Jesus Christus, daut eewje Wuat
1 Aus aules aunfunk, wia daut Wuat, un daut Wuat wia bie Gott, un waut Gott wia, wia daut Wuat. 2 Hee wia em Aunfank bie Gott. 3 Derch am es aules jemoakt, un onen am es nuscht jemoakt waut jemoakt es. 4 En am wia Läwen, un daut Läwen wia daut Licht fa de Menschen. 5 Daut Licht schient em diestren, oba daut diestre haft daut nich vestonen. 6 Doa kjeem een Maun, von Gott jeschekjt, dee heet Johanes. 7 Disa kjeem, om von däm Licht to räden un to zeijen, daut see doaderch aula sullen toom Gloowen komen. 8 Hee wia nich daut Licht, hee wia jeschekjt, no daut Licht hantowiesen. 9 Daut wia daut woarhauftje Licht, daut fa aule Menschen schient, dee en dise Welt nenkomen. 10 Hee wia en dise Welt, un de Welt wia derch am jemoakt, un de Welt kjand am nich. 11 Hee kjeem no daut sienje; oba de sienje neemen am nich opp. 12 Oba aul dee, dee am oppneemen, un aun sienen Nomen jleewen, jeef hee de Macht, Gott siene Kjinja to woaren. 13 Dee sent nich derch Bloot, uk nich derch fleescheljet velangen, uk nich derch irjent eenem Maun sienen Wellen jebuaren, nä, dee sent von Gott jebuaren. 14 Un daut Wuat wort Mensch, un wond mank ons. Un wie sagen, woo harlich hee wia, eene Harlichkjeit soo aus een Voda sienem eensjen Sän dee jeft, voll von Jnod un Woarheit. 15 Johanes zeijd von am un säd gaunz lud: Dit es dee, von däm ekj säd: No mie woat komen, dee aul ver mie wia, wiels hee wia ea aus ekj. 16 Von ut siene Volmot hab wie aula jenomen Jnod un mea Jnod. 17 Daut Jesaz wia derch Moses jejäft, oba Jnod un Woarheit kjeemen derch Jesus Christus. 18 Kjeena haft Gott jeemols jeseenen. Oba sien eensja Sän, dee Gott es, un gaunz dicht biem Voda es, dee haft ons aules von am vetalt.
Waut Johanes de Deepa von am zeijen deed
19 Dit es waut Johanes von sikj sajen deed, aus de Juden von Jerusalem Priesta un Leviten no am schekjten, am to froagen: Wäa best du? 20 Hee bekjand, hee vestreet daut nich, oba bekjand: Ekj sie nich Christus. 21 Un see fruagen am: Waut dan? Best du Elia? Hee säd: Nä, ekj sie daut nich. See fruagen am: Best du dee Profeet? Un hee säd: Nä. 22 Dan säden see to am: Wäa best du?, daut wie dee eene Auntwuat jäwen kjennen, dee ons jeschekjt haben. Waut sajchst du von die selfst? 23 Hee säd: “Ekj sie eenem siene Stemm, dee en de Wiltnis schricht: Moakt däm Harn sien Wajch jlikj!”, soo aus de Profeet Jesaja jesajcht haft. 24 Dee doa jeschekjt wieren, wieren von de Farisäa. 25 Un see fruagen am: Wuarom deepst du dan, wan du nich Christus, uk nich Elia, uk nich de Profeet best? 26 Johanes säd to an: Ekj deep junt met Wota. Oba mank junt steit eena, dän jie nich kjanen. 27 Daut es dee, dee no mie komen woat. Un dee es soo väl jrata aus ekj, ekj sie nich emol goot jenuach, daut ekj am de Schoo oplees. 28 Dit passieed aula en Betanien aun jantsied vom Jordan, wua Johanes deepen deed.
Jesus, daut Gotteslaum
29 Aum näakjsten Dach sach Johanes Jesus no sikj opptoo komen un säd: Kjikjt, daut es Gott sien Laum, daut de Welt äare Sinden wajchnemt! 30 Dit es dee, von däm ekj säd: No mie kjemt een Maun, dee ver mie wia, wiels hee wia aul doa ea ekj jebuaren wia. 31 Ekj kjand am selfst nich. Oba ekj kjeem un deept met Wota doawäajen, daut hee en Israel sull bekaunt woaren. 32 Dan zeijd Johanes un säd: Ekj sach dän Jeist soo aus eene Duw vom Himmel raufkomen un opp am bliewen. 33 Ekj kjand am nich. Oba dee, dee mie schekjt, met Wota to deepen, säd to mie: Opp dän du dän Jeist sitst raufkomen, un opp am bliewen, daut es dee, dee met däm Heiljen Jeist deepen deit. 34 Un ekj sach daut, un doawäajen kaun ekj sajen, daut dit Gott sien Sän es.
Jesus siene ieeschte Jinja
35 Aum näakjsten Dach wia Johanes met twee von siene Jinja wada doa. 36 Aus hee Jesus sach vebiegonen, säd hee: Kjikjt, daut es Gott sien Laum! 37 Aus dee twee Jinja am daut sajen hieeden, jinjen see met Jesus met. 38 Jesus dreid sikj om un sach, daut see metkjeemen, un fruach an: Waut sieekj jie? See säden to am: Liera, wua wonst du? 39 Hee säd to an: Komt kjikjt! See kjeemen un sagen wua hee bleef, un bleewen dän dachäwa bie am. Daut wia Klock vea nomeddach. 40 Eena von dee beid, dee Johanes räden hieed un met Jesus metjinkj, wia Andreas, Simon Petrus sien Brooda. 41 Andreas funk daut ieeschte sienen Brooda Simon un säd to am: Wie haben dän Messias jefungen, daut meent: dän Christus! 42 Un hee brocht am no Jesus. Aus Jesus am aunkjikjt, säd hee: Du best Simon, Jona sien Sän. Du saust Petrus heeten.
Jesus roopt Filippus un Natanael
43 Dän näakjsten Dach wull Jesus no Galiläa gonen un hee funk Filippus un säd to am: Komm met mie met! 44 Filippus wia von Betsaida, de Staut wua uk Andreas un Petrus häa kjeemen. 45 Filippus funk Natanael un säd to am: Wie haben dän jefungen, von däm Moses em Jesaz un uk de Profeeten jeschräwen haben, Jesus von Nazaret, Josef sien Sän. 46 Un Natanael säd to am: Kaun von Nazaret waut goodet komen? Filippus säd to am: Komm kjikj! 47 Aus Jesus Natanael komen sach, säd hee to am: Werkjlich een Israelit, en däm nuscht faulschet es. 48 Natanael säd to am: Woo kjanst du mie? Jesus säd to am: Ea Filippus die roopt, aus du unja däm Fiejenboom wieescht, sach ekj die. 49 Natanael säd to am: Har, du best de Sän von Gott, du best Kjennich von Israel! 50 Jesus säd to am: Du jleefst, wäajen ekj säd, daut ekj die unja däm Fiejenboom sach. Du saust noch jratret aus daut seenen. 51 Un hee säd to am: Ekj saj junt de Woarheit: von nu aun sell jie dän Himmel op seenen, un Gott siene Enjel rauf un nopp vom Himmel opp dän Menschensän foaren.
De Kjast en Kana
1 Aum dredden Dach wia en Galiläa en Kana eene Kjast, un Jesus siene Mutta wia doa. 2 Jesus un siene Jinja wieren uk to de Kjast enjelot. 3 Un aus an de Wien aula wort, säd Jesus siene Mutta to am: Dee haben nich mea Wien. 4 Jesus säd to ar: Waut hast du met mie doawäajen to doonen, Fru? Miene Tiet es noch nich hia. 5 Siene Mutta säd to de Deena: Doot, waut hee junt sajcht. 6 Doa dicht bie stunden sas steenane Wotakrucken, dee de Juden fa äare Zeremonieen toom sikj reinjen brukten, un dee hilden jieda twintich ooda dartich Galoon. 7 Jesus säd to an: Felt de Krucken voll Wota! Un see gooten dee bat aum Raunt voll. 8 Un dan säd hee to an: Nu schapt waut rut un brinjt daut däm Kjäakjenmeista! Un see deeden daut. 9 Aus de Kjäakjenmeista daut Wota, daut nu Wien wia, jeschmakjt haud, un nich wist, wua daut häa kjeem, (wan de Deena, dee daut Wota jeschapt hauden, uk wisten), roopt de Kjäakjenmeista dän Briegaum. 10 Hee säd to am: Aule Menschen saten emma ieescht dän gooden Wien väa, un wan de Jast ieescht goot jedrunken haben, dän biljeren. Du oba hast dän basten bat nu jehoolen. 11 Dit es daut ieeschte Wundatieekjen, daut Jesus deed, un daut passieed en Kana en Galiläa. Met disem openboad Jesus siene Harlichkjeit, un siene Jinja jleewden aun am. 12 Aus dit äwa wia, jinkj hee met siene Mutta, siene Breeda un siene Jinja no Kapernaum. Oba doa bleewen see nich lang.
Jesus reinicht dän Tempel
13 Aus de Juden äa Passafast noda kjeem, jinkj hee no Jerusalem. 14 Doa em Tempel troff hee dee, dee met Ossen, Schop un Duwen haundelden, un uk de Jeltwakjsla met äa Jeschaft. 15 Hee flocht sikj eene Pitsch von Strenj un juach dee met Ossen un Schop toop utem Tempel rut, un schedd de Jeltwakjsla äa Jelt ut un schmeet äare Deschen om. 16 Un hee säd to de Duwenhendla: Nämt dee Sachen hia wajch un moakt mien Voda sien Hus nich een Haundelsplauz! 17 Dan dochten de Jinja doaraun, daut jeschräwen steit: “De Iewa om dien Hus brent en mie.” 18 De Juden säden to am: Waut fa een Tieekjen jefst du ons, to bewiesen daut du een Rajcht hast, dit to doonen? 19 Jesus säd to an: Bräakjt disen Tempel dol, un ekj woa dän en dree Doag wada oppbuen. 20 Dan säden de Juden: Daut haft 46 Joa jedieet, disen Tempel to buen, un du west dän en dree Doag oppbuen? 21 Hee oba räd von sienem Kjarpa aus dän Tempel. 22 Aus hee nohäa ieescht vom Doot oppjestonen wia, dochten siene Jinja doaraun, daut hee dit to an jesajcht haud. Un dan jleewden see de Schreft un daut, waut Jesus jesajcht haud.
Jesus kjant de Menschen äare Natua
23 Aus Jesus dan en Jerusalem oppem Passafast wia, un de Menschen de Wundatieekjens sagen, dee hee deed, jleewden väle aun sienen Nomen. 24 Oba Jesus vetrud sikj an nich aun, wiels hee kjand an aula. 25 Hee haud daut nich needich, daut am wäa een Zeichnis von eenem Mensch jeef. Hee wist goot, waut bennen em Mensch wia.
Jesus un Nikodemus
1 Doa wia een Maun, een Farisäa, eena dee em judschen huagen Rot wia, dee heet Nikodemus. 2 Dee kjeem de Nacht no Jesus un säd: Liera, wie weeten, daut du een Liera best, dee von Gott jekomen es, wiels de Tieekjens, waut du deist, kaun kjeena doonen, wan Gott nich met am es. 3 Jesus säd to am: Ekj saj die de Woarheit: Wäa nich noch eemol jebuaren es, kaun Gott sien Rikj nich seenen. 4 Nikodemus säd to am: Woo kaun een Mensch noch eemol jebuaren woaren, wan hee aul oolt es? Kaun hee noch eemol em Muttalief nenn gonen un wada jebuaren woaren? 5 Jesus säd: Ekj saj die de Woarheit: Wäa nich derch Wota un Jeist jebuaren woat, kaun nich en daut Gottesrikj nenn komen. 6 Waut vom Fleesch jebuaren woat, es Fleesch, un waut vom Jeist jebuaren woat, es Jeist. 7 Lot die daut nich wundren, daut ekj die saj: Jie motten nie jebuaren woaren. 8 De Wint blost doa wua hee well, un du kaust am hieren. Oba du kaust nich sajen, wua dee häa kjemt, un weetst uk nich, wua hee blift. Soo es daut met eenem jiedren, dee vom Jeist jebuaren es. 9 Nikodemus fruach am: Woo kaun soowaut passieren? 10 Jesus säd to am: Du best een Liera en Israel un weetst daut nich? 11 Ekj saj junt de Woarheit: Wie weeten von waut wie räden, un zeijen doavon waut wie jeseenen haben; oba waut wie junt sajen, well kjeena jleewen. 12 Wan jie daut nich jleewen, wan ekj junt von Sachen opp de Ieed vetal, woo woa jie dan jleewen, wan ekj junt von himlische Sachen vetal?
