1:1 Paul, en Apostel, nich fonn Mensche, uk nich derch Mensche, oba derch Jesus Christus, en Gott daem Foda dee am fomm Doot oppjewakjt haft, 2 en aul dee Breeda dee met mie sent, aun dee Jemeente en Galatsean: 3 Mucht Jnod en Fraed met junt senne fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus; 4 dee sikj hanjeef omm onnse Sinde haulwe, daut hee onns erut rade mucht fonn dise beese, jaeajenwoatje Welt, no Gott onns Foda sien Wele, 5 am jeheat aule Harlichkjeit enn aule Eewichkjeit! Amen. 6 Ekj wunnda mie daut jie so schwind daem felote ha dee junt beroope haft derch Christus siene Jnod, no en aundret Evanjeelium, 7 daut nich en aundret es; oba doa sent walkje dee junt trubble, en Christus sien Evanjeelium fedreihe. 8 Oba sogoa wan wie, oda en Enjel fomm Himel, en aundret Evanjeelium praedje sulle, bute daut waut wie junt jepraedicht ha, lot am feflucht senne. 9 So aus ekj ferhaea jesajcht ha, en nu wada saj, wan irjend waea junt en Evanjeelium praedicht bute daut waut jie jekraeaje ha, lot am feflucht senne. 10 Proow ekj nu Mensche oda Gott to beraede, oda feseakj ekj Mensche to jefaule? Wan ekj Mensche tom jefaule laewd, wudd ekj nich Gott sien Sklow senne. 11 Dan ekj moak junt bekaunt, Breeda, daut daut Evanjeelium daut ekj jepraedicht ha, nich no Mensche Oat es; 12 dan ekj ha daut nich fonn Mensche jekraeaje, ekj ha daut uk nich fonn Mensche jeleat, oba derch ne Oppenboarinj fonn Jesus Christus. 13 Dan jie ha fonn mien faeaja Waundel em Judentum jeheat, woo ekj bute Mote Gott siene Jemeente fefoljd, en proowd dee to fenichte, 14 en jinkj ferwauts emm Judentum meeha aus faele fonn miene Metjlieda enn mien Jeschlacht, en wea seeha iewrich enn miene Fodasch aeare Sitte. 15 Oba aus Gott daut jefoll, dee mie fonn miene Mutta aea Lief uterwaelt haud, en mie beroope haud derch siene Jnod, 16 sien Saen enn mie to oppenboare, daut ekj am to dee Heide praedje sull, unjahilt ekj mie nich met Fleesch en Bloot, 17 jinkj uk nich no Jerusalem no daen dee fer mie Apostel weare. Ekj jinkj wajch no Arabean, en kjeem donn trig no Damaskus. 18 Dree Yoa lota jinkj ekj no Jerusalem omm mie met Seephas to unjahoole, en bleef doa met am fa feftean Doag; 19 oba sach kjeene fonn dee aundre Apostel, buta Joakopp, daem Herr sien Brooda. 20 Nu waut ekj hia schriew, kjikjt! fer Gott, ekj leaj nich. 21 Donn kjeem ekj enn dee Ommjaeajent fonn Sierean en Tsilietsean. 22 Ekj wea oba enn dee Jemeente enn Judaea dee enn Christus sent, onnbekaunt. 23 See haude bloos jeheat daut dee, dee donn dee Jemeente fefolcht haud, nu daen Gloowe praedjd daen hee donn proowd to fenichte. 24 En see feharlichte Gott enn mie.

