdi: "Sana do§rusunu s”yleyeyim, bir kimse sudan ve Ruh'tan* 
do§madk‡a Tanr'nn Egemenli§ine giremez. 
Bedenden do§an bedendir, Ruh'tan do§an ruhtur. 
Sana, 'Yeniden do§malsnz' dedi§ime ŸaŸma. 
Yel diledi§i yerde eser; sesini iŸitirsin, ama nereden gelip nereye gitti§ini 
bilemezsin; Ruh'tan do§an her adam da b”yledir.". 
Nikodim ˜sa'ya, "Bunlar nasl olabilir?" diye sordu. 
˜sa ona Ÿ”yle cevap verdi: "Sen ˜srail'in ”§retmeni oldu§un halde bunlar 
anlamyor musun?. 
Sana do§rusunu s”yleyeyim, biz bildi§imizi s”ylyoruz, g”rd§mze tanklk 
ediyoruz; Sizler ise bizim tankl§mz kabul etmiyorsunuz. 
Sizlere yeryzyle ilgili Ÿeyleri s”yledi§im zaman inanmazsanz, g”kle ilgili 
Ÿeyleri s”yledi§imde nasl inanacaksnz?. 
G”kten inmiŸ olan(g) ˜nsano§lu'ndan* baŸka hi‡ kimse g”§e ‡kmamŸtr. 
Musa ‡”lde ylan nasl yukar kaldrdysa, ˜nsano§lu'nun da ”ylece yukar 
kaldrlmas gerekir. 
™yle ki, O'na iman eden herkes sonsuz yaŸama kavuŸsun. 
"€nk Tanr dnyay o kadar ‡ok sevdi ki, biricik O§lunu verdi; ™yle ki, O'na 
iman edenlerin hi‡biri mahvolmasn, ama hepsi sonsuz yaŸama kavuŸsun. 
Tanr, O§lunu dnyay yarglamak i‡in dnyaya g”ndermedi, dnya O'nun 
aracl§yla kurtulsun diye g”nderdi. 
O'na iman eden yarglanmaz, iman etmeyen ise zaten yarglanmŸtr; €nk 
Tanr'nn biricik O§lunun adna iman etmemiŸtir. 
Yarg da Ÿudur: Dnyaya Ÿk geldi, ama insanlar Ÿ§n yerine karanl§ 
sevdiler; €nk yaptklar iŸler k”tyd. 
K”tlk yapan herkes Ÿktan nefret eder ve iŸleri a‡§a ‡kmasn diye Ÿ§a 
gelmez. 
Ama ger‡e§i uygulayan kiŸi, iŸlerini Tanr'ya dayanarak yapt§ belli olsun 
diye Ÿ§a gelir.". 
Bundan sonra ˜sa'yla ”§rencileri Yahudiye diyarna geldiler; ˜sa onlarla 
birlikte orada bir sre kalarak vaftiz etti. 
Yahya da Salim yaknndaki Aynon'da vaftiz ediyordu; €nk orada bol su vard; 
˜nsanlar gelip vaftiz oluyorlard. 
Yahya henz hapse atlmamŸt. 
O sralarda Yahya'nn ”§rencileriyle bir Yahudi arasnda temizlenme konusunda 
bir tartŸma ‡kt. 
™§rencileri Yahya'ya gelerek, "RabbŒ" dediler, "žeria nehrinin ”tesinde 
seninle olan, kendisi i‡in tanklk etti§in adam var ya, iŸte o adam vaftiz 
ediyor, herkes de O'na gidiyor.". 
Yahya Ÿ”yle cevap verdi: "˜nsan, kendisine g”kten verilmedik‡e hi‡bir Ÿey 
alamaz. 
'Ben Mesih* de§ilim, ama O'nun ”ncs olarak g”nderildim' dedi§ime siz 
kendiniz tanksnz. 
Gelin kiminse, gvey odur; Ama gveyin yannda duran ve onu dinleyen dostu 
onun sesini iŸitince ‡ok sevinir; ˜Ÿte benim sevincim b”ylece tamamland. 
O bymeli, bense k‡lmeliyim. 
"Yukardan gelen, herkesten stndr; Dnyadan olan dnyaya aittir ve dnyadan 
s”z eder; G”kten gelen ise, herkesten stndr. 
Ne g”rmŸ ne iŸitmiŸse ona tanklk eder, ama tankl§n kimse kabul etmez. 
O'nun tankl§n kabul eden, Tanr'nn ger‡ek oldu§una mhrn basmŸtr. 
Tanr'nn g”nderdi§i kiŸi Tanr'nn s”zlerini s”yler; €nk Tanr, Ruh'u 
”l‡yle vermez. 
Baba O§ul'u sever ve her Ÿeyi O'na emanet etmiŸtir. 
O§ul'a iman edenin sonsuz yaŸam vardr; Ama O§ul'un s”zn dinlemeyen yaŸam 
g”rmeyecektir; Tanr'nn gazab b”ylesinin zerinde kalr.". 

/4 Ferisiler* ˜sa'nn Yahya'dan daha ‡ok ”§renci edinip vaftiz etti§ini 
duydular; (Aslnda ˜sa'nn kendisi de§il, ”§rencileri vaftiz ediyorlard.) ˜sa 
bunu ”§renince Yahudiye'den ayrlp yine Celile'ye gitti. 
Giderken Samiriye'den ge‡mesi gerekti. 
B”ylece Samiriye'nin Sihar denilen kentine geldi; Buras Yakub'un kendi o§lu 
Yusuf'a vermiŸ oldu§u topra§n yaknndayd. 
Yakub'un kuyusu da oradayd; ˜sa, yolculuktan yorulmuŸ oldu§u i‡in kuyunun 
yanna oturmuŸtu; Saat* on iki sularyd. 
Samiriyeli bir kadn su ‡ekmeye geldi; ˜sa ona, "Bana su ver, i‡eyim" dedi. 
˜sa'nn ”§rencileri yiyecek satn almak i‡in kente gitmiŸlerdi. 
Samiriyeli kadn, "Sen Yahudisin, bense Samiriyeli bir kadnm" dedi, "nasl 
olur da benden su istersin?" €nk Yahudilerin Samiriyelilerle iliŸkileri 
yoktur. 
˜sa kadna Ÿu cevab verdi: "E§er sen Tanr'nn arma§ann ve sana, 'Bana su 
ver, i‡eyim' diyenin kim oldu§unu bilseydin, O'ndan dilerdin, O da sana diri 
su verirdi.". 
Kadn, "Efendim" dedi, "su ‡ekecek bir Ÿeyin yok, kuyu da derin; B”yle olunca 
diri suyu nereden bulacaksn?. 
Sen, bu kuyuyu bize vermiŸ, kendisi, o§ullar ve davarlar ondan i‡miŸ olan 
atamz Yakup'tan daha byk msn?". 
˜sa Ÿ”yle cevap verdi: "Bu sudan her i‡en yine susayacak. 
Oysa benim verece§im sudan i‡en sonsuza dek susamaz; Benim verece§im su, 
i‡ende sonsuz yaŸam i‡in fŸkran bir su kayna§ olacak.". 
Kadn, "Efendim" dedi, "bu suyu bana ver; B”ylece ne susayaym, ne de su 
‡ekmek i‡in buraya kadar geleyim.". 
˜sa, "Git, kocan ‡a§r ve buraya gel" dedi. 
Kadn, "Kocam yok" cevabn verdi; ˜sa, "Kocam yok demekle do§ruyu s”yledin" 
dedi. 
"BeŸ kocaya vardn; žimdi birlikte yaŸad§n adamsa kocan de§ildir; Do§ruyu 
s”yledin.". 
Kadn, "Efendim, anlyorum, sen bir peygambersin" dedi. 
"Atalarmz bu da§da tapndlar, ama sizler tapnlmas gereken yerin Kuds'te 
oldu§unu s”ylyorsunuz.". 
˜sa ona Ÿ”yle dedi: "Kadn, bana inan, ”yle bir saat geliyor ki, Baba'ya ne bu 
da§da, ne de Kuds'te tapnacaksnz!. 
Siz bilmedi§inize tapnyorsunuz, biz bildi§imize tapnyoruz; €nk kurtuluŸ 
Yahudilerdendir. 
Ama i‡tenlikle tapnanlarn Baba'ya ruhta ve ger‡ekte tapnacaklar saat 
geliyor; ˜Ÿte, o saat Ÿimdidir; Baba da kendisine b”yle tapnanlar aryor. 
Tanr ruhtur, O'na tapnanlar da ruhta ve ger‡ekte tapnmaldrlar.". 
Kadn ˜sa'ya, "Mesih denilen meshedilmiŸ* Olan'n gelece§ini biliyorum" dedi, 
"O gelince bize her Ÿeyi bildirecektir.". 
˜sa, "Seninle konuŸan ben, O'yum" dedi. 
Bu srada ˜sa'nn ”§rencileri geldiler; O'nun bir kadnla konuŸmasna 
ŸaŸtlar; Bununla birlikte hi‡biri, "Ne istiyorsun?" ya da, "O kadnla neden 
konuŸuyorsun?" demedi. 
Sonra kadn su testisini brakarak kente gitti ve halka Ÿ”yle dedi: "Gelin, 
yapmŸ oldu§um her Ÿeyi bana s”yleyen adam g”rn; Acaba Mesih bu mudur?". 
Halk da kentten ‡kp ˜sa'ya do§ru gelmeye baŸlad. 
Bu arada ”§rencileri, "RabbŒ*, yemek ye!" diye ˜sa'ya rica ediyorlard. 
Ama ˜sa, "Benim, sizin bilmedi§iniz bir yiyece§im var" dedi. 
™§renciler birbirlerine, "Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?" diye sordular. 
˜sa, "Benim yeme§im, beni g”nderenin iste§ini yerine getirmek ve O'nun iŸini 
tamamlamaktr" dedi. 
"Sizler, 'Ekinleri bi‡meye daha d”rt ay var' demiyor musunuz? ˜Ÿte, size 
s”ylyorum, baŸnz kaldrp tarlalara bakn; Ekinler sararmŸ, bi‡ilmeye 
hazr!. 
Eken ve bi‡en birlikte sevinsinler diye, bi‡en Ÿimdiden cretini alr, sonsuz 
yaŸam i‡in de rn toplar. 
'Biri eker, baŸkas bi‡er' s”z bu durumda do§rudur. 
Ben sizi, emek vermedi§iniz bir rn bi‡meye g”nderdim; BaŸkalar emek 
verdiler, siz ise onlarn eme§inden yararlandnz.". 
O kentten bir‡ok Samiriyeli, "YapmŸ oldu§um her Ÿeyi bana s”yledi" diye 
tanklk eden kadnn s”z zerine ˜sa'ya iman etti. 
Samiriyeliler O'na gelip yanlarnda kalmas i‡in rica ettiler; O da orada iki 
gn kald. 
O'nun s”z zerine daha bir‡oklar iman etti. 
Bunlar kadna: "Bizim iman etmemizin nedeni artk senin s”zlerin de§ildir" 
diyorlard; "Kendimiz iŸittik, O'nun ger‡ekten dnyann Kurtarcs oldu§unu 
biliyoruz.". 
Bu iki gnden sonra ˜sa oradan ayrlp Celile'ye gitti. 
˜sa'nn kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygnl§ olmad§na 
tanklk etmiŸti. 
Celile'ye geldi§i zaman Celileliler O'nu iyi karŸladlar; €nk onlar da 
bayrama gitmiŸler ve bayramda O'nun Kuds'te yapt§ her Ÿeyi g”rmŸlerdi. 
˜sa yine, suyu Ÿaraba ‡evirdi§i Celile'nin Kana k”yne geldi; Orada saraya 
ba§l bir memur vard; O§lu Kefernahum'da hastayd. 
Adam, ˜sa'nn Yahudiye'den Celile'ye geldi§ini iŸitince yanna gitti, ”lmek 
zere olan o§lunu gelip iyileŸtirmesi i‡in O'na yalvard. 
O zaman ˜sa adama, "Sizler, belirtiler ve harikalar g”rmedik‡e iman 
etmeyeceksiniz" dedi. 
Saray memuru ˜sa'ya, "Efendim, ‡ocu§um ”lmeden ”nce yetiŸ!" dedi. 
˜sa, "Git, o§lun yaŸayacak" dedi; Adam ˜sa'nn s”yledi§i s”ze iman ederek 
gitti. 
Daha yoldayken k”leleri onu karŸlayp o§lunun yaŸamakta oldu§unu bildirdiler. 
Adam onlara, o§lunun iyileŸmeye baŸlad§ saati sordu; "Dn ”§le st saat* 
birde ateŸi dŸt" dediler. 
Baba bunun, ˜sa'nn, "O§lun yaŸayacak" dedi§i saat oldu§unu anlad; Kendisi ve 
btn ev halk iman etti. 
Bu da ˜sa'nn Yahudiye'den Celile'ye geliŸinde yapt§ ikinci mucizeydi*. 