Kjeen Läwen onen Gloowen aun Jesus
13 Noch es kjeena nom Himmel jefoaren buta dee, dee vom Himmel rauf kjeem, un daut es de Menschensän. 14 Un soo aus Moses en de Wiltnis eene Schlang huach opphonk, soo mott de Menschensän uk huach oppjehowen woaren, 15 daut aul dee, dee aun am jleewen, daut eewje Läwen haben. 16 Gott siene Leew fa dise Welt es soo groot, daut hee sienen eensjen Sän jeef, daut aul dee, dee aun am jleewen, nich veloaren gonen, oba daut eewje Läwen haben. 17 Wiels Gott schekjt sienen Sän nich en dise Welt, om dee to rechten, oba daut de Welt derch am kunn jerat woaren. 18 Wäa aun am jleeft, woat nich jerecht woaren. Wäa oba nich jleeft, es aul jerecht, wiels hee nich aun dän Nomen von Gott sienen eensjen Sän jleeft. 19 Un daut Rechta Uadeel es dit: Daut Licht kjeem en de Welt nenn, oba de Menschen hauden daut diestre leewa aus daut Licht, wiels äare Woakjen wieren vom diestren. 20 Wiels wäa sikj en beese Woakjen eeft, kaun daut Licht nich vedroagen un kjemt uk nich nom Licht, daut siene Woakjen nich sellen verendach komen. 21 Oba wäa de Woarheit deit, kjemt nom Licht, daut et kloa to seenen es, daut siene Woakjen en Gott jedonen sent.
Jesus un Johanes, de Deepa
22 Aus dit äwa wia, kjeemen Jesus un siene Jinja en daut judäische Launt nenn. Doa brocht hee met an Tiet too un deept uk. 23 Johanes deept uk noch bie Änon, dicht bie Salim, wiels doa väl Wota wia, un de Menschen kjeemen un leeten sikj deepen. 24 Johanes wia don noch nich en daut Jefenkjnis jestopt. 25 Johanes siene Jinja streeden sikj emol met de Juden äwa äare Reinjungs Väaschreften. 26 Un see kjeemen no Johanes un säden to am: Liera, dee, dee aun jantsied vom Jordan bie die wia, von däm du zeijen deetst, kjikj emol, dee deept doa, un aule gonen no am. 27 Johanes säd to an: Een Mensch kaun sikj nuscht nämen, wan am daut nich vom Himmel jejäft woat. 28 Jie selfst bezeijen mie, daut ekj säd, daut ekj nich de Christus sie, oba daut ekj ver am jeschekjt sie. 29 Wäa de Brut haft, es de Briegaum. Oba däm Briegaum sien Frint steit un horcht, waut de Briegaum sajcht, un freit sikj, däm Briegaum siene Stemm to hieren. Doawäajen es dise Freid nu voll un gaunz miene. 30 Hee mott toonämen, un ekj mott aufnämen.
Gott sien Sän brinjt daut Läwen
31 Dee, dee von bowen kjemt, es äwa aules. Wäa von de Ieed kjemt, es von de Ieed un rät von de Ieed. Dee vom Himmel kjemt, es äwa aules. 32 Un hee rät von daut, waut hee jehieet un jeseenen haft, oba kjeena nemt sien Zeichnis aun. 33 Wäa daut aunnemt, bewiest doamet, daut Gott woarhauftich es. 34 Dee, dän Gott jeschekjt haft, rät Gott siene Wieed, wiels Gott deit sienen Jeist nich toomäten. 35 De Voda es sienen Sän goot un haft am aules enne Henj jejäft. 36 Wäa aun dän Sän jleeft, haft daut eewje Läwen. Un wäa däm Sän nich jehorcht, woat daut Läwen nich seenen, oba blift unja Gott sienen Oaja.
Jesus rät to eene samaritische Fru
1 Aus de Har ieescht wist, daut de Farisäa jehieet hauden, daut Jesus mea Jinja muak un deept aus Johanes, 2 wan Jesus selfst uk nich deepen deed, oba de Jinja deeden, 3 veleet hee Judäa un jinkj wada no Galiläa. 4 Hee must oba derch Samaria reisen. 5 Hee kjeem dan en Samaria no de Staut Siechar, dicht bie daut Stekj Launt, daut Jakob sienen Sän Josef jejäft haud. 6 Doa wia de Jakobsborm. Wiels Jesus meed wia von siene Reis, sad hee sikj bie däm Borm dol. Daut wia aul Meddach. 7 Dan kjeem eene Fru von Samaria doahan toom Wota holen. Jesus säd to ar: Jeff mie waut to drinkjen! 8 Siene Jinja wieren no de Staut jegonen äten kjeepen. 9 Dan säd de Fru von Samaria to am: Woo kjemt daut, daut du mie no een Drunk Wota frajchst, un doabie best du een Jud un ekj eene samaritische Fru? Wiels de Juden haben met de Samarita nuscht to doonen. 10 Jesus auntwuad un säd to ar: Wan du de Gottesgow kjansd, un wist wäa dit es, dee to die sajcht: Jeff mie to drinkjen, dan wurscht du am jefroacht haben, un hee wudd die läwendjet Wota jejäft haben. 11 De Fru säd to am: Har, du hast nuscht, wuamet du schapen kaust, un de Borm es deep. Wua kjrichst du dan daut läwendje Wota häa? 12 Best du jrata aus ons Voda Jakob, dee ons disen Borm jeef, ut däm hee selfst un siene Säns un sien Vee drunken? 13 Jesus auntwuad un säd to ar: Wäa von dit Wota drinkjt, däm woat wada darschten. 14 Wäa oba daut Wota drinkjt, daut ekj jäw, däm woat niemols mea darschten. Daut Wota daut ekj jäw, woat en am eene emma ranende Kjwal, un jeft eewjet Läwen. 15 De Fru säd to am: Har, jeff mie daut Wota, daut mie nich mea darschten woat, un ekj nich mea bruck komen, Wota schapen! 16 Jesus säd to ar: Go roop dienen Maun, un komm wada häa! 17 De Fru säd to am: Ekj hab kjeenen Maun. Jesus säd to ar: Du best rajcht wan du sajchst: Ekj hab kjeenen Maun. 18 Du hast fief Mana jehaut, un dee, dän du nu hast, es nich dien Maun. Doa hast du de Woarheit jerät. 19 De Fru säd to am: Har, ekj see, daut du een Profeet best. 20 Onse Vodasch haben opp disen Boajch aunjebät, un de Juden sajen, Jerusalem es de Staut, wua eena aunbäden saul. 21 Jesus säd to ar: Fru, jleew mie, de Tiet kjemt, daut jie dän Voda nich opp disen Boajch, uk nich en Jerusalem aunbäden woaren. 22 Jie Samarita weeten nich, waut jie aunbäden. Wie weeten, waut wie aunbäden, wiels daut Heil kjemt von de Juden. 23 Oba de Tiet kjemt, un es nu aul, daut de woarhauftje Aunbäda dän Voda em Jeist un en de Woarheit aunbäden woaren. No soone Aunbäda sieekjt de Voda. 24 Gott es Jeist, un dee am aunbäden, motten am em Jeist un en de Woarheit aunbäden. 25 De Fru säd to am: Ekj weet, daut de Messias kjemt, dee doa Christus heet. Wan dee komen woat, dee woat ons aules dietlich moaken. 26 Jesus säd to ar: Ekj, dee met die räd, sie de Messias. 27 Un doaräwa kjeemen siene Jinja, un see wundaden sikj, daut hee met eene Fru räd. Oba kjeena säd: Waut sieekjst du?, ooda: Wuarom rätst du met ar? 28 De Fru leet äare Wotakruck stonen un jinkj en de Staut nenn un säd to de Menschen: 29 Komt un seet eenen Maun, dee mie aules jesajcht haft, waut ekj jedonen hab! Kunn dit de Christus sennen? 30 Dan jinjen see ut de Staut rut un kjeemen no Jesus. 31 Entweschen säden de Jinja to am: Liera, at doch! 32 Oba hee säd to an: Ekj hab waut to äten, wua jie nuscht von weeten. 33 Dan säden de Jinja eena toom aundren: Haft am wäa waut to äten jebrocht? 34 Jesus säd to an: Mien äten es daut, daut ekj däm sienen Wellen doo, dee mie jeschekjt haft, un sien Woakj verechten doo. 35 Saj jie nich: Daut sent noch vea Moonat bat de Arnt Tiet kjemt? Oba ekj saj junt: Moakt eemol de Uagen op un kjikjt no de Arnt, dee es aul riep un reed toom arnten. 36 Wäa de Arnt enbrinjt, kjricht Loon un saumelt Frucht fa daut eewje Läwen, soo daut dee, dee doa seit, un dee, dee doa arnt, sikj toop freien kjennen. 37 Wiels hia es dee Spruch woa: Eena seit un dee aundra arnt. 38 Ekj hab junt jeschekjt, daut to arnten, wuafäa jie nich jeoabeit haben. Aundre haben de Oabeit jedonen, un jie sent en äare Oabeit nenn jekomen. 39 Väl Samarita en dee Staut jleewden aun am, wiels de Fru to an säd: Hee haft mie aules jesajcht, waut ekj jedonen hab. 40 Aus de Samarita no am kjeemen, prachaden see am, daut hee bie an bliewen sull. Un hee bleef doa twee Doag. 41 Un derch daut, waut hee to an räd, jleewden noch väl mea aun am. 42 Dan säden see to de Fru: Nu jleew wie nich mea bloos wäajen daut, waut du ons sätst. Wie haben nu selfst jehieet, un wie weeten, daut dit werkjlich Christus, de Heilant fa de Welt es.
Jesus heelt dän Sän von eenem Rejierungs Beaumten
43 Om twee Doag veleet Jesus doa un jinkj no Galiläa. 44 Jesus säd selfst, daut een Profeet en sienem ieejnen Launt nich jeieet woat. 45 Aus hee dan no Galiläa kjeem, neemen de Galiläa am opp, wiels see wieren uk en Jerusalem opp däm Fast jewast un hauden jeseenen, waut hee doa aules jedonen haud. 46 Jesus kjeem dan wada no Kana en Galiläa, wua hee daut Wota to Wien jemoakt haud. Un doa wia een Rejierungs Beaumta von Kapernaum, dee eenen kranken Sän haud. 47 Aus dee hieed, daut Jesus von Judäa no Galiläa jekomen wia, jinkj hee han un prachad am, to komen un sienen Sän to heelen, dee doodeskrank wia. 48 Dan säd Jesus to am: Wan jie Menschen nich Tieekjens un Wunda seenen, well jie nich jleewen. 49 De Rejierungs Beaumta säd to am: Har, komm ea mien Kjint stoaft! 50 Jesus säd to am: Go trigj, dien Sän läft. De Mensch jleewd, waut Jesus säd, un muak sikj opp dän Wajch. 51 Un opp däm Trigjwajch kjeemen am siene Deena entjäajen un säden to am: Dien Sän läft. 52 Hee fruach an, om woone Tiet daut met am wia bäta jeworden. Un see säden: Jistren, Klock eent nomeddach veleet am daut Feeba. 53 Dan sach de Voda, daut daut krakjt dee Tiet jewast wia aus Jesus to am jesajcht haud: Dien Sän läft. Un hee selfst, un siene gaunze Famielje kjeemen toom Gloowen. 54 Dit wia nu daut tweede Tieekjen, daut Jesus deed, aus hee von Judäa no Galiläa jekomen wia.
Jesus heelt eenen kranken bie Betesda
1 Aus dit äwa wia, hauden de Juden een Fast, un Jesus jinkj uk no Jerusalem. 2 Doa en Jerusalem es dicht biem Schopspuat een Wota, daut en Hebräisch Betesda jenant woat. Om daut Wota sent fief Schautendäakja. 3 Hia lagen een Schoof kranke, blinje, jelämde un sikj vebrukt feelende Menschen, (dee doano luaden, daut daut Wota sikj bewäajen sull. 4 Een Enjel kjeem emma wada no eene jewesse Tiet rauf un bewäajd daut Wota. Wäa dan daut ieeschte nenn stieech, wan sikj daut Wota bewäajd, wort jesunt von siene Krankheit.) 5 Nu wia doa een Maun, dee doa aul 38 Joa krank jewast wia. 6 Aus Jesus dän doa ligjen sach un enwort, daut hee aul soo lang jeläajen haud, fruach hee am: West du jesunt woaren? 7 De kranka Maun säd to am: Har, ekj hab kjeen Mensch, dee mie en daut Wota nenn halpt, wan daut Wota sikj bewäacht, un bat ekj kom, sticht emma een aundra ver mie nenn. 8 Jesus säd to am: Sto opp, nemm dien Bad un go! 9 De Maun wia plazlich jesunt, neem sien Bad un jinkj. Un daut passieed aum Sabat. 10 Dan säden de Juden to däm, dee jesunt jeworden wia: Daut es vondoag Sabat, daut es nich rajcht, daut du dien Bad drajchst. 11 Hee säd to an: Dee, dee mie jesunt muak, säd to mie: Nemm dien Bad un go! 12 Dan fruagen see am: Wäa es dee Maun, dee to die säd: Nemm dien Bad un go? 13 Oba dee, dee jeheelt wia, wist nich, wäa daut wia, wiels doa wia soo väl Volkj aun däm Plauz, un Jesus haud sikj wajch jebrocht. 14 Nohäa funk Jesus am em Tempel un säd to am: Kjikj emol, du best jesunt jeworden. Doo nich fresch sindjen, daut die nich waut oajret traft. 15 De Mensch jinkj wajch un säd to de Juden, daut et Jesus wia, dee am jesunt jemoakt haud. 16 Wiels Jesus dit aum Sabat jedonen haud, stunden de Juden am nom Läwen un vesochten, am doot to moaken. 17 Jesus oba säd to an: Mien Voda oabeit bat vondoag, un soo oabeid ekj uk. 18 Dan vesochten de Juden noch soo väl mea, am doot to moaken, nich bloos wiels hee dän Sabat jebroaken haud, oba wiels hee säd, daut Gott sien Voda wia, un sikj selfst Gott jlikj stald.