2:1 Donn featean Yoa lota reisd ekj wada no Jerusalm met Barnabas, en neem Tietus uk met; 2 en ekj jinkj han derch ne Oppenboarinj; en laed an daut Evanjeelium faea daut ekj mank dee Heide praedj; oba enn Priewaut met daen dee Aunjeseene weare, daut ekj nich fejaefs rand, oda jerant haud. 3 Oba see felangde nich emol daut Tietus, dee met mie wea, sul beschnaede woare wan hee uk Jriechesh wea; 4 Oba dee faulsche Breeda dee emm Jeheeme enenn jebrocht weare, en sikj enenn jeschlikjt haude omm onnse Frieheit dee wie enn Christus ha, utospione, omm daut see onns wada fesklowe muchte, 5 ha wie onns opp kjeen Wajch hanjejaeft, nae, nich mol fa ne Stund, daut dee Woarheit fom Evanjeelium bie ju bliewe kunn. 6 Oba dise, dee schiende waut to senne - [fonn waut fonne Sort see weare moakt mie kjeen unjasheet, Gott sit kjeene Persoon aun], dee, dee schiende waut to senne, leade mie nusscht niehet, 7 oba emm jaeajendeel, aus see sage daut mie daut Evanjeelium to dee onnbeschnaedne aunfetrut wea, so aus Peeta daut aunfetrut wea to dee Beschnaedne; 8 dan dee, dee derch Peeta wirkjt to daut Apostelaumt to dee Beschnaedne, oabeid uk enn mie to dee Heide. 9 En aus Joakopp, en Peeta, en Jehaun, dee aunjeseene weare aus Stenda enne Jemeent, dee Jnod sage dee mie jejaeft wea, jeewe see mie en Barnabas de rajchte Haunt enn Jemeenschoft, daut wie sulle no dee Heide gone, oba see wudde no dee Beschnaedne gone; 10 see wulle bloos ha daut wie aun dee Oame denkje sulle, en daut wull ekj uk jearen doone. 11 Oba aus Peeta no Antiochean kjeem, wadastunnt ekj am to Jesecht, wiel hee schuldich wea. 12 Dan fer daem daut walkje fonn Joakopp kjeeme, aut hee met dee Heide; oba aus dee jekome weare, trok hee sikj trig en hilt sikj appoat, wiel hee sikj fa dee Beschnaedne engste deed; 13 en dee aewrije Jude heichelde met am met, so daut sogoa Barnabas met aea Heichle wajch jeleit wea. 14 Aus ekj oba sach daut see nich daen jerode Wajch jinje no dee Woarheit fomm Evanjeelium, saed ekj to Peeta fer an aula: "Wan du, dee du en Jud best, so laefst aus dee Heide, en nich so aus en Jud, woo bedwingst du dan dee Heide so to laewe aus dee Jude? 15 Wie sent fonn Natua Jude, en nich Sinda fonn mank dee Heide; 16 en weete daut en Mensch nich derch dee Jesatseswoakje jeracht jemoakt woat, oba derch daen Gloowe enn Jesus Christus. Wie ha selfst aun Jesus Christus jejleeft, daut wie derch daen Gloowe enn Christus kjenne Jeracht jemoakt woare, en nich derch dee Jesatseswoakje, dan derch dee Jesatseswoakje kaun kjeen Mensch Jeracht jemoakt woare." 17 Oba wan wie feseakje enn Christus Jeracht to woare, en aus Sinda jefunge worde, es Christus dan en Deena fa de Sind? Muchtet nich senne! 18 Dan wan ekj daut wada oppbu waut ekj fenicht ha, dan hab ekj mie selfst to en Aewatraede jemoakt. 19 Dan ekj sie derch daut Jesats, to daut Jesats jestorwe, so daut ekj fa Gott laewe kaun. 20 Ekj sie met Christus jekjrietsicht, nu laew ekj nich meeha, oba Christus laeft enn mie; en daut Laewe daut ekj nu em Fleesch laew, laew ekj em Gloowe enn Gott sien Saen, dee mie jeleeft haft, en haft sikj selfst fa mie hanjejaeft. 21 Ekj doo Gott siene Jnod nich auntsied sate; dan wan Jerachtichkjeit derch daut Jesats kjemt, dan es Christus emsonst jestorwe.