/5 Bundan sonra Yahudilerin bir bayram vard ve ˜sa Kuds'e gitti. 
Kuds'te Koyun Kaps yannda, ˜branicede* Beytesta denilen beŸ eyvanl* bir 
havuz vardr. 
Bu eyvanlarn altnda k”r, k”trm, fel‡li hastalardan bir kalabalk(§) 
yatard. 
Orada otuz sekiz yldr hasta olan bir adam vard. 
˜sa adam yatmakta g”rp onun uzun zamandr bu durumda oldu§unu anlaynca ona, 
"˜yi olmak ister misin?" diye sordu. 
Hasta Ÿ”yle cevap verdi: "Efendim, su ‡alkand§ zaman beni havuza indirecek 
kimsem yok, girece§im anda benden ”nce baŸkas giriyor.". 
˜sa ona, "Kalk, d”Ÿe§ini topla ve yr" dedi. 
Adam o anda iyileŸti; D”Ÿe§ini toplayp yrmeye baŸlad; O gn Sept* gnyd. 
Bu yzden Yahudiler iyileŸen adama, "Bugn Sept gn" dediler, "d”Ÿe§ini 
toplaman yasaktr.". 
Ama adam onlara Ÿ”yle cevap verdi: "Beni iyileŸtiren kiŸi bana, 'D”Ÿe§ini 
topla ve yr' dedi.". 
"Sana, 'D”Ÿe§ini topla ve yr' diyen adam kim?" diye sordular. 
˜yileŸen adam ise O'nun kim oldu§unu bilmiyordu; €nk oras kalabalk 
oldu§undan ˜sa ‡ekilmiŸti. 
˜sa daha sonra adam tapnakta buldu; "Bak, iyi oldun; Artk gnah iŸleme de 
baŸna daha k”t bir Ÿey gelmesin" dedi. 
Adam Yahudilere gidip kendisini iyileŸtirenin ˜sa oldu§unu bildirdi. 
Sept gn b”yle Ÿeyler yapt§ i‡in Yahudiler ˜sa'ya zulmetmeye baŸladlar. 
Ama ˜sa onlara Ÿu karŸl§ verdi: "Babam Ÿimdiye dek ‡alŸmaktadr, ben de 
‡alŸyorum.". 
˜Ÿte bu nedenle Yahudiler O'nu ”ldrmek i‡in daha ‡ok gayret ettiler; €nk 
yalnz Sept gnn bozmakla kalmamŸt, ayn zamanda Tanr'nn kendi Babas 
oldu§unu s”yleyerek kendisini Tanr'ya eŸit klyordu. 
˜sa Yahudilere Ÿ”yle karŸlk verdi: "Size do§rusunu s”yleyeyim, O§ul, 
Baba'nn yaptklarn g”rmedik‡e kendili§inden bir Ÿey yapamaz; Baba ne 
yaparsa O§ul da ayn Ÿeyi yapar. 
€nk Baba O§ul'u sever ve yaptklarnn hepsini O'na g”sterir; Sizler 
ŸaŸasnz diye O'na bunlardan daha byk iŸler de g”sterecektir. 
Baba nasl ”lleri diriltip onlara yaŸam veriyorsa, O§ul da diledi§i kimselere 
”ylece yaŸam verir. 
Baba kimseyi yarglamaz, tm yarglama iŸini O§ul'a verdi. 
™yle ki, herkes Baba'y onurlandrd§ gibi O§ul'u onurlandrsn; O§ul'u 
onurlandrmayan, O'nu g”nderen Baba'y da onurlandrmaz. 
"Size do§rusunu s”yleyeyim, s”zm iŸitip beni g”nderene iman edenin sonsuz 
yaŸam vardr; B”yle biri yarglanmaz, ”lmden yaŸama ge‡miŸtir. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, ”llerin Tanr O§lunun sesini iŸitecekleri ve 
iŸitenlerin yaŸayacaklar saat geliyor, geldi bile. 
€nk Baba, kendisinde yaŸam oldu§u gibi, O§ul'a da kendisinde yaŸam olma 
”zelli§ini verdi. 
O'na yarglama yetkisini de verdi; €nk O ˜nsano§lu'dur*. 
Buna ŸaŸmayn; Mezarda olanlarn hepsinin O'nun sesini iŸitecekleri saat 
geliyor. 
Ve onlar mezarlarndan ‡kacaklar; ˜yilik etmiŸ olanlar yaŸamak, k”tlk 
yapmŸ olanlar yarglanmak zere dirilecekler. 
"Ben kendili§imden hi‡bir Ÿey yapamam; ˜Ÿitti§im gibi yarglarm ve benim 
yargm adildir; €nk amacm kendi istedi§imi de§il, beni g”nderenin 
istedi§ini yapmaktr. 
E§er kendim i‡in ben tanklk edersem, tankl§m ge‡erli olmaz. 
Ama benim i‡in tanklk eden baŸka biri vardr; O'nun benim i‡in etti§i 
tankl§n ge‡erli oldu§unu bilirim. 
Siz Yahya'ya adamlar g”nderdiniz, o da ger‡e§e tanklk etti. 
˜nsandan tanklk kabul etti§im i‡in de§il, kurtulmanz i‡in bunlar 
s”ylyorum. 
Yahya, yanan ve Ÿk sa‡an bir ‡rayd; Sizler onun Ÿ§nda bir sre i‡in 
coŸmak istediniz. 
Ama benim, Yahya'nnkinden daha byk bir tankl§m var; Tamamlamam i‡in 
Baba'nn bana verdi§i iŸler, Ÿu yapt§m iŸler, beni Baba'nn g”nderdi§ine 
tanklk ediyor. 
Beni g”nderen Baba da benim i‡in tanklk etmiŸtir; Siz hi‡bir zaman O'nun ne 
sesini iŸittiniz, ne de Ÿeklini g”rdnz. 
O'nun s”z sizde yaŸamyor; €nk O'nun g”nderdi§i kiŸiye iman etmiyorsunuz. 
Kutsal Yazlar araŸtryorsunuz; €nk bunlarda sonsuz yaŸama sahip 
oldu§unuzu sanyorsunuz; Bana tanklk eden de bu yazlardr!. 
™yleyken siz, yaŸama kavuŸmak i‡in bana gelmek istemiyorsunuz. 
"˜nsanlardan ”vg kabul etmiyorum. 
Ama ben sizi bilirim, i‡inizde Tanr sevgisi yoktur. 
Ben Babamn adna geldim, ama beni kabul etmiyorsunuz; Oysa baŸka birisi kendi 
adna gelirse, onu kabul edeceksiniz. 
Birbirinizden ”vgler kabul ediyor, ama tek olan Tanr'nn ”vgsn kazanmaya 
‡alŸmyorsunuz; Bu durumda nasl iman edebilirsiniz?. 
Baba'nn ”nnde sizi su‡layaca§m sanmayn; Sizi su‡layan, umut ba§lad§nz 
Musa'dr. 
Musa'ya iman etmiŸ olsaydnz, bana da iman ederdiniz; €nk o benim hakkmda 
yazmŸtr. 
Ama onun yazlarna iman etmezseniz, benim s”zlerime nasl iman edeceksiniz?". 

/6 Bundan sonra ˜sa, Celile (Taberiye) g”lnn karŸ yakasna ge‡ti. 
Byk bir kalabalk O'nun ardndan gidiyordu; €nk hastalar zerinde yapt§ 
mucizeleri* g”rmŸlerdi. 
˜sa da§a ‡kp orada ”§rencileriyle birlikte oturdu. 
Yahudilerin Fsh* bayram yaknd. 
˜sa baŸn kaldrp byk bir kalabal§n kendisine do§ru geldi§ini g”rnce 
Filipus'a, "Bunlar doyurmak i‡in nereden ekmek alalm?" diye sordu. 
Bu s”z onu snamak i‡in s”yledi, kendisi ne yapaca§n biliyordu. 
Filipus O'na Ÿu cevab verdi: "Her birinin az bir Ÿey yiyebilmesi i‡in iki yz 
dinarlk* ekmek bile yetmez.". 
™§rencilerinden biri, Simun Petrus'un kardeŸi Andreya, ˜sa'ya dedi ki, "Burada 
beŸ arpa ekme§iyle iki bal§ olan bir ‡ocuk var; Ama bu kadar adam i‡in 
bunlar nedir ki?". 
˜sa, "Halk yere oturtun" dedi; O yerde bol ‡imen vard; B”ylece halk yere 
oturdu; Oradaki erkeklerin says beŸ bin kadard. 
˜sa ekmekleri ald, Ÿkrettikten sonra oturanlara istedikleri kadar da§tt; 
Balklarla da ayn Ÿeyi yapt. 
Herkes doyunca ˜sa ”§rencilerine, "Artklar toplayn, hi‡bir Ÿey ziyan 
olmasn" dedi. 
BeŸ arpa ekme§inden yiyenlerin brakt§ artklar topladlar ve bunlarla on 
iki sepet doldurdular. 
Halk, ˜sa'nn yapt§ mucizeyi g”rnce, "Ger‡ekten dnyaya gelecek olan 
peygamber budur" dedi. 
˜sa onlarn gelip kendisini kral yapmak zere zorla g”treceklerini 
bildi§inden tek baŸna yine da§a ‡ekildi. 
AkŸam olunca ”§rencileri g”le indiler. 
Bir kay§a binerek g”ln karŸ yakasndaki Kefernahum'a do§ru yol aldlar; 
Karanlk basmŸt ve ˜sa henz yanlarna gelmemiŸti. 
G‡l bir rzgƒr esti§inden g”l kabarmaya baŸlad. 
™§renciler ‡ mil kadar(h) krek ‡ektikten sonra, ˜sa'nn g”ln stnde 
yryerek kay§a yaklaŸt§n g”rnce korktular. 
Ama ˜sa onlara, "Ben'im, korkmayn!" dedi. 
Bunun zerine O'nu kay§a almak istediler; O anda kayk gitmekte olduklar 
karaya vard. 
Ertesi gn, g”ln karŸ yakasnda kalmŸ olan halk, ”nceden orada sadece bir 
tek kayk bulundu§unu, ˜sa'nn kendi ”§rencileriyle birlikte bu kay§a 
binmedi§ini, ”§rencilerinin yalnz gittiklerini anlad. 
Rab'bin Ÿkretmesinden sonra halkn ekmek yedi§i yerin yaknna Taberiye'den 
baŸka kayklar geldi. 
Halk, ˜sa'nn ve ”§rencilerinin orada olmad§n g”rnce kayklara binerek 
Kefernahum'a, ˜sa'y aramaya gitti. 
O'nu g”ln karŸ yakasnda bulduklar zaman, "RabbŒ*, buraya ne zaman geldin?" 
diye sordular. 
˜sa Ÿ”yle cevap verdi: "Size do§rusunu s”yleyeyim, mucizeler g”rd§nz i‡in 
de§il, ekmeklerden yiyip doydu§unuz i‡in beni aryorsunuz. 
Ge‡ici olan yiyecek i‡in de§il, sonsuz yaŸam boyunca kalan yiyecek i‡in 
‡alŸn; Bunu size ˜nsano§lu* verecek; €nk Baba Tanr O'na bu onay 
vermiŸtir.". 
Onlar da Ÿunu sordular: "Tanr'nn iŸlerini yapmak i‡in ne yapmalyz?". 
˜sa, "Tanr'nn iŸi O'nun g”nderdi§i kiŸiye iman etmenizdir" diye cevap verdi. 
Bunun zerine, "G”rp sana iman etmemiz i‡in nasl bir mucize yaratacaksn? Ne 
yapacaksn?" dediler. 
"Atalarmz ‡”lde man* yediler; YazlmŸ oldu§u gibi, 'Yemeleri i‡in onlara 
g”kten ekmek verdi.'". 
˜sa onlara dedi ki, "Size do§rusunu s”yleyeyim, g”kten ekme§i size Musa 
vermedi, g”kten size ger‡ek ekme§i Babam verir. 
€nk Tanr'nn ekme§i, g”kten inen ve dnyaya yaŸam verendir.". 
Onlar da, "Efendimiz, bizlere her zaman bu ekme§i ver!" dediler. 
˜sa, "YaŸam ekme§i ben'im; Bana gelen asla ackmaz, bana iman eden hi‡bir 
zaman susamaz" dedi. 
"Ama ben size dedim ki, 'Beni g”rdnz, yine de iman etmiyorsunuz.'. 
Baba'nn bana verdiklerinin hepsi bana gelecek ve bana geleni asla kovmam. 
€nk kendi iste§imi de§il, beni g”nderenin iste§ini yerine getirmek i‡in 
g”kten indim. 
Beni g”nderenin iste§i Ÿudur: bana verdiklerinden hi‡birini yitirmeyeyim, ama 
son gnde hepsini dirilteyim. 
€nk Babamn iste§i, O§ul'u g”ren ve O'na iman eden herkesin sonsuz yaŸama 
kavuŸmasdr; Ben de b”ylelerini son gnde diriltece§im.". 
"G”kten inmiŸ olan ekmek ben'im" dedi§i i‡in Yahudiler O'na karŸ s”ylenmeye 
baŸladlar. 
"Yusuf'un o§lu ˜sa de§il mi bu?" diyorlard; "Annesini de, babasn da 
tanyoruz; žimdi nasl oluyor da, 'g”kten indim' diyor?". 
˜sa, "Aranzda s”ylenmeyin" diye cevap verdi. 
"Beni g”nderen Baba bir kimseyi bana ‡ekmezse, o kimse bana gelemez; Bana 
geleni de son gnde diriltece§im. 
Peygamberlerin yazd§ gibi, 'Tanr onlarn hepsine kendi yollarn 
”§retecektir.' Baba'y iŸiten ve O'ndan ”§renen herkes bana gelir. 
Bu, bir kimsenin Baba'y g”rd§ anlamna gelmez; Sadece Tanr'dan gelen, 
Baba'y g”rmŸtr. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, iman edenin sonsuz yaŸam vardr. 
YaŸam ekme§i ben'im. 
Atalarnz ‡”lde man yediler, yine de ”ldler. 
G”kten inen ”yle bir ekmek var ki, ondan yiyen ”lmeyecek. 
G”kten inmiŸ olan diri ekmek ben'im; E§er bir kimse bu ekmekten yerse, sonsuza 
dek yaŸayacak; Dnyann yaŸam u§runa verece§im ekmek de benim bedenimdir.". 
Bunun zerine Yahudiler, "Bu adam yememiz i‡in bedenini bize nasl verebilir?" 
diyerek birbirleriyle ‡ekiŸmeye baŸladlar. 
˜sa onlara Ÿ”yle dedi: "Size do§rusunu s”yleyeyim, ˜nsano§lu'nun bedenini 
yiyip kann i‡medik‡e, sizde yaŸam olmaz. 
Bedenimi yiyenin, kanm i‡enin sonsuz yaŸam vardr ve ben onu son gnde 
diriltece§im. 
€nk bedenim ger‡ek yiyecek, kanm da ger‡ek i‡ecektir. 
Bedenimi yiyip kanm i‡en bende yaŸar, ben de onda. 
YaŸayan Baba beni g”nderdi§i ve ben Baba'nn aracl§yla yaŸad§m gibi, 
bedenimi yiyen de benim aracl§mla yaŸayacak. 
˜Ÿte g”kten inmiŸ olan ekmek budur; Atalarnzn yedikleri man gibi de§ildir; 
Atalarnz ”ldler; Bu ekme§i yiyen sonsuza dek yaŸar.". 
˜sa bu s”zleri Kefernahum'da havrada ders verirken s”yledi. 
™§rencilerinin bir‡o§u bunu iŸitince, "Bu s”z ‡etindir, bunu kim 
dinleyebilir?" dediler. 
™§rencilerinin buna karŸ s”ylendi§ini anlayan ˜sa, "Bu sizi ŸaŸrtyor mu?" 
dedi. 
"Ya ˜nsano§lu'nun ”nceden bulundu§u yere ykseldi§ini g”rrseniz...?. 
YaŸam veren Ruh'tur; Beden bir yarar sa§lamaz; Sizlere s”yledi§im s”zler 
ruhtur, yaŸamdr. 
Yine de aranzda iman etmeyenler var." ˜sa iman etmeyenlerin ve kendisini ele 
verecek olann kim oldu§unu baŸlang‡tan biliyordu. 
"Sizlere, 'Baba'nn bana y”neltmedi§i hi‡ kimse bana gelemez()' dememin 
nedeni budur" dedi. 
Bunun zerine ”§rencilerinin bir‡o§u geri d”np artk O'nunla dolaŸmaz 
oldular. 
˜sa o zaman Onikilere, "Siz de mi ayrlmak istiyorsunuz?" diye sordu. 
Simun Petrus Ÿu cevab verdi: "Rab, biz kime gidelim? Sonsuz yaŸamn s”zleri 
sendedir. 
˜man ediyor ve biliyoruz ki, sen Tanr'nn Kutsalsn.". 
˜sa onlara Ÿu karŸl§ verdi: "Siz Onikileri se‡en ben de§il miyim? Yine de 
aranzdan biri iblistir.". 
Simun ˜skariyot'un o§lu Yahuda'dan s”z ediyordu; €nk Yahuda Onikilerden biri 
oldu§u halde ˜sa'y ele verecekti. 