Däm Sän siene Volmacht
19 Dan säd Jesus to an soo: Ekj saj junt opprechtich: De Sän kaun ut sikj selfst nuscht doonen. Hee kaun bloos daut doonen, waut hee sienen Voda doonen sitt. Waut de Voda deit, deit de Sän uk. 20 De Voda es däm Sän goot un wiest am aules, waut hee deit. Un hee woat am noch jratre Woakjen wiesen, soo daut jie junt wundren woaren. 21 Wiels soo aus de Voda de Doodes oppwakjt un an Läwen jeft, jrod soo jeft de Sän uk daut Läwen, wäm hee well. 22 De Voda recht kjeenen; oba haft daut Rechten aula däm Sän äwajäft. 23 See sellen aula dän Sän ieren, soo aus see dän Voda ieren. Wäa dän Sän nich ieet, ieet uk nich dän Voda, dee am jeschekjt haft. 24 Ekj saj junt de Woarheit: Wäa mien Wuat hieet un däm jleeft, dee mie jeschekjt haft, haft daut eewje Läwen un kjemt nich en daut Jerecht, oba es vom Doot toom Läwen jekomen. 25 Ekj saj junt de Woarheit: Dee Tiet kjemt un es aul hia, daut de Doodes de Stemm von Gott sienem Sän hieren woaren, un dee, woone daut hieren, woaren läwen. 26 Soo aus de Voda Läwen en sikj selfst haft, haft hee däm Sän daut uk jejäft, Läwen en sikj selfst to haben. 27 Un hee haft däm Sän uk daut Rajcht jejäft, to rechten, wiels hee de Menschensän es. 28 Lot junt daut nich wundren. De Tiet kjemt, daut aul dee, dee en de Jräwa ligjen, siene Stemm hieren woaren. 29 See woaren dan verendach komen. Dee doa goodet jedonen haben, stonen opp toom Läwen, un dee, dee bie äare beese Woakjen jebläwen sent, stonen opp toom jerecht woaren. 30 Ekj kaun ut mie selfst nuscht doonen. Ekj recht doano aus ekj hia, un mien Rechten es rajcht, wiels ekj nich mienen ieejnen Wellen sieekj, oba däm Voda sienen Wellen, dee mie jeschekjt haft.
Zeijen fa Jesus
31 Wan ekj fa mie selfst zeijen wudd, es waut ekj saj nich woa. 32 Doa es een aundra, dee fa mie zeijen deit, un ekj weet, waut hee von mie zeijen deit, es Woarheit. 33 Jie schekjten no Johanes, un dee stunt en fa de Woarheit. 34 Ekj oba bruck kjeen Zeichnis von Menschen. Ekj saj dit doawäajen, daut jie kjennen seelich woaren. 35 Johanes wia eene brennende, schienende Laump. Un jie wieren wellich, eene tietlank en sienem Licht froo to sennen. 36 Ekj oba hab een jratret Zeichnis aus Johanes haud, wiels daut Woakj, daut de Voda mie oppjelajcht haud to verechten, un daut ekj uk doo, rät fa mie, daut de Voda mie jeschekjt haft. 37 Un de Voda, dee mie jeschekjt haft, haft selfst fa mie jerät. Jie haben siene Stemm niemols jehieet un siene Jestault niemols jeseenen. 38 Un sien Wuat es bie junt uk nich tus, wiels jie jleewen nich aun dän, dän hee jeschekjt haft. 39 Jie sieekjen en de Schreft, wiels jie meenen, doabennen daut eewje Läwen to haben. Un de Schreft es daut jrod, dee von mie rät. 40 Oba jie wellen nich no mie komen, daut jie daut eewje Läwen haben kunnen. 41 Ekj sieekj nich von Menschen jeieet to woaren. 42 Oba ekj kjan junt un weet, daut jie Gott siene Leew nich em Hoat haben. 43 Ekj kjeem en mien Voda sienen Nomen, un jie neemen mie nich opp. Oba wan een aundra en sienem ieejnen Nomen kjemt, dän woa jie oppnämen. 44 Woo kjenn jie jleewen, wan jie de Iea eena vom aundren nämen, un dee Iea nich sieekjen, dee von däm eensjen Gott kjemt? 45 Denkjt nich, daut ekj junt biem Voda vekloagen woa. Doa es eena, dee junt vekloacht, un daut es Moses, opp dän jie hopen. 46 Wan jie Moses jleewden, wudd jie mie uk jleewen, wiels hee schreef von mie. 47 Oba wan jie siene Schreften nich jleewen, woo woa jie dan miene Wieed jleewen?
Jesus jeft 5.000 Menschen to äten
1 Boolt doaropp fua Jesus äwa dän See von Galiläa, dee uk See von Tiberias heet. 2 Dan kjeemen am een grootet Schoof Menschen hinjaraun, wiels see dee Wundatieekjens sagen, dee hee aun de Kranke deed. 3 Jesus jinkj opp een Boajch nopp un sad sikj doa met siene Jinja toop dol. 4 De Juden äa Passafast wia dicht bie. 5 Dan kjikjt Jesus opp, un aus hee de väle Menschen no sikj komen sach, säd hee to Filippus: Wua kjenn wie Broot kjeepen, daut dise äten kjennen? 6 Dit säd hee, om am opp de Proow to stalen. Hee selfst wist, waut hee doonen wudd. 7 Filippus säd to am: Acht Moonatloon wudd nich toorieekjen, fa jiedrem een Biet to kjeepen. 8 Eena von de Jinja, Andreas, Simon Petrus sien Brooda, säd to am: 9 Hia es een Jung, dee haft fief Joaschtbrood un twee Fesch. Oba waut es daut fa soo väl? 10 Dan säd Jesus: Seet doano, daut de Menschen sikj dolsaten. Doa wia väl Graus opp dee Städ. Doa saden sikj ojjefäa 5.000 Maunslied dol. 11 Un Jesus neem de Brood, un aus hee jedankt haud, deeld hee siene Jinja dee too, un de Jinja jeewen dee wieda aun dee, dee sikj doljesat hauden. Un soo uk de Fesch, soo väl aus see äten wullen. 12 Un aus see ieescht saut wieren, säd hee to siene Jinja: Saumelt de äwajebläwne Brocken toop, daut nuscht vekjemt. 13 Dan saumelden see dee toop, un daut jeef twalw Kjarw voll Brocken, dee von de fief Joaschtbrood wieren äwajebläwen. 14 Aus de Menschen daut Wundatieekjen sagen, daut Jesus jedonen haud, säden see: Dit es woarhauftich dee Profeet, dee en de Welt komen sull! 15 Un aus Jesus enwort, daut de Menschen bat doa wieren, daut see am met Jewault wullen toom Kjennich moaken, veleet hee doa un jinkj fa sikj auleen opp eenen Boajch.
Jesus jeit äwa daut Wota
16 Aus daut ieescht Owent wort, jinjen siene Jinja nom See. 17 See stieejen en eene Lomm un fuaren äwa no Kapernaum opptoo. Daut wia nu aul diesta jeworden, un Jesus wia noch nich no an jekomen. 18 Dan kjeem een stoakja Storm opp, soo daut de Walen huachhäa rolden. 19 Un aus see ojjefäa dree ooda vea Miel jeroodelt hauden, sagen see Jesus opp däm Wota gonen un noda no de Lomm komen, un an wort angst. 20 Oba hee säd to an: Fercht junt nich. Dit sie ekj! 21 See neemen am jieren en de Lomm nenn, un wieren uk fuaz aum Launt, wua see han wullen.
Jesus es daut Broot, daut Läwen jeft
22 De Menschen, dee aun de aundre Sied See jebläwen wieren, dochten aum näakjsten Dach doaraun, daut doa mau eene Lomm jewast wia, un daut Jesus doa nich met siene Jinja toop nenn jestäajen wia, un daut dee onen am jefoaren wieren. 23 Doa wieren aundre Lommen von Tiberias, dee doa dicht bie launden deeden, wua de Menschen daut Broot jejäten hauden aus de Har doafäa jedankt haud. 24 Aus de Lied utfungen, daut Jesus un siene Jinja nich doa wieren, stieejen see en de Lommen nenn un fuaren no Kapernaum, Jesus doa to sieekjen. 25 Aus see am aun dee aundre Sied Mäa fungen, säden see to am: Liera, wanea best du häa jekomen? 26 Jesus säd to an: Ekj saj junt gaunz bestemt: Jie sieekjen mie nich doawäajen, daut jie Wundatieekjens sagen, oba wiels jie von däm Broot jejäten un saut jeworden sent. 27 Schauft junt Äten aun, daut nich vekomen deit. Schauft junt Äten aun, daut fa daut eewje Läwen blift. De Menschensän woat junt soont jäwen, wiels daut es wuatoo Gott de Voda mie jeschekjt haft. 28 Dan säden see to am: Waut sell wie doonen, om Gott siene Woakjen to wirkjen? 29 Jesus auntwuad un säd to an: Gott sien Woakj es dit, daut jie aun dän jleewen, dän hee jeschekjt haft. 30 Dan säden see to am: Waut deist du fa een Wundatieekjen, daut wie daut seenen un aun die jleewen? Waut woascht du doonen? 31 Onse Vodasch haben en de Wiltnis daut Mauna jejäten, soo aus jeschräwen steit: “Hee jeef an Broot vom Himmel to äten.” 32 Jesus säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Daut wia nich Moses, dee junt daut Broot vom Himmel jeef, oba mien Voda jeft junt daut woare Broot vom Himmel. 33 Daut Broot von Gott es dee, dee vom Himmel raufkjemt, un de Welt daut Läwen jeft. 34 Dan säden see to am: Har, jeff ons emma soon Broot. 35 Jesus oba säd to an: Ekj sie daut Läwensbroot. Wäa no mie kjemt, däm woat nich mea hungren, un wäa aun mie jleeft, däm woat nich mea darschten. 36 Oba ekj hab junt jesajcht, jie haben mie jeseenen, oba jie jleewen doch nich aun mie. 37 Aules, waut de Voda mie jeft, kjemt no mie, un wäa no mie kjemt, dän woa ekj nich rutsteeten. 38 Ekj sie nich vom Himmel raufjekomen, mienen Wellen to doonen, oba däm sien Wellen to doonen, dee mie jeschekjt haft. 39 Dit es däm Voda sien Wellen, dee mie jeschekjt haft, daut ekj kjeenen von dee velia, dee hee mie jejäft haft, oba daut ekj dee aum latsten Dach oppwakjen doo. 40 Mien Voda well, daut wäa dän Sän sitt un aun am jleeft, daut eewje Läwen haben saul, un dän woa ekj aum latsten Dach vom Doot oppwakjen. 41 Dan grumsaujden de Juden äwa am, wiels hee jesajcht haud: Ekj sie daut Broot, daut vom Himmel raufjekomen es. 42 See säden: Es dis Jesus nich Josef sien Sän, un wie kjanen sienen Voda un siene Mutta? Woo kaun hee dan nu sajen: Ekj sie vom Himmel rauf jekomen? 43 Jesus säd to an: Hieet opp to grumsaujen. 44 Kjeena kaun no mie komen, wan de Voda, dee mie jeschekjt haft, am nich trakjen deit. Un ekj woa am aum latsten Dach oppwakjen. 45 En de Profeeten steit jeschräwen: “See woaren aula von Gott jelieet sennen.” Wäa dän Voda hieet un von am lieet, kjemt no mie. 46 Nich daut wäa dän Voda jeseenen haft, buta dee, dee vom Voda es, dee haft dän Voda jeseenen. 47 Ekj saj junt de Woarheit: Wäa aun mie jleeft, haft eewjet Läwen. 48 Ekj sie daut Läwensbroot. 49 June Vodasch eeten Mauna en de Wiltnis, un sent jestorwen. 50 Dit es daut Broot, daut vom Himmel raufjekomen es. Wäa doavon at, brukt nich to stoawen. 51 Ekj sie daut läwendje Broot, daut vom Himmel raufkjeem. Wäa von dit Broot äten woat, woat eewich läwen. Un daut Broot, daut ekj jäwen woa, es mien Fleesch, daut ekj doatoo jäw, daut de Welt läwen kaun. 52 Dan streeden de Juden sikj unjarenaunda un säden: Woo kaun disa ons sien Fleesch to äten jäwen? 53 Jesus säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Wan jie dän Menschensän sien Fleesch nich äten, un sien Bloot nich drinkjen, hab jie kjeen Läwen en junt. 54 Wäa mien Fleesch at, un mien Bloot drinkjt, haft eewjet Läwen, un ekj woa am aum latsten Dach oppwakjen. 55 Mien Fleesch es de woare Noarunk, un mien Bloot es de woara Drunk. 56 Wäa mien Fleesch at un mien Bloot drinkjt, blift en mie, un ekj en am. 57 Soo aus de läwendja Voda mie jeschekjt haft, un ekj wäajen am läw, soo woat uk dee, dee mien Fleesch at, wäajen mie läwen. 58 Dit es daut Broot, daut vom Himmel raufkjeem. Un daut es nich soo aus daut Broot, daut june Vodasch eeten. Dee sent jestorwen. Oba wäa dit Broot at, woat eewich läwen bliewen. 59 Dit säd hee, aus hee en Kapernaum en äare School lieren deed.