3:1 Jie onnfestendje Galata, waea haft junt betsaubat? fer june Uage es Jesus Christus faeajemolt worde aus dee Jekjrietsichta. 2 Dit wel ekj jearen fonn junt weete: Ha jie daen Jeist jekraeaje derch dee Jesatseswoakje, oda derch dee Praedicht fomm Gloowe? 3 Se jie noch soo domm? Em Jeist funj jie aun, woa jie nu dan derch daut Fleesch follkome woare? 4 Ha jie soo fael fejaefs jelaede? Wanet werklich fejaefs es! 5 Dee, dee junt daen Jeist hanreakjt, en kjraftje Wunnda mank junt deit, deit hee daut derch de Jesatses Woakje? oda derch dee Praedicht fomm Gloowe? 6 So aus Obraum Gott jleewd, en am wea daut too jeraeakjent aus Jerachtichkjeit. 7 Weet dan, daut dee, dee fomm Gloowe sent, sent Obraum siene Kjinja. 8 Dee Schreft sach ferut daut Gott dee Heide derch daem Gloowe jeracht moake wudd, en praedjd to Obraum dee goode Norecht daut: "Enn die woare aule Heide jesaeajent woare". 9 Aulso dee, dee jleewe, sent met Obraum jesaeajent, dee Gloowe haud. 10 Dan dee, dee sikj opp Woakje felote, sent unja daem Fluch; dan daut steit jeschraewe: "Feflucht es jieda eena dee nich aules helt, daut em jesats jeschraewe es, daut to doone." 11 Nu daut kjeena fer Gott jeracht jemoakt woat derch daut Jesats es kloa, dan "dee Jerachte woat laewe derch Gloowe"; 12 en daut Jesats es nich fomm Gloowe, oba: "waea daut deit, woat doaderch laewe". 13 Christus haft onns loosjekofft fonn daem Fluch dautet Jesats brocht, enn daem daut hee en Fluch wort fa oons; dan daut steit jeschraewe: "Feflucht es en jieda dee oppem Kjriets hengt"; 14 daut Obraum sien saeajen kunn enn Jesus Christus opp dee Heide kome, so daut wie daen Jeist, dee fesproake wea, kjriehe kunne derch daen Gloowe. 15 Breeda, ekj raed so aus en Maun. Doch wan en Mensch en Tastement jemoakt haft, en daut unjaschraewe es, woat nusscht doafonn auntsied jesat, uk nich waut meeha too jelacht. 16 Nu dee Fespraeakjunje worde to Obraum en sien Nokome jejaeft. Daut sajcht nich: "En to Nokome," aus wan daut fael weare, oba bloos to eenem: "En to dien Nokome", en daut es Christus. 17 En dit saj ekj: daut daut Jesats daut feehahundat en featich Yoa lota kjeem, deit daut Bunt nich auntsied sate daut Gott ferhaea bestaedicht haud, so daut daut Fespraeakje nich jelte sull. 18 Dan wan daut Oawgoot derchem Jesats kjemt, dan esset nich meeha derch Fespraeakje. Oba Gott haft Obraum daut jejaeft derch en Fespraeakje. 19 Wuaromm dan daut Jesats? Daut wort toojelajcht waeajen daut Aewatraede, bott dee kome wudd daem daut fesproake wea. En daut Jesats wort bestaedicht derch Enjel, derch en Femdla siene Haunt. 20 Nu en Femedla es nich fonn eenem auleen, oba Gott es mau Eena. 21 Es daut Jesats dan doaromm jaeajen Gott sien Fespraeakje? Muchtet nich senne! Dan wan doa en Jesats jejaeft wea daut laewe bringe kunn, dan wudd Jerachtichkjet werkjlich derch Jesats jekome senne. 22 Oba nu haft dee Schreft aule Mensche unja Sind enjeschlote, so daut daut Fespraeakje derch Gloowe enn Jesus Christus daen kunn jejaeft woare dee Jleewe. 23 Oba fer daem daut Gloowe kjeem, wea wie aula bewoat, enjeschlote enn daut Jesats fa daen Gloowe dee em korte jeoppenboat sull woare. 24 Aulso es daut Jesats onns Leara jeworde, no Christus han, daut wie kunne jerachtfoadicht woare derch daen Gloowe. 25 Oba nu daut dee Gloowe jekome es, se wie nich meeha unja daem Leara. 26 Dan wie sent aula Gott siene Kjinja derch daen Gloowe enn Christus Jesus. 27 Dan waea emma enn Jesus Christus enenn jetauft es, haft Christus aunjetrokke. 28 Nu kaun doa nich meeha en Jud oda en Jrieche senne, nich meeha en Sklow oda eena dee frie es, doa kaun nich meeha Maun oda Fru senne, dan jie sent aula eent enn Christus Jesus. 29 En wan jie Christus aunjeheare, dan sent jie uk Obraum sien Some, en Oaw no daut Fespraeakje.