/7 Bundan sonra ˜sa Celile'de dolaŸmaya baŸlad; Yahudiler O'nu ”ldrmeyi 
ama‡ladklar i‡in Yahudiye'de dolaŸmak istemiyordu. 
Yahudilerin €ardak Kurma bayram* yaklaŸmŸt. 
Bu nedenle ˜sa'nn kardeŸleri O'na, "Buradan ayrl, Yahudiye'ye git" dediler, 
"”§rencilerin de yapt§n iŸleri g”rsnler. 
€nk kendini a‡k‡a tantmak isteyen bir kimse yaptklarn gizlemez; Madem 
ki bu Ÿeyleri yapyorsun, kendini dnyaya g”ster!". 
KardeŸleri bile O'na iman etmiyorlard. 
˜sa onlara, "Benim zamanm daha gelmedi" dedi, "oysa sizin i‡in zaman hep 
uygundur. 
Dnya sizden nefret edemez, ama benden nefret ediyor; €nk yaptklarnn k”t 
oldu§una tanklk ediyorum. 
Siz bu bayram kutlamaya gidin; Ben Ÿimdilik gitmeyece§im; €nk benim zamanm 
daha dolmad.". 
˜sa bu s”zleri s”yleyip Celile'de kald. 
Ne var ki, kardeŸleri bayram kutlamaya gidince, kendisi de gitti; Ancak 
a‡ktan a‡§a de§il, gizlice gitti. 
Yahudiler de O'nu bayram srasnda aryor, "O nerede?" diye soruyorlard. 
Kalabalk arasnda O'nunla ilgili bir sr laf fsldanyordu; Bazlar, "˜yi 
adamdr", bazlar da, "Hayr, tam tersine, halk saptryor" diyorlard. 
Bununla birlikte Yahudilerden korktuklar i‡in, hi‡ kimse O'ndan a‡k‡a s”z 
etmiyordu. 
Bayramn yars ge‡miŸti; ˜sa da tapna§a gidip halka ders vermeye baŸlad. 
Yahudiler ŸaŸrmŸlard; "Bu adam hi‡ ”§renim g”rmedi§i halde, nasl bu kadar 
bilgili olabilir?"(i) diyorlard. 
˜sa onlara, "™§retiŸim benim de§il, beni g”nderenindir" diye karŸlk verdi. 
"E§er bir kimse Tanr'nn iste§ini yerine getirmek istiyorsa, bu ”§retiŸin 
Tanr'dan m oldu§unu, yoksa kendili§imden mi konuŸtu§umu bilecektir. 
Kendili§inden konuŸan kendini yceltmek ister, ama kendisini g”ndereni 
yceltmek isteyen do§rudur ve O'nda hakszlk yoktur. 
Musa size Kutsal Yasa'y vermedi mi? Yine de hi‡biriniz Yasa'y yerine 
getirmiyor; Neden beni ”ldrmek istiyorsunuz?". 
Kalabalk, "Cin ‡arpt seni!" dedi; "Seni ”ldrmek isteyen kim?". 
˜sa, "Ben bir iŸ yaptm, hepiniz ŸaŸtnz" diye cevap verdi. 
"Musa size snneti buyurdu§u i‡in-aslnda bu, Musa'dan de§il, atalarnzdan 
kalmadr-Sept* gn birini snnet edersiniz. 
Musa'nn Yasas bozulmasn diye Sept gn biri snnet ediliyor da, Sept gn 
bir adam tamamen iyileŸtirdim diye bana neden kzyorsunuz?. 
DŸ g”rnŸe g”re yarglamayn, yargnz adil olsun.". 
Kudsllerin bazlar, "™ldrmek istedikleri adam bu de§il mi?" diyorlard. 
"Bakn, a‡k‡a konuŸuyor, O'na bir Ÿey demiyorlar; Yoksa ”nderler O'nun Mesih 
oldu§unu ger‡ekten kabul ettiler mi?. 
Ama biz bu adamn nereden geldi§ini biliyoruz; Oysa Mesih geldi§i zaman O'nun 
nereden geldi§ini kimse bilmeyecek.". 
O srada tapnakta ders veren ˜sa yksek sesle Ÿ”yle dedi: "Hem beni 
tanyorsunuz, hem de nereden oldu§umu biliyorsunuz! Ben kendili§imden 
gelmedim; Beni g”nderen ger‡ektir; O'nu siz tanmyorsunuz. 
Ben O'nu tanrm; €nk ben O'ndanm, beni O g”nderdi.". 
Bunun zerine O'nu yakalamak istediler, ama kimse O'na el srmedi; €nk O'nun 
saati henz gelmemiŸti. 
Halktan bir‡ok kiŸi ise O'na iman etti; "Mesih* gelince, bunun yaptklarndan 
daha m ‡ok mucize* yapacak?" diyorlard. 
Ferisiler* halkn ˜sa hakknda b”yle fsldaŸt§n iŸittiler; BaŸkƒhinler ve 
Ferisiler O'nu yakalamak i‡in g”revliler g”nderdiler. 
˜sa, "Ksa bir sre daha sizinleyim" dedi, "sonra beni g”nderene gidece§im. 
Beni arayacaksnz, ama bulamayacaksnz; Ve benim bulundu§um yere siz 
gelemezsiniz.". 
Bunun zerine Yahudiler birbirlerine, "Bu adam nereye gidecek de biz O'nu 
bulamayaca§z?" dediler; "Yoksa Grekler* arasnda da§lmŸ olanlara* gidip 
Greklere mi ders verecek?. 
'Beni arayacaksnz, ama bulamayacaksnz; Ve benim bulundu§um yere siz 
gelemezsiniz' diyor; Ne demek istiyor?". 
Bayramn son ve en ”nemli gn ˜sa aya§a kalkt, yksek sesle Ÿ”yle dedi: "Bir 
kimse susamŸsa bana gelsin, i‡sin. 
Kutsal Yaz'da dendi§i gibi, bana iman edenin 'i‡inden diri su rmaklar 
akacaktr.'". 
Bunu, kendisine iman edenlerin alaca§ Ruh'la ilgili olarak s”ylyordu; Ruh 
henz verilmemiŸti; €nk ˜sa henz yceltilmemiŸti. 
Halktan bazlar bu s”zleri iŸitince, "Ger‡ekten o peygamber budur" dediler. 
Bazlar da, "Bu Mesih'tir" diyorlard; BaŸkalar ise, "Olamaz! Mesih 
Celile'den mi gelecek?" dediler. 
"Kutsal Yaz'da, 'Mesih, Davud'un soyundan, Davud'un yaŸad§ Beytlehem 
k”ynden gelecek' denmemiŸ midir?". 
B”ylece ˜sa'dan dolay halk arasnda ayrlk do§du. 
Bazlar O'nu yakalamak istedilerse de, kimse O'na el srmedi. 
G”revliler geri d”nnce, baŸkƒhinlerle Ferisiler, "Ni‡in O'nu getirmediniz?" 
diye sordular. 
G”revliler, "Hi‡ kimse hi‡bir zaman bu adamn konuŸtu§u gibi konuŸmamŸtr" 
karŸl§n verdiler. 
Ferisiler, "Yoksa siz de mi aldandnz?" dediler. 
"™nderlerden ya da Ferisilerden O'na iman eden oldu mu hi‡?. 
Kutsal Yasa'y bilmeyen bu halk lanetlidir.". 
˜‡lerinden biri, daha ”nce ˜sa'ya gelmiŸ olan Nikodim, onlara Ÿ”yle dedi: 
"Yasamza g”re, bir adam dinlemeden, onun ne yapt§n ”§renmeden onu 
yarglamak do§ru mu?". 
Ona, "Yoksa sen de mi Celile'densin?" diye karŸlk verdiler; "AraŸtr, bak, 
Celile'den peygamber ‡kmaz.". 
Bundan sonra herkes evine gitti. 

/8 ˜sa ise Zeytin da§na gitti. 
Ertesi sabah erkenden yine tapna§a d”nd; Btn halk O'nun yanna geliyordu; 
O da oturup onlara ders vermeye baŸlad. 
Din bilginleri* ve Ferisiler*, zinada yakalanmŸ bir kadn getirdiler; Kadn 
orta yere ‡kararak ˜sa'ya, "™§retmen, bu kadn tam zina ederken yakaland" 
dediler. 
"Musa, Yasa'da bize b”yle kadnlarn taŸlanmasn buyurdu, sen ne dersin?". 
Bunlar, ˜sa'y snamak ve su‡layabilmek i‡in s”ylyorlard; ˜sa e§ilmiŸ, 
parma§yla topra§a yaz yazyordu. 
Durmadan ayn soruyu sormalar zerine do§ruldu ve, "Aranzda gnahsz olan, 
ona ilk taŸ atsn!" dedi. 
Sonra yine e§ildi, topra§a yazmaya koyuldu. 
Bunu iŸittikleri zaman, baŸta yaŸllar olmak zere, birer birer dŸar ‡kp 
˜sa'y yalnz braktlar; Kadn da orta yerde duruyordu. 
˜sa do§rulup ona, "Kadn, nerede onlar? Hi‡biri seni yarglamad m?" diye 
sordu. 
Kadn, "Hi‡biri, efendim" dedi; ˜sa, "Ben de seni yarglamyorum" dedi; "Git, 
artk bundan sonra gnah iŸleme!"(j). 
˜sa yine halka seslenip Ÿ”yle dedi: "Ben dnyann Ÿ§ym; Benim ardmdan 
gelen, karanlkta yrmez, yaŸam Ÿ§na sahip olur.". 
Ferisiler, "Sen kendin i‡in tanklk ediyorsun, tankl§n ge‡erli de§il" 
dediler. 
˜sa onlara Ÿu karŸl§ verdi: "Kendim i‡in ben tanklk ediyorsam da 
tankl§m ge‡erlidir; €nk nereden geldi§imi ve nereye gidece§imi biliyorum; 
Oysa siz, nereden geldi§imi, nereye gidece§imi bilmiyorsunuz. 
Siz, insan g”zyle yarglyorsunuz; Ben kimseyi yarglamam. 
Ama yarglasam bile benim yargm do§rudur; €nk ben yalnz de§ilim, ben ve 
beni g”nderen Baba, birlikte yarglarz. 
Yasanzda da, '˜ki kiŸinin tankl§ ge‡erlidir' diye yazlmŸtr. 
Kendim i‡in tanklk eden bir ben varm, ayrca beni g”nderen Baba da benim 
i‡in tanklk ediyor.". 
O zaman O'na, "Baban nerede?" diye sordular; ˜sa Ÿu karŸl§ verdi: "Siz ne 
beni tanrsnz, ne de Babam; Beni tansaydnz, Babam da tanrdnz.". 
˜sa bu s”zleri tapnakta ders verirken, para toplanan yerde s”yledi; Kimse 
O'nu yakalamad; €nk saati henz gelmemiŸti. 
˜sa yine onlara, "Ben gidiyorum; Beni arayacaksnz ve gnahnzn i‡inde 
”leceksiniz; Benim gidece§im yere siz gelemezsiniz" dedi. 
Yahudiler, "Yoksa kendini mi ”ldrecek?" dediler; "€nk, 'Benim gidece§im 
yere siz gelemezsiniz' diyor.". 
˜sa onlara, "Siz aŸa§dansnz, ben yukardanm" dedi; "Siz bu dnyadansnz, 
ben bu dnyadan de§ilim. 
˜Ÿte bu nedenle size, 'Gnahlarnzn i‡inde ”leceksiniz' dedim; Benim O 
oldu§uma(k) iman etmezseniz, gnahlarnzn i‡inde ”leceksiniz.". 
O'na, "Sen kimsin?" diye sordular; ˜sa, "BaŸlang‡tan beri size ne s”yledimse, 
O'yum" dedi. 
"Sizinle ilgili s”yleyecek ve sizleri yarglayacak ‡ok Ÿeyim var; Beni 
g”nderen ger‡ektir; Ben O'ndan iŸittiklerimi dnyaya bildiriyorum.". 
˜sa'nn kendilerine Baba'dan s”z etti§ini anlamadlar. 
Bu nedenle ˜sa Ÿ”yle dedi: "˜nsano§lu'nu* yukar kaldrd§nz zaman benim O 
oldu§umu, kendili§imden hi‡bir Ÿey yapmad§m, ama bu s”zleri Baba'nn bana 
”§retti§i gibi s”yledi§imi anlayacaksnz. 
Beni g”nderen benimledir, O beni yalnz brakmad; €nk ben her zaman O'nu 
hoŸnut edeni yaparm.". 
Bu s”zler zerine bir‡oklar O'na iman etti. 
˜sa kendisine iman etmiŸ olan Yahudilere, "E§er benim s”zme ba§l kalrsanz, 
ger‡ekten ”§rencilerim olursunuz; Ger‡e§i bileceksiniz ve ger‡ek sizi ”zgr 
klacak" dedi. 
"Biz ˜brahim'in soyundanz" diye karŸlk verdiler, "hi‡bir zaman kimseye 
k”lelik etmedik; Nasl oluyor da sen, '™zgr olacaksnz' diyorsun?". 
˜sa, "Size do§rusunu s”yleyeyim, gnah iŸleyen herkes gnahn k”lesidir" dedi. 
"K”le ev halknn srekli bir yesi de§ildir, ama o§ul srekli yesidir. 
Bunun i‡in, O§ul sizi ”zgr klarsa, ger‡ekten ”zgr olursunuz. 
˜brahim'in soyundan oldu§unuzu biliyorum; Yine de beni ”ldrmek istiyorsunuz; 
€nk yre§inizde s”zme yer vermiyorsunuz. 
Ben Babamn yannda g”rdklerimi s”ylyorum, siz de babanzdan iŸittiklerinizi 
yapyorsunuz.". 
"Bizim babamz ˜brahim'dir" diye karŸlk verdiler; ˜sa, "˜brahim'in ‡ocuklar 
olsaydnz, ˜brahim'in yaptklarn yapardnz" dedi. 
"Ama Ÿimdi beni-Tanr'dan iŸitti§i ger‡e§i sizlere bildireni-”ldrmek 
istiyorsunuz; ˜brahim bunu yapmad. 
Siz babanzn yaptklarn yapyorsunuz." "Biz zinadan do§madk; Bir tek 
Babamz var, o da Tanr'dr" dediler. 
˜sa, "Tanr, Babanz olsayd, beni severdiniz" dedi; "€nk ben Tanr'dan 
‡kp geldim; Kendili§imden gelmedim, beni O g”nderdi. 
S”ylediklerimi neden anlamyorsunuz? Benim s”zm dinlemeye dayanamyorsunuz 
da ondan. 
Siz babanz ˜blis'tensiniz* ve babanzn arzularn yerine getirmek 
istiyorsunuz; O baŸlang‡tan beri katildi; Ger‡e§e ba§l kalmad; €nk onda 
ger‡ek yoktur; Yalan s”ylemesi do§aldr(l); €nk o yalancdr ve yalann 
babasdr. 
Ama ben ger‡e§i s”ylyorum; ˜Ÿte bunun i‡in bana iman etmiyorsunuz. 
Hanginiz bana gnahl oldu§umu kantlayabilir? Ger‡e§i s”ylyorsam, ni‡in bana 
iman etmiyorsunuz?. 
Tanr'dan olan, Tanr'nn s”zlerini dinler; ˜Ÿte siz, Tanr'dan olmad§nz 
i‡in dinlemiyorsunuz.". 
Yahudiler O'na Ÿu karŸl§ verdiler: "'Sen, cin ‡arpmŸ bir Samiriyelisin' 
demekte hakl de§il miyiz?". 
˜sa, "Beni cin ‡arpmad" dedi; "Ben Babam onurlandryorum, ama siz beni 
aŸa§lyorsunuz. 
Ben kendimi yceltmek istemiyorum, ama bunu isteyen ve yarglayan biri vardr. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, bir kimse s”zme uyarsa, ”lm asla 
g”rmeyecektir.". 
Yahudiler, "Seni cinin ‡arpt§n Ÿimdi anlyoruz" dediler; "˜brahim ”ld, 
peygamberler de ”ldler; Oysa sen, 'Bir kimse s”zme uyarsa, ”lm asla 
tatmayacaktr' diyorsun. 
Yoksa sen babamz ˜brahim'den stn msn? O ”ld, peygamberler de ”ldler; 
Sen kendini kim sanyorsun?". 
˜sa Ÿu karŸl§ verdi: "E§er ben kendimi yceltirsem, yceli§im hi‡tir; Beni 
ycelten, 'Tanrmz' diye ‡a§rd§nz Babamdr. 
Siz O'nu tanmyorsunuz, ama ben tanrm; O'nu tanmad§m s”ylersem, sizin 
gibi yalanc olurum; Ama ben O'nu tanrm ve s”zne uyarm. 
Babanz ˜brahim gnm g”rece§i i‡in sevin‡le coŸmuŸtu; G”rd ve sevindi.". 
Yahudiler, "Sen daha elli yaŸnda bile de§ilsin; ˜brahim'i de mi g”rdn?" 
dediler. 
˜sa, "Size do§rusunu s”yleyeyim, ˜brahim do§madan ”nce ben varm" dedi. 
O zaman ˜sa'y taŸlamak i‡in yerden taŸ aldlar, ama O gizlenip tapnaktan 
‡kt. 