Jesus siene Wieed meenen eewjet Läwen
60 Väl von siene Jinja, aus see dit hieeden, säden: Daut sent hoade Wieed, wäa kaun daut vestonen? 61 Aus Jesus enwort, daut siene Jinja doaräwa ontofräd wieren, fruach hee an: Stieet junt daut? 62 Waut woa jie dan sajen, wan jie dän Menschensän woaren seenen trigj doahan foaren, wua hee ieescht wia? 63 Daut Läwen kjrie wie derch dän Jeist. Daut Fleesch kaun doarenn nuscht halpen. De Wieed, dee ekj to junt räd, sent Jeist un sent Läwen. 64 Oba mank junt sent soone, dee nich jleewen. Wiels Jesus wist von Aunfank aun, woont dee wieren, dee nich jleewden, un wäa am veroden wudd. 65 Un hee säd: Doawäajen säd ekj to junt, daut kjeena no mie komen kaun, wan am daut nich von mienem Voda jejäft woat. 66 Von don aun jinjen väl von siene Jinja trigj un jinjen nich mea met am. 67 Dan säd Jesus to de Twalw: Well jie uk wajchgonen? 68 Dan säd Simon Petrus to am: Har, no wäm sell wie gonen? Diene Wieed sent eewjet Läwen. 69 Un wie sent uk bat doa jekomen, daut wie jleewen un weeten, daut du Christus, Gott sien heilja Sän, best. 70 Jesus säd to an: Hab ekj nich junt Twalw jewält? Un eena von junt es een beesa Fient. 71 Hee räd von Judas, Simon Iskariot sien Sän, eena von de Twalw, dee am veroden wudd.
Jesus un siene Breeda
1 Nohäa jinkj Jesus en Galiläa rom. Hee wull sikj nich lenja en Judäa opphoolen, wiels de Juden am doa nom Läwen stunden. 2 Nu wia de Juden äa Loofboodenfast dicht bie. 3 Dan säden siene Breeda to am: Moak die reed un go no Judäa, daut diene Jinja uk de Woakjen seenen, dee du deist. 4 Wäa doa well bekaunt woaren, blift met siene Woakjen nich em Jeheemen. Wan du soowaut deist, dan lot die von de Welt seenen. 5 Siene Breeda jleewden noch nich aun am. 6 Dan säd Jesus to an: Miene Tiet es noch nich jekomen, oba june Tiet es emma reed. 7 Jie kjennen de Welt nich towadren sennen. Mie oba kaun see nich lieden, wiels ekj an daut väahool, daut äare Woakjen vom beesen staumen. 8 Got jie nom Fast! Ekj well noch nich nom Fast gonen, miene Tiet es noch nich hia. 9 Un aus hee an dit jesajcht haud, bleef hee en Galiläa.
Jesus en Jerusalem
10 Oba aus siene Breeda ieescht hanjegonen wieren, jinkj hee uk nom Fast, nich openboa. Hee hilt sikj trigj. 11 De Juden sochten opp däm Fast no am un fruagen, wua hee wia. 12 Doa wort mank daut Volkj äwa am väl jerät. Eenje säden: Hee es fromm un goot. Aundre oba säden: Nä, hee veleit daut Volkj. 13 Oba kjeena räd frie von am ut Forcht fa de Juden. 14 Oba medden em Fast jinkj Jesus em Tempel nenn un funk aun to lieren. 15 Un de Juden vewundaden sikj un säden: Woo kjant disa de Schreft, wan hee dee niemols jelieet haft? 16 Jesus auntwuad an un säd: Miene Lia es nich miene, oba däm siene, dee mie jeschekjt haft. 17 Un wäa däm sienen Wellen doonen well, woat boolt utfinjen, auf dise Lia von Gott es, ooda auf ekj von mie selfst räd. 18 Wäa von sikj selfst rät, sieekjt siene ieejne Iea. Wäa oba däm siene Iea sieekjt, dee am jeschekjt haft, dee es woarhauftich, un en däm es kjeene Ojjerajchtichkjeit. 19 Haft Moses junt nich daut Jesaz jejäft? Un kjeena von junt helt daut Jesaz. Wuarom vesieekj jie mie dan doot to moaken? 20 Daut Volkj auntwuad un säd: Du hast eenen beesen Jeist. Wäa vesieekjt die doot to moaken? 21 Jesus auntwuad un säd to an: Ekj hab eene eensje Sach jedonen, un jie wundren junt aula. 22 Moses jeef junt de Beschniedunk (nich daut dee von Moses kjeem, oba von de Vodasch), un jie beschnieden een Mensch aum Sabat. 23 Wan een Maun aum Sabat de Beschniedunk kjricht, om Moses sien Jesaz nich to bräakjen, wuarom oajat junt daut dan, wan ekj dän Mensch gaunz un goa aum Sabat jesunt moak? 24 Recht nich no Uagenschien, oba lot jun Uadeel een jerajchtet sennen.
Kunn dit de vesproakna Rada sennen?
25 Dan säden eenje von dee von Jerusalem: Es dit nich dee, dän see vesieekjen doot to moaken? 26 Oba kjikjt, hee rät gaunz frie, un dee sajen nuscht to am. Sent onse Väajesate sikj nu secha, daut hee werkjlich de Christus es? 27 Wie weeten, wua disa häa es. Oba wan de Christus komen woat, dan woat kjeena weeten, von wua dee kjemt. 28 Aus Jesus em Tempel lieed, deed hee daut gaunz lud, un säd: Jo, jie kjanen mie un weeten, wua ekj häa sie. Oba ekj sie nich ut mie selfst jekomen, mie haft een Woarhauftja jeschekjt, dän jie nich kjanen. 29 Ekj oba kjan am, wiels ekj sie von am, un hee haft mie jeschekjt. 30 Dan vesochten see am faust to nämen. Oba kjeena läd de Haunt aun am, wiels siene Tiet wia noch nich jekomen. 31 Oba väle vom Volkj jleewden aun am un säden: Wan de Christus komen woat, woat dee noch mea Tieekjens doonen aus disa jedonen haft?
Jesus jeft sien Aufscheeden bekaunt
32 De Farisäa hieeden daut Volkj äa Jefuschel äwa Jesus. Dan schekjten de Farisäa un Huagepriesta Tempelwajchta han, am faust to nämen. 33 Jesus säd to an: Ekj woa hia aul mau eene korte Tiet sennen, dan go ekj no däm, dee mie jeschekjt haft. 34 Jie woaren no mie sieekjen un mie nich finjen, un wua ekj sie, kjenn jie nich hankomen. 35 Dan fruagen de Juden sikj unjarenaunda: Wua räakjent hee hantogonen, daut wie am nich finjen sellen? Well hee no de vestreide Juden mank de Griechen gonen, un de Griechen lieren? 36 Waut meent hee doamet, wan hee sajcht: Jie woaren no mie sieekjen, oba woaren mie nich finjen, un wua ekj sie, kjenn jie nich hankomen?
Läwendjet Wota woat ranen
37 Aum latsten un jratsten Dach opp däm Fast stunt Jesus opp un roopt lud: Wäa darschtich es, dän lod ekj en, no mie to komen un to drinkjen! 38 Wäa aun mie jleeft, soo aus de Schreft sajcht, ut däm sien bennaschtet woaren läwendje Wotastreem ranen. 39 Hee died doamet opp dän Jeist han, dän dee, dee aun am jleewden, nohäa kjrieen sullen. Wiels de Heilja Jeist wia noch nich doa, wiels Jesus noch nich veharlicht worden wia.
Veschiedne Meeninjen
40 Aus see dit hieeden, säden väle utem Volkj: Dis Maun es werkjlich de Profeet. 41 Aundre säden: Dit es de Christus. Oba eenje säden: Woat de Christus von Galiläa komen? 42 Steit nich jeschräwen, daut de Christus von David siene Nokomenschoft un von de Staut Betlehem komen saul, wua David wond? 43 Un soo worden de Menschen sikj wäajen am oneenich. 44 Doa wieren don soone, dee wullen am faust nämen. Oba kjeena läd de Henj aun am.
De väaschte jleewen nich aun Jesus
45 Tolatst jinjen de Tempelwajchta trigj no de Huagepriesta un Farisäa. Un dee fruagen an: Wuarom hab jie am nich jebrocht? 46 See säden to an: Soo aus dis Mensch rät, haft noch niemols een Mensch jerät. 47 Dan säden de Farisäa to an: Sent jie uk aul veleit worden? 48 Jleeft irjent een väaschta ooda Farisäa aun am? 49 Nä. Bloos dit Volkj, daut nuscht von Moses sien Jesaz weet, es veflucht! 50 Dan fruach Nikodemus, eena von an, dee de Nacht no Jesus jegonen wia: 51 Deit ons Jesaz eenen Maun vedaumen onen am verhäa aunjehieet to haben, om uttofinjen, waut hee deit? 52 See säden: Best du uk von Galiläa? Forsch un see, von Galiläa kjemt kjeen Profeet. 53 Un see jinjen aula wada no Hus.
1 Jesus oba jinkj nom Oliewen Boajch. 2 Un tiedich zemorjes kjeem hee wada em Tempel nenn un aulet Volkj kjeem no am. Hee sad sikj dol un funk aun, an to lieren.
Jesus un de Ehebräakjarin
3 Dan brochten de Schreftjelieede un Farisäa eene Fru no am, dee see biem Ehebruch betroffen hauden. Un aus see ar doa en de Medd hanjestalt hauden, 4 säden see to am: Liera, dise Fru wort biem Ehebruch jejräpen. 5 Moses haft ons em Jesaz daut Jeboot jejäft, soone Frues to steenjen. Waut sajchst du doatoo? 6 Dit säden see, om am to vesieekjen, daut see eene Uasoak hauden, am to vekloagen. Oba Jesus bekjt sikj bloos dol un schreef metem Finja opp de Ieed. 7 Oba aus see aunhilden, am to froagen, recht hee sikj opp un säd to an: Däm, wäa von junt onen Sind es, lot dän ieeschten Steen opp ar schmieten. 8 Un dan bekjt hee sikj wada dol un schreef opp de Ieed. 9 Aus see daut hieeden, fungen see biem elsten aun un jinjen eena nom aundren wajch, un leeten Jesus doa auleen met de Fru, dee doa noch emma stunt. 10 Jesus recht sikj opp un säd to ar: Fru, wua sent diene Vekjläaja? Haft die kjeena vedaumt? 11 See säd: Har, nich eena. Un Jesus säd to ar: Ekj vedaum die uk nich. Go, un sindj nich mea.
Jesus es daut Licht fa dise Welt
12 Dan räd Jesus wada to an un säd: Ekj sie daut Licht fa dise Welt. Wäa met mie jeit, jeit nich em diestren, oba woat daut läwenbrinjende Licht haben. 13 Doaropp säden de Farisäa to am: Du jefst een Zeichnis von die selfst, un daut jelt dan nich aus Woarheit. 14 Jesus säd to an: Waut ekj von mie saj es de Woarheit, soogoa wan ekj daut selfst von mie saj. Wiels ekj weet, von wua ekj kom, un weet uk, wua ekj hango. Oba jie weeten nich, von wua ekj kom, un uk nich, wua ekj hango. 15 Jie rechten no Menschen äa gootdenkjen. Ekj recht kjeenen. 16 Oba wan ekj rechten doo, es mien Uadeel rajcht, wiels ekj doo daut nich auleen, ekj un de Voda, dee mie jeschekjt haft, sent beid doabie. 17 En jun Jesaz steit uk jeschräwen, wan twee Menschen von waut zeijen, es daut Woarheit. 18 Ekj sie eena, dee von sikj selfst zeicht, un de Voda, dee mie jeschekjt haft, zeicht uk fa mie. 19 Dan fruagen see am: Wua es dien Voda? Jesus säd: Jie kjanen nich mie, uk nich mienen Voda. Wan jie mie kjanen wudden, wudd jie uk mienen Voda kjanen. 20 Dise Wieed räd Jesus em Tempel aus hee doa lieed, dicht bie däm Kausten, dee doa fa de Jeltkollakjten wia. Oba kjeena läd de Henj aun am, wiels siene Tiet wia noch nich jekomen.
Wua ekj hango, kjenn jie nich hankomen
21 Dan säd Jesus wada to an: Ekj go wajch, un jie woaren no mie sieekjen un woaren en june Sinden stoawen. Wua ekj hango, kjenn jie nich hankomen. 22 Doaropp säden de Juden: Well hee sikj selfst doot moaken, wiels hee sajcht: Wua ekj hango, kjenn jie nich hankomen? 23 Hee säd to an: Jie staumen vonne Welt hia unjen. Ekj staum von de Welt doa bowen. Jie sent von dise Welt. Ekj sie nich von dise Welt. 24 Doawäajen säd ekj to junt, daut jie en june Sinden stoawen wudden. Wiels wan jie nich jleewen, daut ekj dee sie, dee ekj väajäw to sennen, woa jie en june Sinden stoawen. 25 Dan fruagen see am: Wäa best du? Un Jesus säd to an: Krakjt waut ekj junt von Aunfank aun jesajcht hab. 26 Ekj hab väl von junt to räden un to rechten. Oba dee, dee mie jeschekjt haft, es woarhauftich, un ekj saj de Welt daut waut ekj von am jehieet hab. 27 See veneemen nich, daut hee to an vom Voda räd. 28 Jesus säd to an: Wan jie dän Menschensän ieescht woaren doot jemoakt haben, dan woa jie seenen, daut ekj dee sie, un daut ekj nuscht ut mie selfst doo, oba daut ekj dit soo räd, aus de Voda mie jelieet haft. 29 Un dee wäa mie jeschekjt haft, es met mie. De Voda haft mie nich auleen jeloten, un ekj doo emma daut, waut am jefelt. 30 Aus hee dit säd, jleewden väle aun am.