4:1 Oba ekj saj, daut so lang aus dee Oaw noch nich Mindich es, es tweschen am en en Sklow kjeen unjascheet, wan hee uk Herr aewa aules es; 2 oba es unja Faeaminda en Fewaulta bott dee Tiet dee de Foda ferhaea betsemt haft. 3 Soo wea wie uk, aus wie onnnmindich weare, feschkloft unja dee Dinje fonne Welt. 4 Oba aus dee folle Tiet jekome wea, schekjt Gott sien Saen, fonn ne Fru jebuere, unjarem Jesats jestalt, 5 soo daut hee daen rade kunn dee unja daut Jesats weare, daut wie kunne aus siene Saens aunjenome woare. 6 En wiel wie nu Saens sent, haft Gott sien Saen sien Jeist enn onnse Hoate enenn jeschekjt, dee doa roopt: "Foda! leefsta Foda!" 7 Aulsoo best du nu nich meeha en Sklow, oba en Saen; en wan en Saen, dan en Oaw derch Gott. 8 Oba donn aus jie Gott nich kjande, deend jie daen dee nich Jette fonn Natua sent. 9 Nu oba ha jie Gott kjanne leat; aenlich fael meeha, Gott haft sikj to junt bekaunt jemoakt. Woo go jie nu wada trig no dee schwake en oame Dinje, en wele daen wada from fresche deene? 10 Jie be-oobachte Doag, en Moonate, en Yoares Tiede, en Yoare. 11 Ekj fercht mie aewa junt, auf ekj met eemol emmsonst mank junt jeoabeit ha. 12 Breeda, siet soo aus ekj sie, dan ekj sie soo aus jie sent, ekj pracha junt. Jie ha mie kjeen Onnracht jedone. 13 En jie weete daut ekj daut easchte mol junt daut evanjeelium enn miene fleeschliche Schwakheit praedjd. 14 En june Feseakjunk enn mien Fleesch deed jie nich fe-achte, junt wea daut uk nich jaeajenaun, oba neeme mie aun aus en Enjel fonn Gott, soo aus Christus selfst. 15 Wua es nu dan dee Jlekseelichkjeit dee jie aewa mie haude? Dan ekj jaew junt Zeichness daut wanet wea maeajlich jewast, haud jie june eajne Uage utjeraete, en mie dee jejaeft. 16 Sie ekj nu dan jun Fient jeworde wiel ekj junt dee Woarheit jesajcht ha? 17 Jane sent seeha iewrich aewa junt, oba nich tom Goode; see wele junt utschlute, soo daut jie aewa an muchte iewrich senne. 18 Oba daut es emma goot, iewrich to senne enn daut Goodet, en nich bloos wan ekj bie junt sie. 19 Miene Kjinje! omm daen ekj wada Jeburtsweedoag lied bott Christus enn junt Jestault aunjenome haft. 20 Ekj ha mie jewenscht wada bie junt to senne, en miene Stem to endre, dan ekj sie emm Twiewel aewa junt. 21 Sajcht mie, jie, dee jie unja daut Jesats wele senne: hea jie daut Jesats nich? 22 Dan daut steit jeschraewe daut Obraum twee Saens haud; eent derch daut Deenstmaeakje, en dee aundra derch dee Fru dee frie wea. 23 Oba dee fonn daut Deenstmaeakje, wea no daut Fleesch jebuare; en dee fonn dee Fru dee frie wea, derch daut Fespraeakje. 24 Dit haft en biltlichet Senn: dan dise bediede twee Tastamente, eent fonn daem Boajch Sienajie, daut Sklowerie bringt; daut es dee Hagar; 25 dan Hagar es dee Boajch Sienajie enn Arabean; en stalt dee fonndoagsche Staut Jerusalem faea, dan see deent aus en Sklow met aeare Kjinje. 