/9 ˜sa yolda giderken, do§uŸtan k”r bir adam g”rd. 
™§rencileri ˜sa'ya, "RabbŒ*, kim gnah iŸledi de bu adam k”r oldu? Kendisi mi, 
yoksa annesi babas m?" diye sordular. 
˜sa Ÿu cevab verdi: "Ne kendisi, ne de annesi babas gnah iŸledi; Tanr'nn 
iŸleri onun yaŸamnda g”rlsn diye k”r do§du. 
Beni g”nderenin iŸlerini vakit daha gndzken yapmalyz; Gece geliyor, o 
zaman kimse ‡alŸamaz. 
Dnyada oldu§um srece dnyann Ÿ§ ben'im.". 
Bu s”zleri s”yledikten sonra yere tkrd, tkrkle ‡amur yapt ve ‡amuru 
adamn g”zlerine srd. 
Adama, "Git, žiloha havuzunda ykan" dedi; žiloha, 'g”nderilmiŸ' anlamna 
gelir; Adam gidip ykand, g”zleri a‡lmŸ olarak d”nd. 
KomŸular ve onu daha ”nce dilenirken g”renler, "Oturup dilenen adam de§il mi 
bu?" dediler. 
Kimi, "Evet, odur" dedi, kimi de "Hayr, ama ona benziyor" dedi; Kendisi ise, 
"Ben oyum" dedi. 
"™yleyse, g”zlerin nasl a‡ld?" diye sordular. 
O da Ÿ”yle cevap verdi: "˜sa adndaki adam ‡amur yapp g”zlerime srd ve 
bana, 'žiloha'ya git, ykan' dedi; Ben de gidip ykandm ve g”zlerim a‡ld.". 
Ona, "Nerede O?" diye sordular; "Bilmiyorum" dedi. 
™nceleri k”r olan adam Ferisilerin* yanna g”trdler. 
˜sa'nn ‡amur yapp adamn g”zlerini a‡t§ gn Sept* gnyd. 
Bu nedenle Ferisiler de adama g”zlerinin nasl a‡ld§n sordular; O da, "˜sa 
g”zlerime ‡amur srd, ykandm ve Ÿimdi g”ryorum" dedi. 
Bunun zerine Ferisilerin bazlar, "Bu adam Tanr'dan de§ildir" dediler; 
"€nk Sept gnyle ilgili buyru§a uymuyor." Ama baŸkalar, "Gnahkƒr bir adam 
nasl b”yle mucizeler* yapabilir?" dediler; B”ylece onlarn arasnda ayrlk 
do§du. 
™nceleri k”r olan adama yine sordular: "Senin g”zlerini a‡t§na g”re, O'nun 
hakknda sen ne dersin?" Adam, "O bir peygamberdir" dedi. 
Yahudiler, g”zleri a‡lmŸ olan adamn annesiyle babasn ‡a§rmadan onun daha 
”nce k”r oldu§una ve g”zlerinin a‡ld§na inanmadlar. 
Onlara, "K”r do§du dedi§iniz o§lunuz bu mu? Peki, Ÿimdi nasl g”ryor?" diye 
sordular. 
Adamn annesiyle babas Ÿu karŸl§ verdiler: "Bunun bizim o§lumuz oldu§unu 
ve k”r do§du§unu biliyoruz. 
Ama Ÿimdi nasl g”rd§n, g”zlerini kimin a‡t§n bilmiyoruz, ona sorun; 
Ergin yaŸtadr, kendisi i‡in kendisi konuŸsun.". 
Yahudilerden korktuklar i‡in b”yle konuŸtular; €nk Yahudiler, ˜sa'nn 
Mesih* oldu§unu a‡k‡a s”yleyeni havra dŸ etmek i‡in aralarnda s”zbirli§i 
etmiŸlerdi. 
Bundan dolay adamn annesiyle babas, "Ergin yaŸtadr, ona sorun" dediler. 
™nceleri k”r olan adam ikinci kez ‡a§rp, "Tanr'y ycelt!" dediler; "Biz 
bu adamn gnahkƒr oldu§unu biliyoruz.". 
O da Ÿ”yle cevap verdi: "O'nun gnahkƒr olup olmad§n bilmiyorum; Bildi§im 
bir Ÿey var, k”rdm, Ÿimdi g”ryorum.". 
O zaman ona, "Sana ne yapt? G”zlerini nasl a‡t?" dediler. 
Onlara, "Size demin s”yledim, ama dinlemediniz" dedi; "Ni‡in yeniden iŸitmek 
istiyorsunuz? Yoksa siz de mi O'nun Ӥrencileri olmak niyetindesiniz?". 
Adama s”verek, "O'nun ”§rencisi sensin!" dediler; "Biz Musa'nn 
Ӥrencileriyiz. 
Tanr'nn Musa'yla konuŸtu§unu biliriz; Ama bu adamn nereden geldi§ini 
bilmiyoruz.". 
Adam onlara Ÿu karŸl§ verdi: "žaŸlacak Ÿey! O'nun nereden geldi§ini 
bilmiyorsunuz, ama g”zlerimi O a‡t. 
Tanr'nn, gnahkƒrlar dinlemedi§ini biliriz; Ama Tanr, kendisine tapan ve 
iste§ini yerine getiren kiŸiyi dinler. 
Dnya var olal, bir kimsenin do§uŸtan k”r olan birinin g”zlerini a‡t§ 
duyulmamŸtr. 
Bu adam Tanr'dan olmasayd, hi‡bir Ÿey yapamazd.". 
Onlar buna karŸlk, "Tamamen gnahlar i‡inde do§dun, sen mi bize ders 
vereceksin?" diyerek onu dŸar attlar. 
˜sa adam kovduklarn duydu; Onu bularak, "Sen ˜nsano§lu'na(m) iman ediyor 
musun?" diye sordu. 
Adam Ÿu cevab verdi: "Efendim, O kimdir? S”yle de kendisine iman edeyim.". 
˜sa, "O'nu g”rdn; žimdi seninle konuŸan O'dur" dedi. 
Adam, "Rab, iman ediyorum!" diyerek ˜sa'ya tapnd. 
˜sa, "G”rmeyenler g”rsn, g”renler k”r olsun diye yarg‡lk etmek zere bu 
dnyaya geldim" dedi. 
O'nun yannda bulunan baz Ferisiler bu s”zleri iŸitince, "Yoksa biz de mi 
k”rz?" diye sordular. 
˜sa, "K”r olsaydnz gnahnz olmazd" dedi, "ama Ÿimdi, 'G”ryoruz' 
dedi§iniz i‡in gnahnz duruyor. 

/10 "Size do§rusunu s”yleyeyim, koyun a§lna kapdan girmeyip baŸka yoldan 
giren kiŸi hrsz ve hayduttur. 
Kapdan giren ise koyunlarn ‡obandr. 
Kapy bekleyen ona kapy a‡ar; Koyunlar ‡obann sesini iŸitirler, o da kendi 
koyunlarn adlaryla ‡a§rr ve onlar dŸar g”trr. 
Kendi koyunlarnn hepsini dŸar ‡karnca ”nlerinden gider, koyunlar da onu 
izler; €nk onun sesini tanrlar. 
Bir yabancnn peŸinden gitmezler, ondan ka‡arlar; €nk yabanclarn sesini 
tanmazlar.". 
˜sa onlara bu ”rne§i anlattysa da, ne demek istedi§ini anlamadlar. 
Bunun i‡in ˜sa yine, "Size do§rusunu s”yleyeyim" dedi, "ben koyunlarn 
kapsym. 
Benden ”nce gelenlerin hepsi hrsz ve hayduttu, ama koyunlar onlar 
dinlemedi. 
Kap ben'im; Bir kimse benim aracl§mla i‡eri girerse kurtulur; Girer, ‡kar 
ve otlak bulur. 
Hrsz ancak ‡alp ”ldrmek ve yok etmek i‡in gelir; Bense insanlar yaŸama, 
bol yaŸama sahip olsunlar diye geldim. 
Ben iyi ‡obanm; ˜yi ‡oban koyunlar u§runa cann verir. 
Koyunlarn ‡oban ve sahibi olmayan cretli adam, kurdun geldi§ini g”rnce 
koyunlar brakp ka‡ar; Kurt da onlar kapar ve da§tr. 
Adam ka‡ar; €nk cretlidir ve koyunlar i‡in kayg duymaz. 
Ben iyi ‡obanm; Benimkileri tanrm; Baba beni tand§, ben de Baba'y 
tand§m gibi, benimkiler de beni tanr; Ben koyunlarmn u§runa canm 
veririm. 
Bu a§ldan olmayan baŸka koyunlarm var; Onlar da getirmeliyim; Benim sesimi 
iŸitecekler ve tek sr, tek ‡oban olacak. 
Canm, tekrar geri almak zere veririm; Bunun i‡in Baba beni sever. 
Canm kimse benden alamaz; ben onu kendili§imden veririm; Onu vermeye de 
tekrar geri almaya da yetkim var; Bu buyru§u Babamdan aldm.". 
Bu s”zlerden dolay Yahudiler arasnda yine ayrlk do§du. 
Bir‡o§u, "O'nu cin ‡arpmŸ, delidir; Ni‡in O'nu dinliyorsunuz?" diyorlard. 
BaŸkalar ise, "Bunlar, cin ‡arpmŸ bir adamn s”zleri de§ildir" dediler; 
"Cin, k”rlerin g”zlerini a‡abilir mi?". 
O srada Kuds'te tapna§n a‡lŸn anma bayram vard; Mevsim kŸt. 
˜sa tapnakta, Sleyman'n Eyvannda* yryordu. 
Yahudiler O'nun ‡evresini sararak, "Bizi daha ne kadar zaman kuŸkuda 
brakacaksn?" dediler; "E§er Mesih isen, bize a‡k‡a s”yle.". 
˜sa onlara Ÿu karŸl§ verdi: "Size s”yledim, ama iman etmiyorsunuz; Babamn 
adyla yapt§m iŸler bana tanklk ediyor. 
Ama siz iman etmiyorsunuz; €nk benim koyunlarmdan de§ilsiniz. 
Koyunlarm sesimi iŸitirler; Ben onlar tanrm, onlar da beni izlerler. 
Onlara sonsuz yaŸam veririm; asla mahvolmayacaklar; Onlar hi‡ kimse elimden 
kapamaz. 
Onlar bana veren Babam her Ÿeyden stndr; Onlar Baba'nn elinden kapmaya 
kimsenin gc yetmez. 
Ben ve Baba biriz.". 
Yahudiler O'nu taŸlamak i‡in yerden yine taŸ aldlar. 
˜sa onlara, "Size Baba'dan kaynaklanan bir‡ok iyi iŸler g”sterdim" dedi; "Bu 
iŸlerden hangisi i‡in beni taŸlyorsunuz?". 
Yahudiler Ÿ”yle cevap verdiler: "Seni iyi iŸlerden ”tr de§il, kfr etti§in 
i‡in taŸlyoruz; ˜nsan oldu§un halde Tanr oldu§unu ileri sryorsun.". 
˜sa Ÿu karŸl§ verdi: "Yasanzda, 'Siz ilahlarsnz, dedim' diye yazl 
de§il mi?. 
Tanr, kendilerine s”zn g”nderdi§i kimseleri ilahlar diye adlandrr; Kutsal 
Yaz da ge‡erlili§ini yitirmez. 
Baba beni kendine ayrp dnyaya g”nderdi; ™yleyse 'Tanr'nn O§luyum' dedi§im 
i‡in bana nasl 'Kfr ediyorsun' dersiniz?. 
E§er Babamn iŸlerini yapmyorsam, bana iman etmeyin. 
Ama yapyorsam, bana iman etmeseniz bile, yapt§m iŸlere iman edin; ™yle ki, 
Baba'nn bende, benim de Baba'da oldu§umu bilesiniz ve anlayasnz.". 
O'nu yine yakalamaya ‡alŸtlarsa da, ellerinden syrlp kurtuldu. 
Tekrar žeria nehrinin ”tesine, Yahya'nn baŸlang‡ta vaftiz etti§i yere gitti 
ve orada kald. 
Bir‡oklar, "Yahya hi‡ mucize* yapmad, ama bu adam i‡in s”ylediklerinin hepsi 
do§ru ‡kt" diyerek ˜sa'ya geldiler. 
Ve orada bir‡oklar O'na iman etti. 