De Woarheit woat junt friemoaken
31 Jesus säd to de Juden, dee aun am jleewden: Wan jie bie dee Wieed bliewen, waut ekj junt jelieet hab, sent jie woarhauftich miene Jinja. 32 Dan woa jie weeten waut Woarheit es, un de Woarheit woat junt frie moaken. 33 See säden to am: Wie staumen von Abraham häa, un sent niemols aun wäm veskloft jewast. Woo kaust du sajen: Jie sellen frie jemoakt woaren? 34 Jesus säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Wäa doa sindicht, es aun de Sind veskloft. 35 Een Sklow blift nich eewich em Hus. De Sän oba blift eewich. 36 Doawäajen, wan de Sän junt frie moakt, sent jie werkjlich frie. 37 Ekj weet, daut jie von Abraham aufstaumen. Oba jie vesieekjen mie doot to moaken, wiels miene Wieed bie junt nich Rum haben. 38 Ekj räd von daut, waut ekj von mienen Voda jeseenen hab. Jie oba doonen, waut jie von junen Voda jeseenen haben. 39 See säden to am: Abraham es ons Voda. Jesus säd to an: Wan jie Abraham siene Kjinja wieren, wudd jie uk Abraham siene Woakjen doonen. 40 Oba nu vesieekj jie mie doot to moaken, eenen Maun dee junt de Woarheit jesajcht haft, soo aus ekj dee von Gott jehieet hab. Daut haft Abraham nich jedonen. 41 Jie doonen junem Voda siene Woakjen. Dan säden see to am: Wie sent nich Huarenkjinja. Wie haben eenen Voda, un daut es Gott. 42 Jesus säd to an: Wan Gott jun Voda wia, wudd jie mie goot sennen, wiels ekj sie von Gott jekomen. Ekj sie nu hia, un ekj sie nich ut mie selfst jekomen. Hee schekjt mie. 43 Wuarom vesto jie nich waut ekj saj? Daut es, wiels jie miene Wieed nich vedroagen kjennen! 44 Jie staumen von junem Voda, däm beesen Fient, un muchten doonen, waut hee velangt. Hee es von Aunfank aun een Merda jewast un blift nich bie de Woarheit. En am es kjeene Woarheit. Wan hee lieejen deit, rät hee siene Sproak, wiels hee een Lieeja es un de Voda äwa aule Läajes es. 45 Oba wiels ekj de Woarheit räd, jleew jie mie nich. 46 Wäa von junt kaun mie eene Sind nowiesen? Un wan ekj de Woarheit räd, wuarom jleew jie mie dan nich? 47 Wäa von Gott es, hieet uk Gott siene Wieed. Oba jie hieren dee nich, wiels jie nich von Gott sent.
Jesus un Abraham
48 Dan säden de Juden to am: Saj wie nich met rajcht, daut du een Samarita best un eenen beesen Jeist hast? 49 Jesus säd: Ekj hab kjeenen beesen Jeist. Ekj iea mienen Voda, oba jie räden schlajcht von mie. 50 Ekj sieekj nich miene ieejne Iea. Oba doa es eena, dee dee sieekjt, un hee es uk de Rechta. 51 Ekj saj junt de Woarheit: Wäa miene Wieed helt, woat eewich nich dän Doot seenen. 52 Dan säden de Juden to am: Nu see wie, daut du eenen beesen Jeist hast. Abraham un de Profeeten sent jestorwen, un du sajchst: Wäa mien Wuat helt, woat dän Doot niemols schmakjen. 53 Best du jrata aus ons Voda Abraham wia? Dee storf. Un de Profeeten sent jestorwen. Waut moakst du ut die selfst? 54 Jesus säd: Wan ekj mie selfst iea, es miene Iea nuscht. Oba daut es mien Voda, dee mie ieet, von däm jie sajen, daut hee jun Gott es. 55 Un jie kjanen am nich. Ekj oba kjan am. Un wan ekj sajen wudd, daut ekj am nich kjan, dan wudd ekj lieejen, soo aus jie. Oba ekj kjan am un hool sien Wuat. 56 Jun Voda Abraham freid sikj doatoo, daut hee mienen Dach seenen sull, un hee sach dän un wia froo. 57 Dan säden de Juden to am: Du best noch nich emol 50 Joa oolt, un hast Abraham jeseenen? 58 Jesus säd to an: Ekj saj junt de Woarheit: Ea Abraham wia, sie ekj. 59 Dan hoowen de Juden Steena opp, no am to schmieten. Jesus oba vestuak sikj un veleet dän Tempel un jinkj wajch.
Jesus heelt eenen blintjebuarnen
1 Aus Jesus vebie jinkj, sach hee eenen Maun, dee blint jebuaren wia. 2 Siene Jinja fruagen am: Liera, wäa haft jesindicht, dis Maun ooda siene Elren, daut hee blint jebuaren es? 3 Jesus säd: Dee Maun es nich doavon blint, daut hee ooda siene Elren jesindicht haben, oba doawäajen, daut Gott siene Woakjen aun am verendach komen sullen. 4 Soolang aus daut noch äwadach es, mott wie däm siene Woakjen verechten, dee mie jeschekjt haft. Eene Nacht woat komen, wan kjeena woat oabeiden kjennen. 5 Soolang aus ekj en dise Welt sie, sie ekj daut Licht fa dise Welt. 6 Aus hee dit jesajcht haud, spieech hee opp de Ieed un rieed een Schmäasel en, un läd daut opp de Uagen vom blinjen. 7 Un hee säd to am: Go nom Siloa Wota un wausch die doabennen! (Siloa meent, jeschekjt sennen). De Maun jinkj un wosch sikj, un kjeem trigj un kunn seenen. 8 Siene Nobasch un dee, dee am verhäa hauden prachren seenen, fruagen dan: Es dit nich dee Maun, dee doa jeweenlich saut un prachad? 9 Eenje meenden, daut hee dee wia. Aundre säden: Nä, dee likjent däm mau bloos. Hee selfst oba säd: Ekj sie dee. 10 Dan säden see to am: Woo sent die de Uagen opjegonen? 11 Hee säd to an: Een Maun, dän see Jesus nanen, muak een Schmäasel un läd mie daut opp de Uagen un säd to mie, ekj sull nom Siloa Wota gonen un mie wauschen. Ekj jinkj un wosch mie, un dan kunn ekj seenen. 12 Dan fruagen see am: Wua es dee Maun? Hee säd: Ekj weet nich.
De Farisäa forschen dän Jeheelden ut
13 Dan brochten see dän, dee ieescht blint jewast wia, no de Farisäa. 14 Daut wia aum Sabat, aus Jesus daut Schmäasel enrieed un däm Maun de Uagen opmuak. 15 De Farisäa fruagen am, woo hee doatoo jekomen wia, daut hee seenen kunn. Hee säd to an: Hee läd mie Blott opp de Uagen, ekj wosch mie, un ekj kaun seenen. 16 Eenje Farisäa säden: Dis Maun es nich von Gott, wiels hee helt nich dän Sabat. Aundre säden: Woo kaun een Sinda soo een Wundatieekjen doonen? Dan jeef daut doaräwa eene Spoolunk mank an. 17 Dan säden see noch eemol to däm blinjen Maun: Waut hast du von däm to sajen, dee die de Uagen opjemoakt haft? Hee säd: Daut es een Profeet. 18 De Juden jleewden daut noch nich, daut hee wia blint jewast un nu seenen kunn, bat see dän Maun siene Elren komen leeten. 19 See fruagen an: Es dit jun Sän, von däm jie sajen, daut dee blint jebuaren wia? Un woo kjemt daut, daut hee nu seenen kaun? 20 De Elren säden: Wie weeten, daut dit ons Sän es, un wie weeten uk, daut hee blint jebuaren wort. 21 Oba woo daut kjemt, daut hee nu seenen kaun, ooda wäa am de Uagen opjemoakt haft, weet wie nich. Froacht am, hee es oolt jenuach, lot am fa sikj selfst räden. 22 Siene Elren säden soo, wiels see sikj ver de Juden ferchten deeden. De Juden wieren sikj aul doaropp eenich jeworden, daut see jiedrem, dee Jesus aus dän Christus aunerkjand, ut äare Judenschool rutsteeten wudden. 23 Daut es wuarom siene Elren säden: Hee es oolt jenuach, froacht am. 24 See leeten dän Maun, dee blint jewast wia, toom tweeden mol komen, un säden to am: Jeff Gott de Iea! Wie weeten, daut dis Maun een Sinda es. 25 Hee säd: Auf hee een Sinda es ooda nich, weet ekj nich. Oba eent weet ekj: Ekj wia blint un kaun nu seenen. 26 Dan fruagen see am: Waut deed hee aun die? Woo muak hee die de Uagen op? 27 Hee säd: Ekj säd junt daut aul een mol, un jie horchten nich! Wuarom well jie daut noch eemol hieren? Well jie uk siene Jinja woaren? 28 Dan schempten see äwa am un säden: Du best sien Jinja. Wie sent Moses siene Jinja. 29 Wie weeten, daut Gott to Moses jerät haft. Oba wäajen disem, wie weeten nich eemol, wua dee häa kjemt. 30 De Maun säd: Daut es doch oppfaulent. Hee haft mie de Uagen opjemoakt, un jie weeten nich, wua dee häa kjemt. 31 Wie weeten, daut Gott nich opp Sinda horcht. Hee horcht no soone, dee gottesferchtich sent un sienen Wellen doonen. 32 Noch haft niemols wäa jehieet, daut eenem blintjebuarnen sent de Uagen opjemoakt worden. 33 Wan dis Maun nich von Gott wia, kunn dee uk nuscht doonen. 34 Doatoo säden see: Du best gaunz en Sinden jebuaren, un west ons belieren? Un see staden am rut.
Jeistliche Blintheit
35 Jesus kjrieech daut to hieren, daut see am rutjestat hauden. Un aus hee am funk, fruach hee am: Jleefst du aun dän Menschensän? 36 De Maun fruach: Har, wäa es dee? Saj mie daut, daut ekj aun am jleewen kaun. 37 Jesus säd: Du hast am jeseenen, un dee, dee hia met die rät, daut es dee. 38 Dan säd de Maun: Har, ekj jleew, un hee bäd am aun. 39 Jesus säd to am: Ekj sie aus Rechta en dise Welt jekomen, daut de blinje seenent woaren, un de seenende blint woaren. 40 Eenje von de Farisäa, dee bie am wieren, hieeden am dit sajen un fruagen: Waut? Sent wie uk blint? 41 Jesus säd: Wan jie blint wieren, wudd jie nich schuldich sennen. Oba nu daut jie väajäwen, seenen to kjennen, blift june Schult.
De Hoad un siene Schop
1 Ekj saj junt de Woarheit: Wäa nich derch daut Puat em Schopstaul nenn jeit, oba irjent wua äwaklautat, es een Stäla un een Merda. 2 Wäa derch daut Puat nenn jeit, es de Schophoad. 3 Fa däm moakt de Däarenwajchta op, un de Schop hieren siene Stemm. Hee roopt siene ieejne Schop biem Nomen, un dee komen am hinjaraun. 4 Un wan hee siene Schop ieescht buten haft, jeit hee veropp, un de Schop komen hinjaraun. See kjanen siene Stemm. 5 Dee wudden oba niemols eenem framden hinjaraun gonen, oba von am wajch ranen, wiels see kjanen däm framden siene Stemm nich. 6 Jesus brukt dit Jlikjnis, oba see vestunden nich, waut hee an doamet sajen wull.
Jesus, de Däa
7 Dan säd Jesus noch eemol to an: Ekj saj junt gaunz opp iernst: Ekj sie de Däa no de Schop. 8 Aul dee, dee ver mie jekomen sent, sent Stäla un Reiba, oba de Schop horchten nich no an. 9 Ekj sie de Däa. Wäa derch mie nenn jeit, woat seelich woaren, un woat rut un nenn gonen un Weid finjen. 10 Een Stäla kjemt bloos, om to stälen, to schlachten un enne Grunt to brinjen. Ekj sie jekomen, daut Läwen to brinjen, un daut see daut vollopp haben sellen.
Jesus, de gooda Hoad
11 Ekj sie de gooda Hoad. De gooda Hoad jeft sien Läwen fa de Schop. 12 Oba een aunjenomna, dee nich Hoad es, un dee Schop nich ieejent, wan dee dän Wulf komen sitt, dee velat de Schop un flicht doavon. Un de Wulf schermetzelt mank de Häad, daut dee uteneen ranen. 13 De aunjenomna rant wajch, wiels hee es een aunjenomna, un am es daut nich om de Schop to doonen. 14 Ekj sie de gooda Hoad. Ekj kjan miene Schop, un miene Schop kjanen mie, 15 krakjt soo aus de Voda mie kjant un ekj dän Voda kjan. Un ekj jäw mien Läwen fa de Schop. 16 Ekj hab noch aundre Schop, dee nich von dise Häad sent. Dee mott ekj uk nenn brinjen, un dee woaren miene Stemm hieren. Dan woat doa eene Häad un een Hoad sennen. 17 Mien Voda es mie doawäajen goot, wiels ekj mien Läwen hanlaj, om daut wada to nämen. 18 Daut nemt mie kjeena wajch, daut laj ekj ut mie selfst han. Ekj hab de Krauft, daut hantolajen, un hab uk de Krauft, daut wada to nämen. Dit Jeboot hab ekj von mienem Voda jekjräajen. 19 Wiels Jesus dit säd, wia mank de Juden wada eene Spoolunk. 20 Väle von an säden: Hee haft eenen beesen Jeist un es verekjt. Towaut horch jie no am? 21 Aundre säden: Dit sent nich Wieed von eenem, dee eenen beesen Jeist haft. Kaun een beesa Jeist eenem blinjen de Uagen opmoaken?