26 Oba daut Jerusalem fonn bowe es frie, en daut es onnse Mutta; 27 Dan daut steit jeschraewe: "Sie froo, du Onnfruchtboare, dee du nich jebuare hast; jubel en schrie ut Freid; dan dee Eensaume haft fael meeha Kjinja aus dee, dee en Maun haft". 28 Oba, breeda, jie sent Fespraeakunjs Kjinja, so aus Iesak wea. 29 Oba soo aus donn: dee, dee no daut Fleesch jebuare wea, fefoljd daem dee nom Jeist jebuare wea, soo esset uk nu. 30 Oba waut sajcht dee Schreft: "Schekjt daut Deenstmaeakje en aea Saen rut; dan daut Deenstmaeakje aea Saen saul nich met daem Saen toop oawe dee fonn dee friehe Fru jebuare es". 30 Aulso, Breeda, wie sent nich Kjinje fonn daut Deenstmaeakje, oba fonn dee Fru dee Frie es.

5:1 Christus haft onns frie jemoakt frie to senne; doaromm lot junt nich wada met en Slowejoch bewekle. 2 Kjikjt! ekj Paul saj junt, wan jie junt beschniede lote, dan helpt Christus junt nusscht. 3 En ekj bezeij wada to en jieda eenem dee sikj beschniede lat, daut hee schuldich es daut gaunse Jesats to hoole. 4 Jie sent fonn Christus loos jemoakt wan jie derch daut Jesats jerachtfoadicht sent; dan sent jie fonn dee Jnod aufjefolle. 5 Dan emm Jeist lua wie opp earenst derchem Gloowe fa dee Hopninj de Jerachtichkjeit. 6 Dan enn Christus Jesus talt beschnaede senne, oda onnbeschnaede senne nusscht, bloos Gloowe dee derch de Leew wirkjt. 7 Jie rande soo fein; waea haft junt jehingat daut jie nich sulle enne Woarheit beraet woare? 8 Dit beraede kjemt nich fonn daem, dee junt beroope haft. 9 En kjleen bestje Haew jeit derch daut gaunse Deach. 10 Ekj ha daut toofetruehe em Herr junt jaeajenaewa, daut jie nich woare aundasch jesennt senne; oba dee, dee junt Trubbelt, woat sien Uadeel selfst droage, waea emma hee mucht senne. 11 Oba Breeda, wan ekj dee Beschniedunk noch praedj, wuaromm woat mie dan noch emma fefolcht? Dan es daut Oajanes fom Kjriets to nusscht jemoakt. 12 Ekj mucht werklich daut dee, dee junt trubble, sikj selfst wudde fonn junt loos schniede. 13 Dan Breeda, jie sent to de Frieheit beroope; oba bruckt dee Frieheit nich aus en Jenotte fa daut Fleesch; leewa, deent eena daem aundra enn Leew. 14 Dan daut gaunse Jesats es toop jefot enn een Wuat, naemlich: "Du saust dien Noba jrod so leef ha aus die selfst". 15 Oba wan jie junt unjarenaunda biete en fefraete, dan seet junt faea daut jie junt nich unjarenaunda fenichte. 16 Nu saj ekj, waundelt em Jeist, dan woa jie daut nich doone waut dee Fleeschelosst felangt. 17 Dan daut Fleesch deit jaeajen daem Jeist iewre, en dee Jeist jaeajen daut Fleesch; dan dee sent sikj eena daem aundra jaeajenaewa, daut jie daut nich doone waut jie wele. 18 Oba wan jie fonn daem Heilje Jeist jeleit woare, dan se jie nich meeha unja daut Jesats. 