/11 Meryem ile kzkardeŸi Marta'nn k”y olan Beytanya'dan Lazar adnda bir 
adam hastalanmŸt. 
Meryem, Rab'be hoŸ kokulu ya§ srp sa‡laryla O'nun ayaklarn silen kadnd; 
Hasta Lazar ise Meryem'in kardeŸiydi. 
˜ki kzkardeŸ ˜sa'ya, "Rab, sevdi§in kiŸi hasta" diye haber g”nderdiler. 
˜sa bunu iŸitince, "Bu hastalk ”lmle sonu‡lanmayacak, ama Tanr'nn 
yceli§ine ve dolaysyla Tanr O§lunun yceltilmesine yarayacak" dedi. 
˜sa Marta'y, kzkardeŸini ve Lazar' severdi. 
Bu nedenle, Lazar'n hasta oldu§unu iŸitince bulundu§u yerde iki gn daha 
kald. 
Sonra ”§rencilere, "Yahudiye'ye d”nelim" dedi. 
™§renciler O'na, "RabbŒ*" dediler, "Yahudiler demin seni taŸlamaya 
kalkŸtlar; Yine oraya m gidiyorsun?". 
˜sa Ÿu karŸl§ verdi: "Gnn on iki saati yok mu? Gndz yryen sendelemez; 
€nk bu dnyann Ÿ§n g”rr. 
Oysa gece yryen sendeler; €nk kendisinde Ÿk yoktur.". 
Bu s”zleri s”yledikten sonra, "Dostumuz Lazar uyumuŸtur" diye ekledi, "ama onu 
uyandrmaya gidiyorum.". 
™§renciler, "Rab" dediler, "uyumuŸsa iyileŸecektir.". 
˜sa Lazar'n ”lmnden s”z ediyordu, ama onlar ola§an uykudan s”z etti§ini 
sandlar. 
Bunun zerine ˜sa a‡k‡a, "Lazar ”ld" dedi. 
"˜man etmeniz i‡in, orada bulunmad§ma sizin yararnza seviniyorum; žimdi 
yanna gidelim.". 
'˜kiz'(n) diye anlan Tomas di§er ”§rencilere, "Biz de gidelim, O'nunla 
birlikte ”lelim!" dedi. 
˜sa Beytanya'ya yaklaŸnca Lazar'n d”rt gndr mezarda oldu§unu ”§rendi. 
Beytanya, Kuds'e on beŸ ok atm* kadar uzaklktayd. 
Yahudilerin bir‡o§u Marta ile Meryem'i kardeŸlerinin ”lmnden dolay teselli 
etmek i‡in yanlarna gelmiŸlerdi. 
Marta ˜sa'nn geldi§ini duyunca O'nu karŸlamaya ‡kt, Meryem ise evde kald. 
Marta ˜sa'ya, "Rab" dedi, "burada olsaydn, kardeŸim ”lmezdi. 
žimdi bile, Tanr'dan ne dilersen Tanr'nn onu sana verece§ini biliyorum.". 
˜sa, "KardeŸin dirilecektir" dedi. 
Marta, "Son gn, diriliŸ gn onun dirilece§ini biliyorum" dedi. 
˜sa ona, "DiriliŸ ve yaŸam ben'im" dedi; "Bana iman eden kiŸi ”lse de 
yaŸayacaktr. 
YaŸayan ve bana iman eden asla ”lmeyecek; Buna iman ediyor musun?". 
Marta, "Evet, Rab" dedi; "Senin, dnyaya gelecek olan Tanr'nn O§lu Mesih 
oldu§una iman ettim.". 
Bunu s”yledikten sonra gidip kzkardeŸi Meryem'i gizlice ‡a§rd; "™§retmen 
burada, seni ‡a§ryor" dedi. 
Meryem bunu iŸitince hemen kalkp ˜sa'nn yanna gitti. 
˜sa henz k”ye varmamŸt, hƒlƒ Marta'nn kendisini karŸlad§ yerdeydi. 
Meryem'le birlikte evde bulunan ve kendisini teselli eden Yahudiler, onun 
hzla kalkp dŸar ‡kt§n g”rdler; A§lamak i‡in mezara gitti§ini sanarak 
onu izlediler. 
Meryem ˜sa'nn bulundu§u yere vard; O'nu g”rnce ayaklarna kapanarak, "Rab" 
dedi, "burada olsaydn, kardeŸim ”lmezdi.". 
Meryem'in ve onunla gelen Yahudilerin a§lad§n g”ren ˜sa'nn ruhunu hzn 
kaplad, yre§i szlad. 
"Onu nereye koydunuz?" diye sordu; O'na, "Rab, gel g”r" dediler. 
˜sa a§lad. 
Yahudiler, "Bakn, onu ne kadar seviyormuŸ!" dediler. 
Ama i‡lerinden bazlar, "K”rn g”zlerini a‡an bu kiŸi, Lazar'n ”lmn de 
”nleyemez miydi?" dediler. 
˜sa yine derinden hznlenerek mezara vard; Mezar bir ma§arayd, giriŸinde de 
bir taŸ duruyordu. 
˜sa, "TaŸ kaldrn!" dedi; ™lenin kzkardeŸi Marta, "Rab, o artk kokmuŸtur, 
”leli d”rt gn oldu" dedi. 
˜sa ona, "Ben sana, 'iman edersen Tanr'nn yceli§ini g”receksin' demedim 
mi?" dedi. 
Bunun zerine taŸ kaldrdlar; ˜sa g”zlerini g”kyzne dikerek Ÿ”yle dedi: 
"Baba, beni iŸitti§in i‡in sana Ÿkrediyorum. 
Beni her zaman iŸitti§ini biliyordum; Ama bunu, ‡evrede duran halk i‡in, beni 
senin g”nderdi§ine iman etsinler diye s”yledim.". 
Bunlar s”yledikten sonra yksek sesle, "Lazar, dŸar ‡k!" diye ba§rd. 
™l, elleri ayaklar sarglarla ba§l, yz bezle sarlmŸ olarak dŸar 
‡kt; ˜sa onlara, "Onu ‡”zn ve brakn gitsin" dedi. 
O zaman, Meryem'e gelen ve ˜sa'nn yaptklarn g”ren Yahudilerin bir‡o§u 
˜sa'ya iman etti. 
Ama i‡lerinden bazlar Ferisilere* giderek ˜sa'nn yaptklarn onlara 
bildirdiler. 
Bunun zerine baŸkƒhinler ve Ferisiler, Yksek Kurul'u* toplayp dediler ki, 
"Ne yapaca§z? Bu adam bir‡ok mucizeler* yapyor. 
O'nu b”yle kendi baŸna brakrsak, herkes O'na iman edecek; Romallar da 
gelip yerimizi ve ulusumuzu ortadan kaldracaklar.". 
˜‡lerinden biri, o yln baŸkƒhini olan Kayafa, "Hi‡bir Ÿey bilmiyorsunuz" 
dedi. 
"Btn ulus yok olaca§na, halk u§runa bir tek adamn ”lmesi sizin i‡in daha 
uygun; Bunu anlamyor musunuz?". 
Bunu kendili§inden s”ylemiyordu; O yln baŸkƒhini olarak ˜sa'nn, ulusun 
u§runa, ve yalnz ulusun u§runa de§il, Tanr'nn da§lmŸ ‡ocuklarn toplayp 
birleŸtirmek i‡in de ”lece§ine iliŸkin peygamberlikte bulunuyordu. 
B”ylece o gnden itibaren O'nu ”ldrmek i‡in dzen kurmaya baŸladlar. 
Bu yzden ˜sa artk Yahudiler arasnda a‡k‡a dolaŸmaz oldu; Oradan ayrlarak 
‡”le yakn bir yere, Efraim denilen kente gitti; ™§rencileriyle birlikte orada 
kald. 
Yahudilerin Fsh* bayram yaknd; TaŸradakilerin bir‡o§u bayramdan ”nce 
arnmak i‡in Kuds'e gitti. 
Orada ˜sa'y aryorlard; Tapnaktayken birbirlerine, "Ne dersiniz, bayrama 
hi‡ gelmeyecek mi?" diyorlard. 
BaŸkƒhinlerle Ferisiler O'nu yakalayabilmek i‡in, yerini bilenlerin haber 
vermesini buyurmuŸlard. 

/12 ˜sa, Fsh* bayramndan alt gn ”nce, ”lmden diriltti§i Lazar'n 
bulundu§u Beytanya'ya geldi. 
Orada kendisi i‡in bir ziyafet dzenlediler; Marta da hizmet ediyordu; ˜sa'yla 
birlikte sofrada oturanlardan biri de Lazar'd. 
Meryem, ‡ok de§erli saf hintsmbl ya§ndan yarm litre(o) getirerek ˜sa'nn 
ayaklarna srd ve sa‡laryla ayaklarn sildi; Ev ya§n gzel kokusuyla 
doldu. 
Ama ”§rencilerinden biri, ˜sa'y sonradan ele verecek olan Yahuda ˜skariyot, 
"Bu ya§ neden ‡ yz dinara* satlp paras yoksullara verilmedi?" dedi. 
Bunu, yoksullarla ilgilendi§i i‡in de§il, hrsz oldu§u i‡in s”ylyordu; Ortak 
para kutusu ondayd ve kutuya konulandan aŸryordu. 
˜sa, "Kadn rahat brak" dedi; "Bunu benim g”mlece§im gn i‡in saklasn. 
Yoksullar her zaman aranzdadr, ama ben her zaman aranzda olmayaca§m.". 
Yahudilerden byk bir kalabalk ˜sa'nn Beytanya'da bulundu§unu ”§rendi ve 
yalnz ˜sa i‡in de§il, O'nun ”lmden diriltti§i Lazar' da g”rmek i‡in oraya 
geldi. 
BaŸkƒhinler ise Lazar' da ”ldrmeyi tasarladlar. 
€nk onun yznden bir‡ok Yahudi gidip ˜sa'ya iman ediyordu. 
Ertesi gn, bayram kutlamaya gelen byk kalabalk ˜sa'nn Kuds'e gelmekte 
oldu§unu duydu. 
Hurma dallar alarak O'nu karŸlamaya ‡ktlar; "Hozana*! Rab'bin adyla 
gelene, ˜srail'in Kralna ”vgler olsun!" diye ba§ryorlard. 
˜sa bir spa bulup zerine bindi; YazlmŸ oldu§u gibi, "Korkma, Siyon* kz! 
Bak, Kraln, bir spaya binmiŸ geliyor.". 
™§rencileri ilkin bunlar anlamadlar; Ama ˜sa yceltildikten sonra bu 
s”zlerin O'nun hakknda yazld§n, halkn bunlar O'nun i‡in yapmŸ oldu§unu 
hatrladlar. 
Lazar' mezardan ‡a§rp ”lmden diriltti§i srada ˜sa'yla birlikte bulunan 
kalabalk buna tanklk etti. 
Bunun zerine halk ˜sa'y karŸlamaya ‡kt; €nk O'nun bu mucizeyi* 
yapt§n duymuŸlard. 
Ferisiler* ise birbirlerine, "G”ryorsunuz ya, elinizden hi‡bir Ÿey gelmiyor; 
˜Ÿte, tm dnya O'nun peŸine taklmŸ" dediler. 
Bayramda tapnmak zere Kuds'e gidenler arasnda baz Grekler vard. 
Bunlar, Celile'nin Beytsayda kentinden olan Filipus'a gelerek, "Efendimiz, 
˜sa'y g”rmek istiyoruz" diye rica ettiler. 
Filipus gitti, bunu Andreya'ya bildirdi; Andreya ve Filipus da gidip ˜sa'ya 
haber verdiler. 
˜sa, "˜nsano§lu'nun yceltilece§i saat geldi" diye karŸlk verdi. 
"Size do§rusunu s”yleyeyim, bu§day tanesi topra§a dŸp ”lmedik‡e yalnz 
kalr; Ama ”lrse ‡ok rn verir. 
Cann seven, onu yitirir; Ama bu dnyada canndan nefret eden, onu sonsuz 
yaŸam i‡in saklayacak. 
Bana hizmet etmek isteyen, ardmdan gelsin; Ben neredeysem bana hizmet eden de 
orada olacak; Baba, bana hizmet edeni onurlandracaktr. 
žimdi yre§im sklyor, ne diyeyim? 'Baba, beni bu saatten kurtar' m 
diyeyim? Ama ben bu ama‡ i‡in bu saate geldim. 
Baba, adn ycelt!" Bunun zerine g”kten bir ses geldi: "Adm ycelttim, 
yine yceltece§im.". 
Orada duran ve bunu iŸiten kalabalk, "G”k grledi" diyordu; BaŸkalar, "Bir 
melek O'nunla konuŸtu" diyordu. 
˜sa, "Bu ses benim i‡in de§il, sizin i‡indi" dedi. 
"Bu dnya Ÿimdi yarglanyor; Bu dnyann egemeni* Ÿimdi dŸar atlacak. 
Ben yerden yukar kaldrld§m zaman btn insanlar kendime ‡ekece§im.". 
˜sa bunu, nasl ”lece§ini belirtmek i‡in s”ylyordu. 
Kalabalk O'na Ÿ”yle karŸlk verdi: "Kutsal Yasa'dan ”§rendi§imize g”re Mesih 
sonsuza dek kalacaktr; Nasl oluyor da sen, '˜nsano§lu yukar 
kaldrlmaldr' diyorsun? Kimdir bu ˜nsano§lu?". 
˜sa, "IŸk, ksa bir sre daha aranzdadr" dedi; "Sizi karanlk basmasn 
diye, Ÿ§nz varken yryn; Karanlkta yryen nereye gitti§ini bilmez. 
Sizde Ÿk varken Ÿ§a iman edin ki, Ÿ§n o§ullar olasnz." ˜sa bu 
s”zleri s”yledikten sonra uzaklaŸp onlardan gizlendi. 
G”zleri ”nnde bunca mucize yapt§ halde O'na iman etmediler. 
Btn bunlar YeŸaya* peygamberin s”yledi§i Ÿu s”z yerine gelsin diye oldu: 
"Rab, verdi§imiz habere kim inand? Rab'bin gc(”) kime g”sterildi?". 
˜Ÿte bu yzden iman edemiyorlard; Nitekim YeŸaya baŸka bir yerde de Ÿ”yle 
demiŸti: "Tanr onlarn g”zlerini k”r etti ve yreklerini nasrlaŸtrd; ™yle 
ki, g”zleri g”rmesin, yrekleri anlamasn ve bana d”nmesinler; D”nselerdi, 
onlar iyileŸtirirdim.". 
Bunlar s”yleyen YeŸaya, ˜sa'nn yceli§ini g”rmŸ ve O'nun hakknda 
konuŸmuŸtu. 
Bununla beraber, ”nderlerin bile bir‡o§u ˜sa'ya iman etti; Ama Ferisiler 
yznden, havra dŸ edilmemek i‡in iman ettiklerini a‡k‡a s”ylemediler. 
€nk insandan gelen ”vgy, Tanr'dan gelen ”vgden daha ‡ok seviyorlard. 
˜sa yksek sesle, "Bana iman eden bana de§il, beni g”nderene iman etmiŸ olur" 
dedi. 
"Beni g”ren, beni g”ndereni de g”rr. 
Bana iman eden hi‡ kimse karanlkta kalmasn diye, dnyaya Ÿk olarak geldim. 
S”zlerimi iŸitip de onlara uymayan ben yarglamam; €nk ben dnyay 
yarglamaya de§il, dnyay kurtarmaya geldim. 
Beni reddeden ve s”zlerimi kabul etmeyen kiŸiyi yarglayacak biri var; 
S”yledi§im s”z o kiŸiyi son gnde yarglayacaktr. 
€nk ben kendili§imden konuŸmadm; Beni g”nderen Baba'nn kendisi ne s”ylemem 
ve ne konuŸmam gerekti§ini bana buyurdu. 
O'nun buyru§unun sonsuz yaŸam oldu§unu bilirim; Ne s”ylyorsam, Baba'nn bana 
s”yledi§i gibi s”ylyorum.". 