Jesus woat nich aunjenomen
22 Daut wia Winta, un en Jerusalem wort daut Tempelfast jefieet. 23 Jesus jinkj em Tempel rom, en Salomo siene Haul. 24 Dan saumelden de Juden sikj om am un säden: Woo lang helst du ons em Twiewel? Wan du de Christus best, dan saj ons daut frie rut. 25 Jesus auntwuad an: Ekj säd junt daut aul, un jie jleewen nich. Dee Woakjen, dee ekj en mienem Voda sienen Nomen doo, räden fa mie. 26 Oba jie jleewen nich, wiels jie nich miene Schop sent. Daut es soo aus ekj to junt säd: 27 Miene Schop hieren miene Stemm, un ekj kjan an, un dee komen mie hinjaraun. 28 Un ekj jäw an eewjet Läwen, un see woaren niemols omkomen, un kjeena kaun dee ut miene Henj rieten. 29 Mien Voda, dee mie dee jejäft haft, es jrata aus aules, un kjeena kaun mienem Voda dee ut de Henj rieten. 30 Ekj un de Voda sent eent. 31 Dan hoowen de Juden Steena opp, am to steenjen. 32 Jesus säd to an: Ekj hab junt von mienem Voda väl goode Woakjen jewäsen. Wäajen woont von de Woakjen well jie mie steenjen? 33 De Juden säden to am: Wäajen een goodet Woakj steenj wie die nich, oba wäajen daut lastren, un wiels du een Mensch best un die selfst to Gott moakst. 34 Jesus säd to an: Steit en jun Jesaz nich jeschräwen: “Ekj hab jesajcht: Jie sent Jetta”? 35 Wan hee dee Jetta nand, no dän daut Gotteswuat kjeem (un de Schreft jeit nich to bräakjen), 36 saj jie dan von däm, dän de Voda jeheilicht un enne Welt nenn jeschekjt haft, daut ekj lastren doo, wiels ekj saj, daut ekj Gott sien Sän sie? 37 Wan ekj nich mienem Voda siene Woakjen doo, dan jleeft mie nich. 38 Oba wan ekj dee doo, un jie uk nich aun mie selfst jleewen, jleeft doch aun dee Woakjen, doamet jie daut seenen un jleewen, daut de Voda en mie es un ekj en am. 39 Dan proowden see wada, am faust to nämen. Oba hee kjeem an ut de Henj. 40 Hee jinkj dan wada äwa no de aundre Sied vom Jordan, wua Johanes ieescht jedeept haud, un bleef doa. 41 Väle kjeemen no am un säden: Johanes haft kjeen Wundatieekjen jedonen. Oba aules, waut hee von disem Maun jesajcht haft, es soo. 42 Un doa jleewden väle aun am.
Lazarus stoaft
1 Lazarus von Betanien, een Darp wua Maria un Marta wonden, lach krank. 2 Dit wia dee Maria, dee däm Harn dän dieren Parfum äwa de Feet goot un met äare Hoa aufdrieejd. Dee äa Brooda Lazarus wia krank. 3 Doawäajen schekjten de Sestren Jesus de Norecht: Har, dee, dän du goot best, es krank. 4 Aus Jesus daut hieed, säd hee: Dise Krankheit es nich toom Doot. Dee es doatoo doa, daut Gott veharlicht woat, un daut doaderch Gott sien Sän veharlicht woat. 5 Jesus wia Marta un äare Sesta un Lazarus goot. 6 Un doch, aus hee hieed, daut Lazarus krank wia, bleef hee noch twee Doag doa wua hee wia. 7 Un dan säd hee to siene Jinja: Well wie wada no Judäa gonen! 8 De Jinja säden to am: Liera, daut es noch nich lang trigj, aus dee die vesochten to steenjen, un nu west du wada hangonen? 9 Jesus säd: Sent doa nich twalw Stund em Dach? Wäa äwadach jeit, stat sikj nich; hee sitt daut Licht en dise Welt. 10 Wäa oba enne Nacht jeit, dee stat sikj, wiels hee haft kjeen Licht en sikj. 11 Aus Jesus dit jesajcht haud, säd hee to an: Ons Frint Lazarus schlapt, oba ekj go han, am opptowakjen. 12 Dan säden de Jinja to am: Har, wan hee schlapt, dan woat daut aul bäta. 13 Jesus haud doamet jesajcht, daut Lazarus jestorwen wia. Oba see dochten, hee meend, daut dee ruich schleep. 14 Dan säd Jesus an daut frie rut: Lazarus es jestorwen. 15 Un ekj sie om junt haulwen froo, daut ekj nich doa wia, daut jie kjennen jleewen lieren. Oba nu well wie hangonen! 16 Dan säd Tomas, dän see uk Zwillinkj nanden, to de aundre Jinja: Well wie uk gonen, daut wie met am stoawen!
Jesus es daut Läwen. Lazarus woat vom Doot oppjewakjt
17 Aus Jesus hankjeem, haud Lazarus aul vea Doag em Grauf jeläajen. 18 Betanien wia dicht bie Jerusalem, ojjefäa eene haulwe Stund gonen. 19 Doa wieren väl Juden no Marta un Maria jekomen, an wäajen äaren Brooda to treesten. 20 Fuaz aus Marta hieed, daut Jesus kjeem, jinkj see am entjäajen. Maria oba bleef tus setten. 21 Marta säd to Jesus: Har, wan du wieescht hia jewast, wia mien Brooda nich jestorwen. 22 Oba ekj weet uk noch, om waut du Gott froagen deist, woat Gott die jäwen. 23 Jesus säd to ar: Dien Brooda saul vom Doot oppstonen. 24 Marta säd to am: Ekj weet goot, daut hee aum jinjsten Dach oppstonen woat, wan de Doodes oppstonen. 25 Jesus säd to ar: Ekj sie dee, dee de Doodes oppwakjt un daut Läwen jeft. Wäa aun mie jleeft, woat läwen, wan hee uk stoaft. 26 Un wäa doa läft un aun mie jleeft, woat niemols stoawen. Jleefst du daut? 27 See säd to am: Jo, Har, ekj jleew, daut du de Christus, Gott sien Sän, best, dee en dise Welt nenn jekomen es. 28 Un aus see dit jesajcht haud, jinkj see un roopt stell äare Sesta Maria: De Har es hia un roopt die. 29 Sooboolt aus Maria daut hieed, stunt see opp un kjeem no am. 30 Jesus wia noch nich bat em Darp nenn jekomen, oba wia noch doa, wua Marta am bejäajent wia. 31 Aus de Juden, dee bie Maria em Hus wieren ar to treesten, sagen, daut see bosich oppstunt un rutjinkj, jinjen see ar hinjaraun un säden: See jeit nom Grauf, om doa to hielen. 32 Aus Maria bat doa kjeem, wua Jesus wia, un am sach, kjneed see sikj ver am dol soo aus am auntobäden, un säd: Har, wan du wieescht hia jewast, wia mien Brooda nich jestorwen. 33 Aus Jesus ar hielen sach, un daut de Juden, dee met ar wieren, uk hielden, wort hee en sienem Jeist sea oppjeräacht un am foll daut sea schwoa. 34 Un hee säd: Wua hab jie am hanjelajcht? See säden to am: Har, komm un kjikj! 35 Un Jesus hield. 36 Dan säden de Juden: Kjikjt, woo goot hee däm wia! 37 Eenje von an säden: Kunn dee, dee däm blinjen de Uagen opmuak, nich waut jedonen haben, daut dis Maun nich jestorwen wia? 38 Jesus wort noch eemol deep oppjeräacht, un soo kjeem hee nom Grauf. Daut wia eene Heel, un een Steen lach ver daut opne Enj. 39 Jesus säd: Nämt dän Steen wajch! Marta, däm Dooden siene Sesta, säd to am: Har, dee stinkjt aul, wiels hee es aul vea Doag doot. 40 Jesus säd to ar: Säd ekj die nich, wan du jleefst, dan wurscht du Gott siene Harlichkjeit seenen? 41 Dan neemen see dän Steen wajch. Un Jesus kjikjt enne Hecht un säd: Voda, ekj dank die, daut du mie jehieet hast. 42 Un ekj weet, daut du mie emma hieescht. Oba wäajen daut Volkj, daut om mie steit, saj ekj dit, daut see jleewen kjennen, daut du mie jeschekjt hast. 43 Aus Jesus dit jesajcht haud, roopt hee met eene lude Stemm: Lazarus, komm rut! 44 Un de jestorwna Maun kjeem rut, Henj un Feet met Grauf Loakes bewekjelt un een Schweetduak äwa daut Jesecht jebungen. Jesus säd to an: Leest am aules auf un lot am gonen! 45 Un väle von de Juden, dee jekomen wieren, om Maria to besieekjen, aus see sagen, waut Jesus deed, jleewden aun am.
Eena saul fa daut Volkj stoawen
46 Oba eenje jinjen un vetalden de Farisäa, waut Jesus jedonen haud. 47 Dan saumelden de Huagepriesta un Farisäa äaren Rot un säden: Waut sell wie doonen? Dis Maun deit väl Wundatieekjens. 48 Wan wie däm hiamet toch loten, woat aulemaun aun am jleewen, un dan woaren de Reema komen un ons Launt un Lied wajchnämen. 49 Kaifas, eena von an, dee daut Joa Huagapriesta wia, säd to an: Jie weeten äwahaupt nuscht. 50 Un jie denkjen uk nich doaraun, daut daut fa ons bäta sennen wudd, daut een Maun fa daut Volkj wudd stoawen, aus wan daut gaunze Volkj wudd togrunt gonen. 51 Dit säd hee nich ut sikj selfst, oba wiels hee daut Joa Huagapriesta wia profezeid hee doamet, daut Jesus fa daut Volkj stoawen wudd. 52 Un nich bloos fa daut Volkj, oba uk, daut dee äwa de gaunze Welt vestreide Gotteskjinja wudden toop jebrocht woaren, om aula eent to sennen. 53 Von däm Dach aun plonden see, am doot to moaken. 54 Doawäajen jinkj Jesus nich mea frie em opnen mank de Juden. Hee trock sikj trigj no eene Jäajent dicht aun de Wiltnis, no de Staut Efraim, un bleef doa met siene Jinja. 55 Daut judsche Passafast wia dicht bie, un väle von em Launt jinjen aul ver daut Fast no Jerusalem, sikj to reinjen. 56 Doa sochten see no Jesus, un aus see em Tempel stunden, fruagen see sikj unjarenaunda: Waut denkj jie? Woat hee äwahaupt nich toom Fast komen? 57 Nu hauden de Huagepriesta un de Farisäa däm Volkj sajen loten, daut wan irjent wäa wist, wua Jesus wia, dan sullen see daut aunmalden, daut see am faust nämen kunnen.
Eene Fru ieet Jesus ver sienem stoawen
1 Sas Doag ver däm Passafast kjeem Jesus no Betanien, wua Lazarus wia, dee doa jestorwen wia, un dän Jesus vom Doot oppjewakjt haud. 2 Doa muaken see am een Owentkost, un Marta bedeend. Lazarus wia eena, dee met am aum Desch saut. 3 Dan neem Maria een Punt sea diere, reine Narden Eelj un goot Jesus dee äwa de Feet, un drieejd am de Feet met äare Hoa, un daut gaunze Hus rikjt no de Eelj. 4 Oba eena von siene Jinja, Judas Iskariot, dee am nohäa veroden deed, säd: 5 Wuarom wort dise Saulweelj nich fa 300 Selwagroschen vekoft, un daut Jelt fa de oame jejäft? 6 Dit säd hee nich doawäajen, daut am daut om de oame to doonen wia. Hee wia een Stäla. Hee druach de Jelttausch un neem fa sikj selfst, waut doa nenn jelajcht wort. 7 Dan säd Jesus: Lot ar tofräd! Daut saul soo jellen aus wan see daut to mienem Bejrafnisdach jedonen haft. 8 Wiels oame woa jie emma bie junt haben. Oba mie woa jie nich emma haben.
Lazarus en Jefoa
9 Dan hieeden een Schoof Juden, daut hee doa wia, un soo kjeemen see nich bloos wäajen Jesus, oba uk om Lazarus to seenen, dän hee vom Doot oppjewakjt haud. 10 Oba de Huagepriesta worden sikj eenich, daut see Lazarus uk doot moaken wullen, 11 wiels wäajen Lazarus jinjen väl Juden han un jleewden aun Jesus.