19 Nu dee Woakje fom Fleesch sent oppenboa: daut sent Huararie, Onnreinheit, onnreine Raed, 20 Jetsedeenst, Tsauberie, Fientschofft, Striet, Aufgonst, Wutt, Tsank, Spoolerie, Onneenichkjeit, faulsche Lea, 21 Nosikj, Superie, Fraeterie, en soowaut meeha; waut ekj junt ferhaea jesajcht ha, en nu uk wada saj, daut dee, dee soowaut doone, woare Gott sien Rikj nich oawe. 22 Oba daem Jeist siene Frucht es Leew, Freid, Fraed, Jedult, Frintlichkjeit, Goots, Gloowe, Saunftmoot, Selfstbeharschunj; jaeajen soont es daut Jesats nich. 24 Nu dee, dee Christus aunjeheare, ha daut Fleesch met de Leidenschofft en Losst jekjrietsicht. 25 Wan wie em Jeist laewe, dan wel wie uk em Jeist waundle. 26 Wel wie onns nich puche met daut waut nusscht es, nich eena daem aundra enoagre, oda aufjenstich senne eena aewa daem aundra.

6:1 Breeda, wan eena enn en Aewetraede aewarauscht es, dan sel jie, dee jie jeistlich sent, am enn en saunftmootje Jeist tracht halpe; en doabie opp die selfst oobacht jaewe, daut du nich uk fesocht woascht. 2 Halpt eena daem aundra siene Laust droage, dan doaderch woa jie Christus sien Jesats erfelle. 3 Dan wan irjent waea jleeft dautet fael met am meent, wan hee doch nusscht es, dan teischt hee sikj selfst. 4 Oba lot en jeeda eena sien eajnet Woakj unjaseakje, en dan woat hee enn sikj selfst Ea ha, en nich enn en aundrem. 5 Dan en jieda eena saul siene eajne Laust droage. 6 Lot daem dee enn daut Wuat unjarecht woat, met daem aulet Goodet metdeele dee unjarechte deit. 7 Lot junt nich feleide; Gott lat sikj nich spotte! dan wautemma en Mensch seit, daut woat hee uk arnte. 8 Dan dee, dee to sien eajnet Fleesch seit, woat fom Fleesch daut Fedoawnes arnte; en dee, dee tom Jeist seit, woat fom daem Jeist daut eewjet Laewe arnte. 9 En wel wie nich mootloos woare Goots to doone, dan to rachte Tiet woa wie arnte, wan wie nich oppjaewe. 10 Doaromm, so aus wie de Jelaeajenheit ha, wel wie goodet doone aun aule Mensche, oba besondasch aun daen dee to dee Gloowes Famielje jeheare. 11 Jie seene met waut fonne groote Latre ekj junt met miene eajne Haunt jeschraewe ha. 12 Soone dee em Fleesch wele goot aunjeseene senne, bedwinje junt daut jie junt sele beschniede lote, bloos doaromm daut see nich wele fefolcht woare waeajen Christus sien Kjriets. 13 Dan soone dee sikj beschniede lote, hoole selfst daut Jesats nich, oba see wele ha daut jie junt sele beschniede lote, so daut see sikj enn jun Fleesch puche kjenne. 14 Oba mucht daut nich senne daut ekj mie puche wudd, buta enn onns Herr Jesus Christus sien Kjriets, derch woont de Welt fa mie jekrietsicht es, en ekj to de Welt. 15 Dan beschnaede senne, oda onnbeschnaede senne talt nusscht, bloos ne niehe Kjreatua. 16 Fraed en Jnod aun aul daen dee no dis Raeajel waundle, uk opp Gott sien Iesrael. 17 Fonn hia wieda, lot kjeena mie Trubbel moake, dan ekj droag enn mien Kjarpa Jesus siene Noawe.