/13 Fsh* bayramndan ”nceydi; ˜sa, bu dnyadan ayrlp Baba'ya gidece§i 
saatin geldi§ini biliyordu; Dnyada kendisine ait olanlar sevmiŸ olarak 
sonuna kadar sevdi. 
AkŸam yeme§i srasnda ˜blis*, Simun o§lu Yahuda ˜skariyot'un yre§ine ˜sa'y 
ele verme iste§ini koymuŸtu bile. 
˜sa, Baba'nn her Ÿeyi kendisine emanet etti§ini, kendisinin Tanr'dan ‡kp 
geldi§ini ve Tanr'ya d”nece§ini biliyordu. 
Yemekten kalkt, abasn bir yana koydu, bir havlu alp beline dolad. 
Sonra bir le§ene su doldurup ”§rencilerin ayaklarn ykamaya ve beline 
dolad§ havluyla kurulamaya baŸlad. 
˜sa, Simun Petrus'a geldi; Simun, "Rab, ayaklarm sen mi ykayacaksn?" dedi. 
˜sa ona Ÿu cevab verdi: "Ne yapt§m Ÿimdi anlayamazsn, ama sonra 
anlayacaksn.". 
Petrus, "Benim ayaklarm asla ykamayacaksn!" dedi; ˜sa, "Seni ykamazsam 
benimle payn olmaz" cevabn verdi. 
Simun Petrus, "Rab, yalnz ayaklarm de§il, ellerimi de baŸm da yka!" 
dedi. 
˜sa ona dedi ki, "YkanmŸ olan tamamen temizdir; ayaklarnn ykanmasndan 
baŸka ihtiyac yoktur; Sizler de temizsiniz, ama hepiniz de§il.". 
˜sa, kendisini kimin ele verece§ini biliyordu; Bu nedenle, "Hepiniz temiz 
de§ilsiniz" demiŸti. 
Onlarn ayaklarn ykadktan sonra giyinip yine sofraya oturdu; Onlara, "Size 
ne yapt§m anlyor musunuz?" dedi. 
"Siz beni ™§retmen ve Rab diye ‡a§ryorsunuz; Do§ru s”ylyorsunuz, ”yleyim. 
Ben Rab ve ™§retmen oldu§um halde ayaklarnz ykadm; ”yleyse, sizler de 
birbirinizin ayaklarn ykamalsnz. 
Size yapt§mn aynsn yapmanz i‡in bir ”rnek verdim. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, k”le efendisinden stn de§ildir; El‡i de kendisini 
g”nderenden stn de§ildir. 
Madem ki bu Ÿeyleri biliyorsunuz, onlar yaparsanz size ne mutlu!. 
"Hepiniz i‡in s”ylemiyorum, ben se‡tiklerimi bilirim; Ama, 'Ekme§imi yiyen 
bana el kaldrd'(p) diyen Kutsal Yaz yerine gelsin diye b”yle oluyor. 
Size Ÿimdiden, bunlar olmadan ”nce s”ylyorum ki, bunlar olunca, benim O 
oldu§uma(k) inanasnz. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, benim g”nderdi§im herhangi bir kimseyi kabul eden 
beni kabul etmiŸ olur; Beni kabul eden de beni g”ndereni kabul etmiŸ olur.". 
˜sa bunlar s”yledikten sonra ruhunda derin bir sknt duydu; A‡k‡a 
konuŸarak, "Size do§rusunu s”yleyeyim, sizden biri beni ele verecek" dedi. 
™§renciler, kimden s”z etti§ini merak ederek birbirlerine baktlar. 
™§rencilerinden biri ˜sa'nn ba§rna yaslanmŸt; ˜sa onu severdi. 
Simun Petrus bu ”§renciye, kimden s”z etti§ini ˜sa'ya sorsun diye iŸaret etti. 
O da ˜sa'nn g”§sne yaslanmŸ durumda, "Rab, o kimdir?" diye sordu. 
˜sa, "Lokmay yeme§e banp kime verirsem odur" diye cevap verdi; Sonra lokmay 
banp Simun ˜skariyot'un o§lu Yahuda'ya verdi. 
Yahuda lokmay alr almaz žeytan onun i‡ine girdi; ˜sa da ona, "Yapaca§n tez 
yap!" dedi. 
Sofrada oturanlarn hi‡biri, ˜sa'nn ona bu s”zleri neden s”yledi§ini 
anlamad. 
Para kutusu Yahuda'da oldu§undan, bazlar ˜sa'nn ona, "Bayram i‡in bize 
gerekli Ÿeyleri al" ya da, "Yoksullara bir Ÿey ver" demek istedi§ini sandlar. 
Yahuda lokmay aldktan hemen sonra dŸar ‡kt; Gece olmuŸtu. 
Yahuda dŸar ‡knca ˜sa, "˜nsano§lu Ÿimdi yceltilmiŸtir" dedi; "Tanr da 
O'nda yceltilmiŸ oluyor. 
Tanr O'nda yceltildi§ine g”re, Tanr da O'nu kendinde yceltecek, ve hemen 
yceltecektir. 
€ocuklar! Ksa bir sre daha sizinleyim; Beni arayacaksnz, ama Yahudilere 
s”yledi§im gibi, Ÿimdi size de s”ylyorum, benim gidece§im yere siz 
gelemezsiniz. 
Size yeni bir buyruk veriyorum: birbirinizi sevin; Sizi sevdi§im gibi siz de 
birbirinizi sevin. 
Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim ”§rencilerim oldu§unuzu 
anlayacaktr.". 
Simun Petrus O'na, "Rab, nereye gidiyorsun?" diye sordu; ˜sa, "Gidece§im yere 
Ÿimdilik ardmdan gelemezsin, ama sonra geleceksin" diye cevap verdi. 
Petrus O'na, "Rab, neden Ÿimdi senin ardndan gelemeyeyim? Senin i‡in canm 
veririm!" dedi. 
˜sa Ÿ”yle cevap verdi: "Benim i‡in cann m vereceksin? Sana do§rusunu 
s”yleyeyim, horoz ”tmeden sen beni ‡ kez inkƒr edeceksin.". 

/14 "Yre§iniz sklmasn; Tanr'ya iman edin, bana da iman edin. 
Babamn evinde yaŸanacak ‡ok yerler vardr; ™yle olmasa size s”ylerdim; €nk 
size yer hazrlamaya gidiyorum. 
Gider ve size yer hazrlarsam, siz de benim bulundu§um yerde olasnz diye 
yine gelip sizi yanma alaca§m. 
Benim gidece§im yerin yolunu biliyorsunuz.". 
Tomas, "Rab, senin nereye gidece§ini bilmiyoruz, yolu nasl bilebiliriz?" 
dedi. 
˜sa ona, "Yol, ger‡ek ve yaŸam ben'im" dedi; "Benim aracl§m olmadan Baba'ya 
kimse gelemez. 
Beni tanmŸ olsaydnz, Babam da tanyacaktnz; Artk O'nu tanyorsunuz, 
O'nu g”rdnz.". 
Filipus, "Rab, bize Baba'y g”ster, bu bize yeter" dedi. 
˜sa, "Filipus" dedi, "bunca zamandr sizinle birlikteyim; Beni daha tanmadn 
m? Beni g”rmŸ olan, Baba'y g”rmŸtr; Sen nasl, 'Bize Baba'y g”ster' 
diyorsun?. 
Benim Baba'da, Baba'nn da bende oldu§una inanmyor musun? Size s”yledi§im 
s”zleri kendili§imden s”ylemiyorum, ama bende yaŸayan Baba kendi iŸlerini 
yapyor. 
Bana iman edin; ben Baba'daym, Baba da bendedir; Hi‡ de§ilse bu iŸlerden 
dolay iman edin. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, benim yapt§m iŸleri bana iman edenin kendisi de 
yapacak; hatta daha byklerini de yapacaktr; €nk ben Baba'ya gidiyorum. 
Baba O§ul'da yceltilsin diye, benim admla her ne dilerseniz yapaca§m. 
Benim admla bir Ÿey dilerseniz yapaca§m. 
"Beni seviyorsanz, buyruklarm yerine getirirsiniz. 
Ben de Baba'dan dileyece§im ve O, sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size 
baŸka bir Yardmc*, Ger‡e§in Ruhunu verecek; Dnya O'nu kabul edemez; €nk 
O'nu ne g”rr, ne de tanr; Siz O'nu tanyorsunuz; €nk O aranzda yaŸyor ve 
i‡inizde olacaktr. 
Sizi ”ksz brakmayaca§m, size geri d”nece§im. 
Az sonra dnya artk beni g”rmeyecek, ama siz beni g”receksiniz; Ben yaŸad§m 
i‡in siz de yaŸayacaksnz. 
O gn anlayacaksnz ki, ben Babamdaym, siz bendesiniz, ben de sizdeyim. 
Kim buyruklarm bilir ve yerine getirirse, iŸte beni seven odur; Beni seveni 
Babam da sevecektir; Ben de onu sevece§im ve kendimi ona g”sterece§im.". 
Yahuda-˜skariyot de§il-O'na, "Rab, nasl olur da kendini dnyaya g”stermeyip 
bize g”stereceksin?" diye sordu. 
˜sa ona Ÿu karŸl§ verdi: "Beni seven s”zme uyar, Babam da onu sever; Biz 
de ona gelir, onunla birlikte yaŸarz. 
Beni sevmeyen, s”zlerime uymaz; ˜Ÿitti§iniz s”z benim de§il, beni g”nderen 
Baba'nndr. 
"Ben daha aranzdayken size bunlar s”yledim. 
Ama Baba'nn benim admla g”nderece§i Yardmc, Kutsal Ruh, size her Ÿeyi 
”§retecek, btn s”ylediklerimi size hatrlatacak. 
Size esenlik brakyorum, size kendi esenli§imi veriyorum; Ben size dnyann 
verdi§i gibi vermiyorum; Yre§iniz sklmasn ve korkmasn. 
Size, 'Gidiyorum, ama yannza d”nece§im' dedi§imi iŸittiniz; Beni 
sevseydiniz, Baba'ya gidece§im i‡in sevinirdiniz; €nk Baba benden stndr. 
Bunlar size Ÿimdiden, her Ÿey olup bitmeden ”nce s”yledim; ™yle ki, bunlar 
olunca inanasnz. 
Artk sizinle uzun uzun konuŸmayaca§m; €nk bu dnyann egemeni* geliyor; 
Onun benim zerimde hi‡bir yetkisi yoktur. 
Ama dnyann, Baba'y sevdi§imi ve Baba'nn bana buyurdu§u her Ÿeyi yerine 
getirdi§imi anlamasn istiyorum; Kalkn, buradan gidelim. 

/15 "Ben ger‡ek asmaym ve Babam ba§cdr. 
Bende olup meyve vermeyen her ‡ubu§u kesip atar, her meyve vereni de daha ‡ok 
versin diye budar(r). 
Size s”yledi§im s”zle siz Ÿimdiden temizsiniz. 
Bende kaln, ben de sizde kalaym; €ubuk asmada kalmazsa kendili§inden meyve 
veremez; Bunun gibi, siz de bende kalmazsanz meyve veremezsiniz. 
Ben asmaym, siz ‡ubuklarsnz; Bende kalan ve benim kendisinde kald§m kiŸi 
‡ok meyve verir; €nk bensiz hi‡bir Ÿey yapamazsnz. 
Bir kimse bende kalmazsa, ‡ubuk gibi dŸar atlr ve kurur; B”ylelerini 
toplar, ateŸe atp yakarlar. 
Siz bende kalrsanz ve s”zlerim sizde kalrsa, ne isterseniz dileyin, size 
verilecektir. 
Babam ‡ok meyve vermenizle yceltilir; B”ylelikle ”§rencilerim olursunuz. 
"Baba'nn beni sevdi§i gibi, ben de sizi sevdim; Benim sevgimde kaln. 
E§er buyruklarm yerine getirirseniz sevgimde kalrsnz, tpk benim de 
Babamn buyruklarn yerine getirdi§im ve sevgisinde kald§m gibi... 
Bunlar size, sevincim sizde olsun ve sevinciniz tamamlansn diye s”yledim. 
Benim buyru§um Ÿudur: sizi sevdi§im gibi birbirinizi sevin. 
Hi‡ kimsede, insann, dostlar u§runa cann vermesinden daha byk bir sevgi 
yoktur. 
Size buyurduklarm yaparsanz, benim dostlarm olursunuz. 
Artk size kul demem; €nk kul efendisinin ne yapt§n bilmez; Size dost 
dedim; €nk Babamdan btn iŸittiklerimi size bildirdim. 
Siz beni se‡mediniz, ben sizi se‡tim; Gidip meyve veresiniz, meyveniz de 
kalc olsun diye sizi ben atadm; ™yle ki, benim admla Baba'dan ne 
dilerseniz size versin. 
Size Ÿu buyru§u veriyorum: birbirinizi sevin!. 
Dnya sizden nefret ederse, sizden ”nce benden nefret etmiŸ oldu§unu bilin. 
Dnyadan olsaydnz, dnya kendisine ait olan severdi; Ne var ki, dnyann 
de§ilsiniz; ben sizi dnyadan se‡tim; Bunun i‡in dnya sizden nefret ediyor. 
Benim size s”yledi§im s”z hatrlayn: 'K”le, efendisinden stn de§ildir.' 
Bana zulmettilerse, size de zulmedecekler; Benim s”zme uydularsa, sizinkine 
de uyacaklar. 
Btn bunlar size benim admdan ”tr yapacaklar; €nk beni g”ndereni 
tanmyorlar. 
E§er gelmemiŸ ve onlara s”ylememiŸ olsaydm, gnahlar olmazd; ama Ÿimdi 
gnahlar i‡in ”zrleri yoktur. 
Benden nefret eden, Babamdan da nefret eder. 
BaŸka hi‡ kimsenin yapmad§ iŸleri onlarn arasnda yapmamŸ olsaydm, 
gnahlar olmazd; žimdiyse yaptklarm g”rdkleri halde hem benden hem de 
Babamdan nefret ettiler. 
Bu, yasalarnda yazl, 'Hi‡bir neden yokken benden nefret ettiler' s”z 
yerine gelsin diye oldu. 
"Baba'dan size g”nderece§im Yardmc*, yani Baba'dan ‡kan Ger‡e§in Ruhu 
geldi§i zaman, O bana tanklk edecek. 
Siz de tanklk edeceksiniz; €nk baŸlang‡tan beri benimle birliktesiniz. 

/16 "Bunlar size, sendeleyip dŸmeyesiniz diye s”yledim. 
Sizi havra dŸ edecekler; Evet, ”yle bir saat geliyor ki, sizi ”ldren herkes 
Tanr'ya hizmet etti§ini sanacak. 
Bunlar, ne Baba'y ne de beni tanmadklar i‡in yapacaklar. 
Bunlar size Ÿimdiden bildiriyorum; ™yle ki, saati gelince bunlar size 
s”yledi§imi hatrlayasnz; BaŸlang‡ta bunlar size s”ylemedim; €nk sizinle 
birlikteydim. 
"žimdiyse beni g”nderenin yanna gidiyorum; Ne var ki, i‡inizden hi‡biri bana, 
'Nereye gidiyorsun?' diye sormuyor. 
Ama size bunlar s”yledi§im i‡in yre§iniz elemle doldu. 
Size ger‡e§i s”ylyorum, benim gidiŸim sizin yararnzadr; Gitmezsem, 
Yardmc* size gelmez; Ama gidersem, O'nu size g”nderirim. 
O gelince dnyann gnah, do§ruluk ve gelecek yarg konusundaki su‡lulu§unu 
dnyaya g”sterecektir. 
Gnah konusunda-‡nk bana iman etmezler. 
Do§ruluk konusunda-‡nk Baba'ya gidiyorum ve artk beni g”rmezsiniz. 
Yarg konusunda-‡nk bu dnyann egemeni* yarglanmŸ bulunuyor. 
"Size daha ‡ok s”yleyeceklerim var, ama Ÿimdi bunlara dayanamazsnz. 
Ne var ki O, yani Ger‡e§in Ruhu gelince, sizi her ger‡e§e y”neltecek; O 
kendili§inden konuŸmayacak, yalnz iŸittiklerini s”yleyecek ve gelecekte 
olacaklar size bildirecek. 
O beni yceltecek; €nk benim olandan alacak ve size bildirecek. 
Baba'nn her nesi varsa benimdir; 'Benim olandan alacak ve size bildirecek' 
dememin nedeni budur. 
"Ksa sre sonra beni artk g”rmeyeceksiniz; yine ksa sre sonra beni 
g”receksiniz.". 
™§rencilerinden bazlar birbirlerine Ÿ”yle dediler: "'Ksa sre sonra beni 
g”rmeyeceksiniz; yine ksa sre sonra beni g”receksiniz' ve '‡nk Baba'ya 
gidiyorum' diyor; Ne demek istiyor?". 
B”ylece, "'Ksa sre' dedi§i nedir? S”ylediklerini anlamyoruz" diyorlard. 
˜sa kendisine soru sormak istediklerini anlad; Onlara dedi ki, "'Ksa sre 
sonra beni g”rmeyeceksiniz; yine ksa sre sonra beni g”receksiniz' dedim; 
Birbirinizle bu s”z m tartŸyorsunuz?. 
Size do§rusunu s”yleyeyim, siz a§layp yas tutacaksnz, dnya ise 
sevinecektir; Elem ‡ekeceksiniz, ama eleminiz sevince d”nŸecek. 
Kadn do§um yapaca§ zaman a§r ‡eker; €nk saati gelmiŸtir; Ama do§urunca, 
dnyaya bir ‡ocuk getirmenin sevinciyle ‡ekti§i acy unutur. 
Bunun gibi, siz de Ÿimdi elem ‡ekiyorsunuz, ama sizi yine g”rece§im ve 
yre§iniz sevinecek; Sevincinizi kimse sizden alamayacak. 
O gn bana hi‡bir Ÿey sormayacaksnz; Size do§rusunu s”yleyeyim, benim admla 
Baba'dan ne dilerseniz, onu size verecektir. 
žimdiye dek benim admla bir Ÿey dilemediniz; Dileyin, alacaksnz; ™yle ki, 
sevinciniz tamamlansn. 
"Size bunlar ”rneklerle anlattm; ™yle bir saat geliyor ki, artk ”rneklerle 
konuŸmayaca§m, ama Baba'y size a‡k‡a tantaca§m. 
O gn dileyece§inizi benim admla dileyeceksiniz; Sizin i‡in Baba'dan istekte 
bulunaca§m s”ylemiyorum. 
€nk beni sevdi§iniz ve Baba'dan ‡kp geldi§ime iman etti§iniz i‡in Baba'nn 
kendisi sizi seviyor. 
Ben Baba'dan ‡kp dnyaya geldim; žimdi dnyay brakp Baba'ya d”nyorum.". 
™§rencileri, "˜Ÿte, Ÿimdi a‡k‡a konuŸuyorsun, hi‡ ”rnek kullanmyorsun" 
dediler. 
"žimdi senin her Ÿeyi bildi§ini anlyoruz; Kimsenin sana soru sormasna gerek 
yok; Tanr'dan geldi§ine bunun i‡in iman ediyoruz.". 
˜sa onlara, "žimdi iman ediyor musunuz?" diye karŸlk verdi. 
"˜Ÿte, hepinizin evlerinize gitmek zere da§laca§nz ve beni yalnz 
brakaca§nz saat geliyor, geldi bile; Ama ben yalnz de§ilim, Baba benimle 
birliktedir. 
Bunlar size, bende esenli§iniz olsun diye s”yledim; Dnyada skntnz 
olacak; Ama cesur olun, ben dnyay yendim!". 