Jesus trakjt en Jerusalem nenn
12 Dän näakjsten Dach, aus de väle Menschen, dee toom Fast jekomen wieren, hieeden, daut Jesus no Jerusalem kjeem, 13 neemen see Paulmbläda un jinjen am entjäajen un schrieejen: Hosiana! Jesäajent es dee, dee em Harn sienen Nomen kjemt! Israel äa Kjennich! 14 Un Jesus funk een Äsel Joalinkj un sad sikj doanopp, soo aus jeschräwen steit: 15 “Fercht junt nich, dee jie en Jerusalem wonen! Kjikjt, jun Kjennich kjemt no junt. Hee ritt opp eenem jungen Äsel.” 16 Siene Jinja vestunden daut don noch nich. Oba aus hee ieescht veharlicht wia, dochten see doaraun, daut dit von am jeschräwen stunt, un daut see dit fa am jedonen hauden. 17 Daut Volkj, daut bie am jewast wia, aus hee Lazarus ut däm Grauf roopt un vom Doot oppwuak, lowd waut hee jedonen haud. 18 Een Schoof Menschen jinjen am uk entjäajen am to trafen, wiels see jehieet hauden, waut hee fa een Wundatieekjen jedonen haud. 19 Dan säden de Farisäa eena toom aundren: Jie seenen, daut jie nuscht utrechten. Kjikjt, de gaunze Welt jeit am hinjaraun!
De Griechen sieekjen Jesus.
20 Nu wieren doa uk waut Griechen mank dee, dee nom Fast jekomen wieren, om doa auntobäden. 21 Dee kjeemen no Filippus, dee von Betsaida en Galiläa wia, un säden to am: Har, wie wudden Jesus jieren seenen. 22 Filippus jinkj un säd Andreas daut, un dan jinjen Andreas un Filippus un säden Jesus daut. 23 Jesus säd to an: De Tiet es nu hia, daut de Menschensän saul veharlicht woaren. 24 Ekj saj junt de Woarheit: Wan een Weitkuarn nich en de Ieed felt un stoaft, blift daut auleen. Wan daut oba stoaft, dan brinjt daut väl Frucht. 25 Wäa sien Läwen goot es, woat daut velieren, un wäa sien Läwen en dise Welt fa nuscht achten kaun, woat daut hoolen toom eewjen Läwen. 26 Wäa mie deenen well, dee mott mie nofoljen. Un wua ekj sie, saul mien Deena uk sennen. Un wäa mie deenen woat, dän woat mien Voda ieren.
Jesus rät von sienen Doot
27 Nu es miene Seel bedrekjt, un waut saul ekj sajen? Voda, rad mie ut dise Stund? Oba dit es wuatoo ekj en dise Stund nenjekomen sie. 28 Voda, veharlich dienen Nomen! Dan säd eene Stemm vom Himmel: Ekj hab dän aul veharlicht un woa dän wada veharlichen. 29 De Menschen, dee doa romstunden un daut hieeden, säden: Daut haft jerummelt. Aundre säden: Een Enjel haft to am jerät. 30 Jesus säd: De Stemm, dee jie hieeden, es nich wäajen mie jekomen, oba wäajen junt. 31 Dise Welt woat nu jerecht, un dee wäa en dise Welt Jewault eeft woat rutjestat. 32 Un wan ekj von dise Ieed woa huach oppjehowen woaren, woa ekj aule Menschen no mie trakjen. 33 Dit säd Jesus, om auntodieden, waut fa een Doot hee stoawen wudd. 34 De Menschen säden to am: Wie haben em Jesaz jehieet, daut de Christus fa emma bliewen woat. Woo kaust du dan sajen, de Menschensän mott huach jehowen woaren? Wäa es dis Menschensän? 35 Jesus säd to an: Daut Licht es noch een kjlienet stootje bie junt. Waundelt, soo lang aus jie daut Licht haben, daut junt daut diestre nich äwafelt. Wäa em diestren waundelt, weet nich wua hee hanjeit.
Daut Volkj länt Jesus auf
36 Jleeft aun daut Licht soolang aus jie daut Licht haben, daut jie Lichtkjinja woaren kjennen. Aus Jesus dit aula jesajcht haud, veleet hee doa, un leet sikj von an nich mea seenen. 37 Un wan Jesus uk aul dise Wundatieekjens ver an jedonen haud, doawäajen jleewden see doch nich aun am. 38 Daut wia soo, daut sikj erfellen sull, waut de Profeet Jesaja jesajcht haud: “Har, wäa jleeft, waut wie prädjen? Un wäm es däm Harn siene Krauft openboat worden?” 39 Doawäajen kunnen see nich jleewen, wiels Jesaja uk säd: 40 “Hee haft an de Uagen veblent un de Hoaten hoat jemoakt, daut see met de Uagen nich seenen un met de Hoaten nich vestonen, daut see sikj nich bekjieren, un ekj an dan heelen wudd.” 41 Dit säd Jesaja, wiels hee Jesus siene Harlichkjeit sach un von am räd. 42 Un doch jleewden soogoa väle von de väaschte aun am, oba wäajen angst fa de Farisäa bekjanden see am nich. See ferchten sikj, daut see wudden utjeschloten woaren. 43 See wullen doch leewa von Menschen jeieet woaren, aus daut Gott an ieren sull.
Jesus roopt de Menschen to eene Entscheidunk
44 Oba Jesus roopt lud toom Volkj: Wäa aun mie jleeft, jleeft nich aun mie, oba aun dän, dee mie jeschekjt haft. 45 Un wäa mie sitt, sitt dän, dee mie jeschekjt haft. 46 Ekj sie aus een Licht en dise Welt nenjekomen, daut wäa aun mie jleeft, nich em diestren blift. 47 Un wäa mien Wuat hieet un nich jleeft, dän woa ekj nich rechten, wiels ekj sie nich jekomen, de Welt to rechten. Ekj sie jekomen, om dee Welt to raden. 48 Wäa mie veachten deit un mien Wuat nich aunnemt, haft aul waut am rechten deit. Daut Wuat, daut ekj jerät hab, woat am aum latsten Dach rechten. 49 Ekj hab nich ut mie selfst jerät. De Voda, dee mie jeschekjt haft, haft mie jesajcht, waut ekj doonen un räden saul. 50 Un ekj weet, waut hee aunjeordent haft, brinjt eewjet Läwen. Doawäajen räd ekj daut, waut de Voda mie aunjeordent haft to räden.
Jesus wauscht siene Jinja de Feet
1 Daut wia jrod ver däm Passafast. Jesus wist, daut siene Tiet jekomen wia, dise Welt to veloten un trigj nom Voda to gonen. Hee wia de sienje en dise Welt emma goot jewast. Un soo goot wia hee an uk bat aun sienem Enj. 2 Daut wia biem Owentkost äten. De beesa Fient haud däm Judas Iskariot, Simon sien Sän, daut aul en daut Hoat jejäft, Jesus to veroden. 3 Un Jesus wist, daut de Voda am aules en de Henj jejäft haud, un daut hee von Gott jekomen wia un wada no Gott jinkj. 4 Dan stunt hee vom äten opp, läd siene Kjleeda tosied un bunk sikj een Haunduak om. 5 Hee goot Wota en eene Komm, un funk aun, de Jinja de Feet to wauschen, un drieejd dee met däm Haunduak, daut hee sikj omjebungen haud. 6 Aus hee bat Simon Petrus kjeem, säd dee to am: Har, wauschst du mie de Feet? 7 Jesus säd to am: Waut ekj nu doo, vesteist du nu noch nich. Du woascht daut oba nohäa vestonen. 8 Petrus säd to am: Du saust mie niemols de Feet wauschen! Jesus säd to am: Wan ekj die nich wausch, hast du kjeen Poat aun mie. 9 Dan säd Simon Petrus to am: Har, nich bloos de Feet, oba uk de Henj un dän Kopp! 10 Jesus säd to am: Wäa jewoschen es, däm brukt sest nuscht aus de Feet jewoschen woaren, wiels hee es gaunz rein. Un jie sent rein, oba nich aula. 11 Hee wist, wäa am veroden wudd. Doawäajen säd hee, see wieren nich aula rein. 12 Aus hee an ieescht de Feet jewoschen haud, neem hee sikj wada siene Kjleeda om un sad sikj dol un säd noch eemol to an: Weet jie, waut ekj junt jedonen hab? 13 Jie nanen mie Har un Liera, un daut saj jie rajcht, wiels daut es, waut ekj sie. 14 Un wan ekj, jun Har un Liera, junt de Feet jewoschen hab, dan sell jie junt uk unjarenaunda de Feet wauschen. 15 Ekj hab junt een Biespel jejäft, daut jie uk soo doonen, aus ekj junt jedonen hab. 16 Ekj saj junt gaunz opp iernst: Een Kjnajcht es nich jrata aus sien Har, un dee doa jeschekjt es, es nich jrata aus dee, dee am jeschekjt haft. 17 Wan jie dit nu weeten, dan sent jie seelich, wan jie daut uk doonen. 18 Ekj räd nich von junt aula. Ekj weet, wäm ekj utjewält hab. Oba daut mott soo romkomen aus de Schreft sajcht: “Soogoa mien gooda Frint, en däm ekj vetruen haud, dee mien Broot eet, klunjt opp mie met de Feet.” 19 Ekj saj junt daut nu, ea daut passieet, daut jie, wan daut ieescht passieet, jleewen daut ekj dit sie. 20 Ekj saj junt de Woarheit: Dee wäa dän oppnemt, dän ekj schekj, dee nemt mie opp. Un wäa mie oppnemt, nemt dän opp, dee mie jeschekjt haft.
Jesus sajcht, wäa am veroden woat
21 Aus Jesus dit jesajcht haud, wia hee em Jeist bedrekjt un säd: Ekj saj junt de Woarheit: Eena von junt woat mie veroden. 22 Dan kjikjten de Jinja sikj unjarenaunda aun un wundaden, von wäm hee räd. 23 Eena von an, dee Jinja, dän Jesus goot wia, wia daut dichste bie Jesus. 24 Däm plinkjt Simon Petrus too, hee sull am froagen, wäm hee meend. 25 Hee länd sikj trigj aun Jesus naun un fruach am: Har, wäa es daut? 26 Jesus säd: Daut es dee, däm ekj daut enjedukte Biet Broot jäw. Un hee dukt een Biet en, un jeef daut Judas, däm Simon Iskariot sienen Sän. 27 Un aus Judas daut Biet Broot neem, fua de Soton en am nenn. Dan säd Jesus to am: Waut du doonen west, daut doo boolt! 28 Oba doa aum Desch wist kjeena, wuarom Jesus daut to am säd. 29 Wiels Judas de Jelttausch haud, dochten eenje, daut Jesus to am säd, hee sull gonen un kjeepen, waut see toom Fast brukten, ooda daut hee waut fa de oame jäwen sull. 30 Sooboolt aus Judas daut Broot jenomen haud, jinkj hee rut. Un daut wia Nacht.
Daut niee Jeboot
31 Aus Judas ieescht wajch wia, säd Jesus: Nu es de Menschensän veharlicht, un Gott es derch am veharlicht. 32 Wan Gott derch am veharlicht worden es, dan woat Gott am uk en sikj veharlichen, un woat am fuaz veharlichen. 33 Leewe Kjinja, ekj sie aul mau een kortet stootje bie junt. Jie woaren no mie sieekjen. Un soo aus ekj to de Juden säd, saj ekj uk to junt: Wua ekj hango, kjenn jie nich hankomen. 34 Ekj jäw junt een nieet Jeboot, jie sellen junt unjarenaunda goot sennen, krakjt soo aus ekj junt goot jewast sie. June Leew fa eenaunda saul jrod soo groot sennen, aus miene Leew fa junt. 35 Wan jie Leew unjarenaunda haben, woat aulemaun seenen, daut jie miene Jinja sent.
Jesus un Petrus
36 Dan fruach Simon Petrus am: Har, wua jeist du han? Jesus säd to am: Wua ekj hango, kjenn jie mie nu nich hinjaraun komen. Oba nohäa woa jie doa uk hankomen. 37 Petrus säd to am: Har, wuarom kaun ekj nu nich met die metkomen? Ekj sie reed, mien Läwen fa die to loten. 38 Jesus säd to am: Wurscht du dien Läwen fa mie jäwen? Ekj saj die de Woarheit: Ea de Hon kjreien woat, woascht du daut dree mol vesträden haben, daut du mie kjanst.
Jesus es de Wajch nom Voda
1 Lot junt nich daut Hoat beorrujen! Jleeft aun Gott un jleeft aun mie! 2 En mienem Voda sien Hus sent väl Woninjen. Wan daut nich soo wia, wudd ekj junt daut jesajcht haben. Ekj go aulsoo han, junt de Städ reedtomoaken. 3 Un wan ekj hango, de Städ fa junt reedtomoaken, woa ekj trigj komen un junt uk doahan nämen, daut jie doa sent wua ekj sie. 4 Un jie weeten, wua ekj hango, un jie weeten uk dän Wajch doahan. 5 Tomas säd to am: Har, wie weeten nich, wua du hanjeist, un woo kjenn wie dän Wajch weeten? 6 Jesus säd to am: Ekj sie de Wajch, de Woarheit un daut Läwen, kjeena kjemt nom Voda buta derch mie. 7 Wan jie mie jekjant hauden, wudd jie mienen Voda uk jekjant haben. Von nu aun kjan jie am un haben am jeseenen. 8 Filippus säd to am: Har, wies ons dän Voda, dan sent wie tofräd. 9 Jesus säd to am: Ekj sie nu aul soo lang bie junt, un du kjanst mie nich, Filippus? Wäa mie jeseenen haft, haft uk dän Voda jeseenen! Woo kaust du dan noch sajen: Wies ons dän Voda? 10 Jleefst du nich, daut ekj em Voda sie, un daut de Voda en mie es? De Wieed, dee ekj räd, räd ekj nich ut mie selfst. De Voda oba, dee en mie wont, dee wirkjt derch mie. 11 Jleeft mie daut, wan ekj saj, daut ekj em Voda sie, un daut de Voda en mie es. Un wan sest nich, dan jleeft doch, wiels jie de Woakjen seenen. 12 Ekj saj junt de Woarheit: Wäa aun mie jleeft, woat uk daut wirkjen, waut ekj doo, un woat noch jratret aus dit doonen, wiels ekj go no mienen Voda. 13 Un waut jie en mienen Nomen bäden woaren, daut woa ekj doonen, daut de Voda derch dän Sän jeieet woat. 14 Waut jie en mienen Nomen bäden woaren, woa ekj doonen.