/17 ˜sa bunlar s”yledikten sonra, g”zlerini g”kyzne dikip Ÿ”yle dedi: 
"Baba, saat geldi; O§lunu ycelt ki, O§ul da seni yceltsin. 
€nk sen O'na tm insanlk zerinde yetki verdin; ™yle ki, O'na verdiklerinin 
hepsine sonsuz yaŸam versin. 
Sonsuz yaŸam, tek ger‡ek Tanr olan seni ve g”nderdi§in ˜sa Mesih'i 
tanmalardr. 
Yapmam i‡in bana verdi§in iŸi tamamlamakla seni yeryznde ycelttim. 
Baba, dnya var olmadan ”nce ben senin yanndayken sahip oldu§um ycelikle 
Ÿimdi beni yannda ycelt. 
"Dnyadan bana verdi§in insanlara senin adn a‡kladm; Onlar senindiler, 
bana verdin ve senin s”zne uydular. 
Bana verdi§in her Ÿeyin senden oldu§unu Ÿimdi biliyorlar. 
€nk bana iletti§in s”zleri onlara ilettim, onlar da kabul ettiler; Senden 
‡kp geldi§imi ger‡ekten anladlar, beni senin g”nderdi§ine iman ettiler. 
Onlar i‡in istekte bulunuyorum; Dnya i‡in de§il, bana verdi§in kimseler i‡in 
istekte bulunuyorum; €nk onlar senindir. 
Benim olan her Ÿey senindir, seninkiler de benimdir; Ben onlarda yceltildim. 
Ben artk dnyada de§ilim, ama onlar dnyadalar; Ben sana geliyorum; Kutsal 
Baba, onlar bana verdi§in adnla koru ki, bizim gibi bir olsunlar. 
Kendileriyle birlikte oldu§um srece, bana verdi§in adnla onlar esirgeyip 
korudum; Kutsal Yaz yerine gelsin diye, mahva giden adamdan(s) baŸka 
i‡lerinden hi‡biri mahvolmad. 
"˜Ÿte Ÿimdi sana geliyorum; Sevincimin onlarda tamamlanmas i‡in bunlar 
dnyadayken s”ylyorum. 
Ben onlara senin s”zn ilettim, dnya ise onlardan nefret etti; €nk ben 
dnyadan olmad§m gibi, onlar da dnyadan de§iller. 
Onlar dnyadan uzaklaŸtrman de§il, k”t olandan* koruman istiyorum. 
Ben dnyadan olmad§m gibi, onlar da dnyadan de§iller. 
Onlar ger‡ekle kutsal kl; Senin s”zn ger‡ektir. 
Sen beni dnyaya g”nderdi§in gibi, ben de onlar dnyaya g”nderdim. 
Onlar da ger‡ekle kutsal klnsnlar diye kendimi onlarn u§runa adyorum(Ÿ). 
"Yalnz onlar i‡in de§il, onlarn s”zyle bana iman edenler i‡in de istekte 
bulunuyorum, hepsi bir olsunlar; Baba, senin bende oldu§un ve benim sende 
oldu§um gibi, onlar da bizde olsunlar; Dnya da beni senin g”nderdi§ine iman 
etsin. 
Bana verdi§in yceli§i onlara verdim; ™yle ki, bizim bir oldu§umuz gibi bir 
olsunlar. 
Ben onlarda, sen bende olmak zere tam bir birlik i‡inde bulunsunlar ki, dnya 
beni senin g”nderdi§ini, beni sevdi§in gibi onlar da sevdi§ini anlasn. 
Baba, bana verdiklerinin de bulundu§um yerde benimle birlikte olmalarn ve 
benim yceli§imi, bana verdi§in yceli§i g”rmelerini istiyorum; €nk dnyann 
kuruluŸundan ”nce sen beni sevdin. 
Adil Baba, dnya seni tanmyor, ama ben seni tanyorum; Bunlar da beni senin 
g”nderdi§ini biliyorlar. 
Bana olan sevgin onlarda olsun, ben de onlarda olaym diye senin adn onlara 
bildirdim ve bildirmeye devam edece§im.". 

/18 ˜sa bu s”zleri s”yledikten sonra ”§rencileriyle birlikte dŸar ‡kp 
Kidron vadisinin ”tesine ge‡ti; Orada bir bah‡e vard; ˜sa'yla ”§rencileri bu 
bah‡eye girdiler. 
O'nu ele veren Yahuda da buray biliyordu; €nk ˜sa, ”§rencileriyle orada sk 
sk buluŸurdu. 
B”ylece Yahuda, yanna bir b”lk askerle baŸkƒhinlerin ve Ferisilerin* 
g”nderdi§i g”revlileri alarak oraya geldi; Onlarn ellerinde fenerler, 
meŸaleler ve silahlar vard. 
˜sa, baŸna geleceklerin hepsini biliyordu; ™ne ‡kp onlara, "Kimi 
aryorsunuz?" diye sordu. 
"Nasral ˜sa'y" diye karŸlk verdiler; ˜sa onlara, "Ben'im" dedi; O'nu ele 
veren Yahuda da onlarla birlikte duruyordu. 
˜sa, "Ben'im" deyince gerileyip yere dŸtler. 
Bunun zerine ˜sa onlara yine, "Kimi aryorsunuz?" diye sordu; "Nasral 
˜sa'y" dediler. 
˜sa, "Size s”yledim, ben'im" dedi; "E§er beni aryorsanz, bunlar brakn 
gitsinler.". 
Kendisinin daha ”nce s”yledi§i, "Senin bana verdiklerinden hi‡birini 
yitirmedim" Ÿeklindeki s”z yerine gelsin diye b”yle konuŸtu. 
Simun Petrus yannda taŸd§ klc ‡ekti, baŸkƒhinin Malkus adndaki 
k”lesine vurup sa§ kula§n kopard. 
˜sa Petrus'a, "Klcn knna koy! Baba'nn bana verdi§i kƒseden i‡meyeyim 
mi?" dedi. 
Bunun zerine asker b”l§, komutan ve Yahudilerin g”nderdi§i g”revliler 
˜sa'y tutup ba§ladlar. 
O'nu ”nce, o yln baŸkƒhini olan Kayafa'nn kaynbabas Hanna'ya g”trdler. 
Halkn u§runa bir tek adamn ”lmesinin daha uygun oldu§unu Yahudilere 
”§tleyen Kayafa idi. 
Simun Petrus'la baŸka bir ”§renci ˜sa'nn ardndan gidiyorlard; O ”§renci 
baŸkƒhinin tand§ oldu§u i‡in ˜sa'yla birlikte baŸkƒhinin avlusuna girdi. 
Petrus ise dŸarda, kapnn yannda duruyordu; BaŸkƒhinin tand§ ”br 
”§renci dŸar ‡kp kapc kzla konuŸtu ve Petrus'u i‡eri g”trd. 
Kapc kz Petrus'a, "Sen de bu adamn ”§rencilerinden de§il misin?" diye 
sordu; Petrus, "Hayr, de§ilim" dedi. 
Hava so§uk oldu§u i‡in k”leler ve n”bet‡iler yaktklar k”mr ateŸinin 
‡evresinde durmuŸ snyorlard; Petrus da onlarla birlikte durmuŸ snyordu. 
BaŸkƒhin ˜sa'ya, ”§rencileri ve ”§retiŸiyle ilgili sorular sordu. 
˜sa ona Ÿ”yle cevap verdi: "Ben s”ylediklerimi dnyaya a‡k‡a s”yledim; Her 
zaman btn Yahudilerin toplandklar havralarda ve tapnakta ders verdim; 
Gizli hi‡bir Ÿey s”ylemedim. 
Beni neden sorguya ‡ekiyorsun? KonuŸtuklarm iŸitenlerden sor; Onlar ne 
s”yledi§imi biliyorlar.". 
˜sa bunlar s”yleyince, yannda duran g”revlilerden biri, "BaŸkƒhine nasl 
b”yle karŸlk verirsin?" diyerek O'na bir tokat att. 
˜sa ona, "E§er yanlŸ bir Ÿey s”yledimse, yanlŸm g”ster!" diye cevap verdi; 
"Ama s”ylediklerim do§ruysa, ni‡in bana vuruyorsun?". 
Bunun zerine Hanna O'nu ba§l olarak baŸkƒhin Kayafa'ya g”nderdi. 
Simun Petrus hƒlƒ ateŸin yannda durmuŸ snyordu; O'na, "Sen de O'nun 
”§rencilerinden de§il misin?" dediler; "Hayr, de§ilim" diyerek inkƒr etti. 
BaŸkƒhinin k”lelerinden biri, Petrus'un, kula§n kesti§i adamn akrabasyd; 
Bu k”le Petrus'a, "Bah‡ede, seni O'nunla birlikte g”rmedim mi?" diye sordu. 
Petrus yine inkƒr etti ve tam o anda horoz ”tt. 
Sabah erkenden Yahudiler ˜sa'y Kayafa'nn yanndan alarak vali kona§na 
g”trdler; Dinsel kurallar bozmamak(t) ve Fsh* yeme§ini yiyebilmek i‡in 
kendileri vali kona§na girmediler. 
Bunun zerine Pilatus* dŸar ‡kp yanlarna geldi; "Bu adam neyle 
su‡luyorsunuz?" diye sordu. 
Ona Ÿu karŸl§ verdiler: "Bu adam k”tlk eden biri olmasayd, O'nu sana 
getirmezdik.". 
Pilatus onlara, "O'nu siz aln, kendi yasanza g”re yarglayn" dedi; 
Yahudiler, "Bizim hi‡ kimseyi ”lm cezasna ‡arptrmaya yetkimiz yok" dediler. 
Bu Ÿeyler, ˜sa'nn nasl ”lece§ini belirtmek i‡in s”yledi§i s”zler yerine 
gelsin diye oldu. 
Pilatus yine vali kona§na girdi; ˜sa'y ‡a§rp O'na, "Sen Yahudilerin kral 
msn?" diye sordu. 
˜sa Ÿ”yle karŸlk verdi: "Bunu kendili§inden mi s”ylyorsun, yoksa benim 
hakkmda baŸkalar m sana s”yledi?". 
Pilatus, "Ben Yahudi miyim?" dedi; "Seni bana kendi ulusun ve baŸkƒhinlerin 
teslim ettiler; Ne yaptn?". 
˜sa, "Benim krall§m bu dnyadan de§ildir" diye karŸlk verdi; "Krall§m bu 
dnyadan olsayd, yandaŸlarm, Yahudilere teslim edilmemem i‡in savaŸrlard; 
Oysa benim krall§m buradan de§ildir.". 
Pilatus, "Demek sen bir kralsn, ”yle mi?" dedi; ˜sa, "S”yledi§in gibi, ben 
kralm" karŸl§n verdi; "Ben ger‡e§e tanklk etmek i‡in do§dum, bunun i‡in 
dnyaya geldim; Ger‡ekten yana olan herkes benim sesimi iŸitir.". 
Pilatus O'na, "Ger‡ek nedir?" diye sordu; Bunu s”yledikten sonra Pilatus yine 
dŸarya, Yahudilerin yanna ‡kt; Onlara, "Ben O'nda hi‡bir su‡ g”rmyorum" 
dedi. 
"Ama sizin bir gelene§iniz var, her Fsh bayramnda sizin i‡in birini 
salveriyorum; Yahudilerin Kraln sizin i‡in salvermemi ister misiniz?". 
Onlar yine, "Bu adam de§il, Barabas' isteriz!" diye ba§rŸtlar; Oysa 
Barabas bir hayduttu. 

/19 O zaman Pilatus ˜sa'y tutup kam‡latt. 
Askerler de dikenlerden bir ta‡ ”rp O'nun baŸna ge‡irdiler; Sonra O'na mor 
renkte bir kaftan giydirdiler. 
™nne geliyor, "YaŸa, ey Yahudilerin Kral!" diyor, yzne tokat atyorlard. 
Pilatus yine dŸar ‡kt; Yahudilere, "˜Ÿte, O'nu dŸarya, size getiriyorum; 
O'nda hi‡bir su‡ bulmad§m bilesiniz" dedi. 
B”ylece ˜sa, baŸndaki dikenli ta‡ ve zerindeki mor kaftanla dŸar ‡kt; 
Pilatus onlara, "˜Ÿte o adam!" dedi. 
BaŸkƒhinler ve g”revliler ˜sa'y g”rnce, "€armha ger, ‡armha ger!" diye 
ba§rdlar; Pilatus, "O'nu kendiniz aln, ‡armha gerin!" dedi; "Ben O'nda bir 
su‡ g”rmyorum!". 
Yahudiler Ÿu karŸl§ verdiler: "Bizim bir yasamz var, o yasaya g”re O'nun 
”lmesi gerekir; €nk kendisinin Tanr O§lu oldu§unu ileri sryor.". 
Pilatus bu s”z iŸitince daha ‡ok korktu. 
Yine vali kona§na girip ˜sa'ya, "Sen nereden geliyorsun?" diye sordu; ˜sa ona 
cevap vermedi. 
Pilatus, "Benimle konuŸmayacak msn?" dedi; "Seni salvermeye yetkim oldu§u 
gibi, ‡armha germeye de yetkim oldu§unu bilmiyor musun?". 
˜sa, "Sana g”kten verilmemiŸ olsayd, benim zerimde hi‡bir yetkin olmazd" 
diye karŸlk verdi; "Bu nedenle beni sana teslim edenin gnah daha 
byktr.". 
Bunun zerine Pilatus ˜sa'y salvermek istedi; Ama Yahudiler, "Bu adam 
salverirsen, Sezar'n* dostu de§ilsin!" diye ba§rŸtlar; "Kral oldu§unu 
ileri sren herkes Sezar'a karŸ gelmiŸ olur.". 
Pilatus bu s”zleri iŸitince ˜sa'y dŸar ‡kard; TaŸ D”Ÿeme-˜branicede* 
Gabbata-denilen yerde yarg krssne oturdu. 
O gn Fsh* bayramna hazrlk gnyd; Saat* on iki sularyd; Pilatus 
Yahudilere, "˜Ÿte, sizin Kralnz!" dedi. 
Onlar, "Yok et O'nu! Yok et, ‡armha ger!" diye ba§rŸtlar; Pilatus, 
"Kralnz m ‡armha gereyim?" diye sordu; BaŸkƒhinler, "Sezar'dan baŸka 
kralmz yok!" karŸl§n verdiler. 
Bunun zerine Pilatus ˜sa'y, ‡armha gerilmek zere onlara teslim etti. 
Askerler ˜sa'y alp g”trdler; ˜sa ‡armhn kendisi taŸyp 
Kafatas-˜branicede Golgota-denilen yere ‡kt. 
O'nu orada ‡armha gerdiler; O'nunla birlikte iki kiŸiyi daha, ˜sa ortada, 
onlar da iki yannda olmak zere ‡armha gerdiler. 
Pilatus bir de yafta yazp ‡armhn zerine astrd; Yaftada Ÿ”yle yazlyd: 
'NASIRALI ˜sa-Yahud˜ler˜n KRALI.'. 
˜sa'nn ‡armha gerildi§i yer kente yaknd; B”ylece ˜branice, Latince ve 
Grek‡e yazlmŸ olan bu yaftay Yahudilerin bir‡o§u okudu. 
Bu yzden Yahudilerin baŸkƒhinleri Pilatus'a, "'Yahudilerin Kral' diye yazma" 
dediler; "Kendisi, 'Ben Yahudilerin Kralym dedi' diye yaz.". 
Pilatus, "Ne yazdmsa, yazdm" karŸl§n verdi. 
Askerler ˜sa'y ‡armha gerdikten sonra O'nun giysilerini aldlar; Her birine 
birer pay dŸecek bi‡imde d”rt par‡aya b”ldler; Mintann da aldlar; Mintan 
boydan boya dikiŸsiz bir dokumayd. 
Birbirlerine, "Bunu yrtmayalm" dediler, "kimin olacak diye kura ‡ekelim." Bu 
olay, Ÿu Kutsal Yaz yerine gelsin diye oldu: "Giysilerimi aralarnda 
paylaŸtlar, elbisem zerine kura ‡ektiler." Bunlar askerler yapt. 
˜sa'nn ‡armhnn yannda ise annesi, annesinin kzkardeŸi, Klopa'nn kars 
Meryem ve Mecdelli Meryem duruyordu. 
˜sa, annesiyle sevdi§i ”§rencinin yaknnda durdu§unu g”rnce annesine, 
"Anne(d), iŸte o§lun!" dedi. 
Sonra ”§renciye, "˜Ÿte, annen!" dedi; O andan itibaren ”§renci, Meryem'i kendi 
evine ald. 
Daha sonra ˜sa, her Ÿeyin artk tamamland§n bilerek Kutsal Yaz'nn yerine 
gelmesi i‡in, "Susadm!" dedi. 
Orada ekŸimiŸ zm suyu dolu bir kap vard; šzm suyuna batrlmŸ bir sngeri 
zufa* dalna takarak O'nun a§zna uzattlar. 
˜sa zm suyunu tadnca, "Tamamland!" dedi ve baŸn e§erek ruhunu teslim 
etti. 
Yahudiler Pilatus'tan ‡armha gerilmiŸ adamlarn bacaklarnn krlmasn ve 
cesetlerin kaldrlmasn istediler; Hazrlk gn* oldu§undan, cesetlerin 
Sept* gn ‡armhta kalmasn istemiyorlard; €nk o Sept gn byk 
bayramd. 
Bunun zerine askerler gidip birinci adamn, sonra da ˜sa'yla birlikte ‡armha 
gerilmiŸ olan ”teki adamn bacaklarn krdlar. 
Ama ˜sa'ya gelince O'nun ”lmŸ oldu§unu g”rdler; Onun i‡in bacaklarn 
krmadlar. 
Bununla birlikte, askerlerden biri O'nun b”§rn mzrakla deldi; B”§rnden 
hemen kan ve su akt. 
Bunu g”ren adam tanklk etmiŸtir ve tankl§ do§rudur; Do§ruyu s”yledi§ini 
bilir; Siz de iman edesiniz diye tanklk etmiŸtir. 
Bunlar, "O'nun bir tek kemi§i krlmayacaktr" diyen Kutsal Yaz'nn yerine 
gelmesi i‡in olmuŸtur. 
Yine baŸka bir Yaz'da, "Bedenini deŸtikleri adama bakacaklar" deniyor. 
Bundan sonra Aramatyal Yusuf, ˜sa'nn cesedini kaldrmak i‡in Pilatus'a 
baŸvurdu; Yusuf, ˜sa'nn ”§rencisiydi, ama Yahudilerden korktu§undan bunu 
gizli tutuyordu; Pilatus izin verince, Yusuf gelip ˜sa'nn cesedini kaldrd. 
Daha ”nce geceleyin ˜sa'nn yanna gelmiŸ olan Nikodim de otuz litre(u) kadar 
karŸk mr* ve sarsabr ”z alarak geldi. 
˜kisi, ˜sa'nn cesedini alp Yahudilerin g”mme gelene§ine uygun olarak onu 
baharatla keten bezlere sardlar. 
˜sa'nn ‡armha gerildi§i yerde bir bah‡e, bu bah‡enin i‡inde de henz hi‡ 
kimsenin konulmad§ yeni bir mezar* vard. 
O gn Yahudilerin Hazrlk gnyd*; Mezar da yakn oldu§undan ˜sa'y oraya 
koydular. 

/20 Haftann ilk gn* erkenden, ortalk daha karanlkken Mecdelli Meryem 
mezara gitti; TaŸn mezarn giriŸinden kaldrlmŸ oldu§unu g”rd. 
KoŸarak Simun Petrus'a ve ˜sa'nn sevdi§i ”br ”§renciye geldi; Onlara, 
"Rab'bi mezardan almŸlar, nereye koyduklarn da bilmiyoruz" dedi. 
Bunun zerine Petrus'la ”teki ”§renci dŸar ‡kp mezara do§ru gittiler. 
˜kisi birlikte koŸuyordu; Ama ”teki ”§renci Petrus'tan daha hzl koŸarak 
mezara ”nce vard. 
E§ilip i‡eri bakt, keten bezleri yerde serili g”rd, ama i‡eri girmedi. 
Ardndan Simun Petrus geldi ve mezara girdi; Yerde duran bezleri ve ˜sa'nn 
baŸna sarlmŸ olan mendili g”rd; Mendil, keten bezlerle birlikte de§ildi, 
ayr bir yerde drlmŸ duruyordu. 
O zaman mezara ilk varan ”teki ”§renci de i‡eri girdi; Olanlar g”rd ve iman 
etti. 
˜sa'nn ”lmden dirilmesi gerekti§ini belirten Kutsal Yaz'y henz 
anlamamŸlard. 
Bundan sonra ”§renciler yine evlerine d”ndler. 
Meryem ise mezarn dŸnda durmuŸ a§lyordu; A§larken e§ilip mezarn i‡ine 
bakt. 
Beyazlara brnmŸ iki melek g”rd; biri ˜sa'nn cesedinin yatt§ yerin 
baŸucunda, ”teki ayakucunda oturuyordu. 
Meryem'e, "Kadn, ni‡in a§lyorsun?" diye sordular; Meryem, "Rabbimi almŸlar" 
dedi; "O'nu nereye koyduklarn bilmiyorum.". 
Bunlar s”yledikten sonra arkasna d”nd, ˜sa'nn orada, ayakta durdu§unu 
g”rd; Ama O'nun ˜sa oldu§unu anlamad. 
˜sa, "Kadn, ni‡in a§lyorsun?" dedi; "Kimi aryorsun?" Meryem O'nu bah‡van 
sanarak, "Efendim" dedi, "e§er O'nu sen g”trdnse, nereye koydu§unu bana 
s”yle de gidip O'nu alaym.". 
˜sa ona, "Meryem!" dedi; O da d”nd, ˜sa'ya Aramice*, "Rabbuni*!" dedi; 
Rabbuni, '™§retmenim' demektir. 
˜sa, "Bana dokunma!" dedi; "€nk daha Baba'nn yanna ‡kmadm; KardeŸlerime 
git ve onlara s”yle, 'Benim Babamn ve sizin Babanzn, benim Tanrmn ve 
sizin Tanrnzn yanna ‡kyorum.'". 
Mecdelli Meryem ”§rencilerin yanna gitti; Onlara, "Rab'bi g”rdm!" dedi; 
Sonra Rab'bin kendisine s”ylediklerini onlara anlatt. 
Haftann o ilk gn akŸam olunca, ”§rencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle 
bulunduklar yerin kaplar kapalyken ˜sa geldi, ortalarnda durup onlara, 
"Size esenlik olsun!" dedi. 
Bunu s”yledikten sonra onlara ellerini ve b”§rn g”sterdi; ™§renciler Rab'bi 
g”rnce sevindiler. 
˜sa yine onlara, "Size esenlik olsun!" dedi; "Baba beni g”nderdi§i gibi, ben 
de sizi g”nderiyorum.". 
Bunu s”yledikten sonra onlarn zerine fleyerek, "Kutsal Ruh'u aln!" dedi. 
"Kimin gnahlarn ba§Ÿlarsanz, ba§ŸlanmŸ olur; kimin gnahlarn 
ba§Ÿlamazsanz, ba§ŸlanmamŸ kalr.". 
Onikilerden biri, ˜kiz(n) diye anlan Tomas, ˜sa geldi§inde onlarla birlikte 
de§ildi. 
™br ”§renciler ona, "Biz Rab'bi g”rdk!" dediler; Tomas ise, "O'nun ellerinde 
‡ivilerin izini g”rmedik‡e, ‡ivilerin izine parma§mla dokunmadk‡a ve elimi 
b”§rne sokmadk‡a inanmam" dedi. 
Sekiz gn sonra ˜sa'nn ”§rencileri yine evdeydiler; Tomas da onlarla 
birlikteydi; Kaplar kapalyken ˜sa gelip ortalarnda durdu, "Size esenlik 
olsun!" dedi. 
Sonra Tomas'a, "Parma§n uzat" dedi, "ellerime bak, elini uzat, b”§rme koy; 
˜mansz olma, imanl ol!". 
Tomas O'na, "Rabbim ve Tanrm!" diye cevap verdi. 
˜sa ona, "Beni g”rd§n i‡in mi iman ettin?" dedi; "G”rmeden iman edenlere ne 
mutlu!". 
˜sa, ”§rencilerinin ”nnde, bu kitapta yazl olmayan baŸka bir‡ok mucizeler* 
yapt. 
Ne var ki bunlar, ˜sa'nn, Tanr'nn O§lu Mesih oldu§una iman edesiniz ve iman 
ederek O'nun adyla yaŸama kavuŸasnz diye yazlmŸtr. 

/21 Bundan sonra Taberiye g”lnn kenarnda ˜sa ”§rencilerine yine g”rnd; Bu 
da Ÿ”yle oldu: Simun Petrus, ˜kiz(n) diye anlan Tomas, Celile'nn Kana 
k”ynden Natanyel, Zebedi'nin o§ullar ve ˜sa'nn ”§rencilerinden iki kiŸi 
daha birlikte bulunuyorlard. 
Simun Petrus ”tekilere, "Ben balk tutmaya gidiyorum" dedi; Onlar, "Biz de 
seninle geliyoruz" dediler; DŸar ‡kp kay§a bindiler; Ama o gece bir Ÿey 
tutamadlar. 
Sabah olurken ˜sa kyda duruyordu; Ne var ki ”§renciler, O'nun ˜sa oldu§unu 
anlamadlar. 
˜sa, "€ocuklar, bal§nz yok mu?" diye sordu; "Yok" cevabn verdiler. 
˜sa, "A§ kay§n sa§ yanna atn, tutarsnz" dedi; Bunun zerine a§ 
attlar; O kadar ‡ok balk tuttular ki, artk a§ ‡ekemez olmuŸlard. 
˜sa'nn sevdi§i ”§renci, Petrus'a, "Bu Rab'dir!" dedi; Simun Petrus O'nun Rab 
oldu§unu iŸitince zerinden ‡karmŸ oldu§u stl§ giyip g”le atlad. 
™br ”§renciler balk dolu a§ ‡ekerek kaykla geldiler; €nk karadan ancak 
iki yz arŸn* kadar uzaktaydlar. 
Karaya ‡knca orada yanan bir k”mr ateŸi, ateŸin zerinde balk ve ekmek 
g”rdler. 
˜sa onlara, "žimdi tuttu§unuz balklardan getirin" dedi. 
Simun Petrus kay§a atlad ve tam yz elli ‡ iri balkla ykl a§ karaya 
‡ekti; Bu kadar ‡ok balk oldu§u halde a§ yrtlmamŸt. 
˜sa onlara, "Gelin, yemek yiyin" dedi; ™§rencilerden hi‡biri O'na, "Sen 
kimsin?" diye sormaya cesaret edemedi; €nk O'nun Rab oldu§unu biliyorlard. 
˜sa gidip ekme§i ald, onlara verdi; Ayn Ÿekilde balklar da verdi. 
˜Ÿte bu, ˜sa'nn ”lmden dirildikten sonra ”§rencilere ‡nc g”rnŸyd. 
Yemekten sonra ˜sa, Simun Petrus'a, "Yuhanna o§lu Simun, beni bunlardan daha 
‡ok seviyor musun?" diye sordu; Petrus, "Evet, Rab" dedi, "seni sevdi§imi 
bilirsin." ˜sa ona, "Kuzularm otlat" dedi. 
˜kinci kez yine ona, "Yuhanna o§lu Simun, beni seviyor musun?" diye sordu; O 
da, "Evet, Rab, seni sevdi§imi bilirsin" dedi; ˜sa ona, "Koyunlarm gt" 
dedi. 
š‡nc kez ona, "Yuhanna o§lu Simun, beni seviyor musun?" diye sordu; Petrus 
kendisine ‡nc kez, "Beni seviyor musun?" diye sormasna zld; "Rab, sen 
her Ÿeyi bilirsin, seni sevdi§imi de bilirsin" dedi; ˜sa ona, "Koyunlarm 
otlat" dedi. 
"Sana do§rusunu s”yleyeyim, gen‡li§inde kendi kuŸa§n kendin ba§lar, 
istedi§in yere giderdin; Ama yaŸlannca ellerini uzatacaksn, baŸkas seni 
ba§layacak ve istemedi§in yere g”trecek.". 
Bunu, Tanr'y ne tr bir ”lmle yceltece§ini belirtmek i‡in s”yledi; Sonra 
ona, "Ardmdan gel" dedi. 
Petrus arkasna d”nd, ˜sa'nn sevdi§i ”§rencinin kendilerini izledi§ini 
g”rd; Bu ”§renci, akŸam yeme§inde ˜sa'nn g”§sne yaslanan ve, "Rab, seni ele 
verecek olan kimdir?" diye soran Ӥrencidir. 
Petrus onu g”rnce ˜sa'ya, "Rab, ya bu ne olacak?" diye sordu. 
˜sa ona, "Ben gelinceye dek onun yaŸamasn istiyorsam, bundan sana ne?" dedi; 
"Sen ardmdan gel!". 
B”ylece kardeŸler arasnda o ”§rencinin ”lmeyece§ine dair bir s”ylenti ‡kt; 
Ama ˜sa Petrus'a, "O ”lmeyecek" dememiŸti; Sadece, "Ben gelinceye dek onun 
yaŸamasn istiyorsam, bundan sana ne?" demiŸti. 
Btn bunlara tanklk eden ve bunlar yazan ”§renci budur; Onun tankl§nn 
do§ru oldu§unu biliyoruz. 
˜sa'nn yapt§ daha baŸka bir‡ok Ÿey vardr; E§er bunlar tek tek yazlsayd, 
yazlan kitaplar dnyaya bile s§mazd sanrm.