Jesus vesprakjt dän Heiljen Jeist
15 Wäa mie goot es, woat miene Jebooten hoolen. 16 Un ekj woa dän Voda froagen, un dee woat junt eenen aundren Treesta jäwen, dee eewich bie junt bliewen woat. 17 Daut es de Jeist, dee Woarheit es, dän de Welt nich kjrieen kaun, wiels dee dän nich sitt un uk nich kjant. Jie oba kjanen dän, wiels dee wont en junt, un woat met junt sennen. 18 Ekj woa junt nich aus Weisenkjinja loten; ekj woa trigj no junt komen. 19 Daut es aul nich mea lang bat de Welt mie nich mea seenen woat. Oba jie woaren mie seenen. Wiels ekj läw, woa jie uk läwen. 20 Wan dee Dach kjemt, woat junt daut kloa sennen, daut ekj en mienem Voda sie, un daut jie en mie sent, un ekj en junt. 21 Wäa miene Jebooten haft un helt, bewiest doamet, daut hee mie goot es. Un wäa mie goot es, dän woat mien Voda goot sennen, un ekj woa am goot sennen un mie am openboaren. 22 Dan säd Judas (nich Iskariot): Har, wuarom west du die bloos ons openboaren, un nich de Welt? 23 Jesus säd to am: Wäa mie goot es, woat mien Wuat hoolen, un däm woat mien Voda goot sennen. Un bie däm woa wie ons komen tus moaken. 24 Wäa oba mie nich goot es, helt mien Wuat nich. Un waut jie mie sajen hieren, es nich mien Wuat, oba däm Voda sient, dee mie jeschekjt haft. 25 Dit hab ekj to junt jerät, aus ekj noch bie junt wia. 26 Oba de Treesta, de Heilja Jeist, dän de Voda en mienen Nomen schekjen woat, dee woat junt aules lieren, un junt aun aul daut denkjen halpen, waut ekj to junt jesajcht hab. 27 Fräd lot ekj junt, mienen Fräd jäw ekj junt. Ekj jäw junt nich soo aus de Welt jeft. Lot junt nich daut Hoat beorrujen, un fercht junt nich. 28 Jie haben mie sajen jehieet, daut ekj wajchgo, uk daut ekj wada trigj no junt komen woa. Wan jie mie goot sent, wudd jie junt doatoo freien, daut ekj nom Voda go, wiels de Voda es jrata aus ekj. 29 Ekj hab junt daut nu jesajcht, ea daut passieet, daut jie dan jleewen woaren, wan daut passieet. 30 Ekj woa nich lenja met junt räden, wiels dee, dee äwa dise Welt rejieet, es aul aum komen. Hee haft äwa mie kjeene Macht. 31 Oba de Welt mott weeten, daut ekj dän Voda goot sie, un daut ekj doawäajen aules doo, waut hee mie oppjedroacht haft. Komt, well wie wieda gonen.
Jesus es de rajchte Wienstud
1 Ekj sie de rajchte Wienstud, un mien Voda es de Wiengoadna. 2 Aule Ranken aun mie, dee nich Frucht droagen, schnitt hee auf. Oba aule Ranken, dee doa Frucht droagen, reinicht hee, daut dee mea Frucht brinjen kjennen. 3 Jie sent aul derch daut Wuat jereinicht, daut ekj to junt jerät hab. 4 Blieft en mie, un ekj woa en junt bliewen. Soo aus eene Rank nich Frucht brinjen kaun, wan dee nich aune Wienstud blift, soo kjenn jie uk nich Frucht brinjen, wan jie nich en mie bliewen. 5 Ekj sie de Wienstud, un jie sent de Ranken. Wäa en mie blift un ekj en am, dee brinjt väl Frucht. Onen mie kjenn jie nuscht doonen. 6 Wäa nich en mie blift, dee woat soo aus eene Rank wajch jeschmäten. De wajch jeschmätne Rank vedrieecht. Dan woat dee oppjesaumelt un em Fia jeschmäten un vebrent. 7 Wan jie en mie bliewen un miene Wieed en junt bliewen, dan froacht no waut jie wellen, un junt woat daut jejäft woaren. 8 Mien Voda woat doaderch jeieet, wan jie väl Frucht brinjen un miene Jinja woaren. 9 Soo aus Gott mie goot es, soo sie ekj junt uk goot. Lot junt von mie goot sennen un läft doano! 10 Wan jie miene Jebooten hoolen, woa jie junt von mie goot sennen loten, jrod soo aus ekj mienen Voda siene Jebooten hool un mie von am goot sennen lot. 11 Ekj hab junt dit jesajcht, daut miene Freid en junt bliewen mucht, un daut jie junt gaunz freien kjennen. 12 Dit es mien Jeboot, daut jie junt unjarenaunda soo goot sent, aus ekj junt goot sie. 13 Kjeena jeft mea rom om dän näakjsten aus dit, daut hee sien Läwen fa siene Frind jeft. 14 Jie sent miene Frind, wan jie doonen, waut ekj junt saj. 15 Ekj nan junt nich mea Deena, wiels een Deena weet nich, waut sien Har deit. Ekj hab junt Frind jenant, wiels ekj junt aules jesajcht hab, waut ekj von mienem Voda jehieet hab. 16 Jie haben mie nich jewält, oba ekj hab junt jewält un aunjestalt, daut jie gonen un Frucht droagen, Frucht, dee doa bliewen woat. Dan woat de Voda junt jäwen, om waut jie en mienem Nomen bäden. 17 Dit Jeboot jäw ekj junt: Siet eena dän aundren goot.
De Welt kaun junt nich lieden
18 Wan de Welt junt nich lieden deit, dan denkjt doaraun, daut see ieescht mie nich jeläden haft. 19 Wan jie noch von dise Welt wieren, wudd de Welt daut äaje goot sennen. Nu sent jie oba nich von dise Welt, wiels ekj junt doa rut jewält hab, un doawäajen kaun de Welt junt nich lieden. 20 Denkjt doaraun, waut ekj junt jesajcht hab: Een Kjnajcht es nich jrata aus sien Har. Wan see mie nojestonen haben, woaren see junt uk nostonen. Un wan see mien Wuat jehoolen haben, woaren see junt uk hoolen. 21 Dit woaren see junt aula wäajen mienen Nomen aundoonen, wiels see dän nich kjanen, dee mie jeschekjt haft. 22 Wan ekj nich jekomen wia un an daut jesajcht haud, dan hauden see kjeene Sind. Nu oba kjennen see nuscht väajäwen, äare Sind to entschuljen. 23 Wäa jäajen mie es, dee es uk jäajen mienen Voda. 24 Wan ekj mank an nich de Woakjen jedonen haud, dee kjeen aundra jedonen haft, dan hauden see kjeene Sind. Nu oba haben see dee jeseenen un kjennen mie doch nich lieden, nich mie un uk nich mienen Voda. 25 Oba daut mott soo romkomen aus de Spruch en äa Jesaz sajcht: “See sent jäajen mie onen Uasoak”. 26 Wan de Treesta komen woat, dän ekj junt vom Voda schekjen woa, de Jeist, dee Woarheit es un vom Voda utjeit, dee woat von mie zeijen. 27 Un wiels jie von Aunfank aun bie mie jewast sent, sent jie uk miene Zeijen.
Waut de Heilja Jeist doonen woat
1 Ekj hab junt dit aula jesajcht, daut jie nich vom Gloowen erren sellen. 2 See woaren ut june Judenschoolen utjeschloten woaren. Un doa woat eene Tiet komen, daut see meenen, see doonen Gott eenen Deenst, wan see junt doot moaken. 3 Un daut woaren see doonen, wiels see nich mienen Voda kjanen un uk nich mie. 4 Oba ekj hab junt dit jesajcht, daut wan dee Tiet kjemt, daut jie dan doaraun denkjen, daut ekj junt daut jesajcht hab. Aum Aunfank säd ekj junt dit noch nich, wiels ekj don noch bie junt wia. 5 Nu oba go ekj trigj no däm, dee mie jeschekjt haft. Un kjeena von junt frajcht mie: Wua jeist du han? 6 Wiels ekj junt dit jesajcht hab, es jun Hoat truarich jeworden. 7 Oba ekj saj junt de Woarheit: Fa junt es daut goot, daut ekj wajchgo. Wiels wan ekj nich wajchgo, kjemt de Treesta nich no junt. Wan ekj oba go, woa ekj junt dän schekjen. 8 Un wan dee komen woat, woat hee de Welt de Uagen opmoaken äwa waut Sind es un äwa waut Jerajchtichkjeit es un äwa waut Jerecht es. 9 Äwa waut Sind es: Daut see nich aun mie jleewen. 10 Äwa waut Jerajchtichkjeit es: Daut ekj nom Voda go un jie mie nich mea seenen woaren. 11 Äwa waut Jerecht es: Daut dee, dee äwa dise Welt Jewault eewen deit, jerecht worden es. 12 Ekj hab junt noch väl to sajen, oba jie kjennen daut nu nich vedroagen. 13 Oba wan de Jeist, dee Woarheit es, komen woat, dee woat junt de volle Woarheit lieren. Hee woat nich von sikj selfst räden. Hee woat bloos daut räden, waut hee jehieet haft, un woat junt sajen, waut noch komen saul. 14 Hee woat mie veharlichen. Hee woat vom mienjen nämen, un junt daut sajen un dietlich moaken. 15 Aules waut de Voda haft, es uk mient. Doawäajen säd ekj: Hee woat daut vom mienjen nämen un junt daut sajen.
Aufscheet un wadaseenen
16 Om eene korte Tiet woa jie mie nich seenen, un wada om eene korte Tiet woa jie mie seenen, wiels ekj nom Voda go. 17 Dan säden eenje von siene Jinja bie sikj: Waut meent hee doamet, wan hee sajcht: Jie woaren mie om eene korte Tiet nich seenen, un wada om eene korte Tiet woa jie mie seenen, un uk: Wiels ekj nom Voda go? 18 Doawäajen säden see: Waut meent hee met eene korte Tiet? Wie weeten nich, waut hee ons sajen well. 19 Jesus wist, daut see am jieren froagen wullen, un dan säd hee to an: Froag jie junt unjarenaunda, waut ekj doamet meend, wan ekj säd: Jie woaren mie om eene korte Tiet nich seenen, un wada om eene korte Tiet woa jie mie seenen? 20 Ekj saj junt de Woarheit: Jie woaren hielen un jaumarieren wäarent de Welt sikj freien woat. Jie woaren truaren, oba jun truarich sennen saul sikj omendren toom sikj freien. 21 Wan eene Fru een Kjint to Welt brinjt, es see bekjemmat, wiels äare Tiet es jekomen. Oba wan daut Kjint ieescht jebuaren es, es de Freid, daut see een Kjint to Welt jebrocht haft soo groot, daut see von aul äaren Trua vejat. 22 Doawäajen sent jie nu uk truarich. Oba ekj woa junt wada seenen, un dan woa jie junt von Hoaten freien, un dee Freid saul junt kjeena wajchnämen. 23 Wan dee Dach kjemt, woa jie mie no nuscht mea froagen. Ekj saj junt de Woarheit: Mien Voda woat junt aules jäwen om waut jie en mienen Nomen froagen. 24 Bat nu hab jie om nuscht en mienen Nomen jefroacht. Froacht, un jie woaren kjrieen, daut junt daut aun kjeene Freid fält.
De Siech äwa dise Welt
25 Ekj hab Bildasproak jebrukt, junt dit to sajen. Oba de Tiet kjemt, daut ekj nich mea en Bildasproak to junt räden woa, oba junt daut direkjt un kloa von mienem Voda vetalen woa. 26 Wan dee Dach kjemt, woa jie en mienen Nomen froagen. Un ekj saj nich, daut ekj dän Voda en june Städ froagen woa. 27 De Voda selfst es junt goot. Hee es junt goot, wiels jie mie goot sent un jleewen, daut ekj von Gott jekomen sie. 28 Ekj kjeem vom Voda un sie en dise Welt nenjekomen, un woa dise Welt wada veloten un trigj nom Voda gonen. 29 Siene Jinja säden to am: Nu see wie, daut du frie rut to ons rätst un nich mea Bildasproak brukst. 30 Nu see wie, daut du aules weetst, un nich needich hast, daut die wäa waut frajcht. Doawäajen jleew wie, daut du von Gott jekomen best. 31 Jesus fruach an: Jleew jie dan nu? 32 De Tiet kjemt, un es aul hia, daut jie woaren vestreit woaren, een jiedra fa sikj, un woaren mie auleen loten. Oba ekj sie nich auleen, de Voda es bie mie. 33 Dit hab ekj junt aula doawäajen jesajcht, daut jie en mie Fräd haben. En dise Welt hab jie Angst, oba siet jetroost, ekj hab jäajen dise Welt jewonnen.
Jesus bät fa siene Jinja
1 Aus Jesus dit jesajcht haud, kjikjt hee nom Himmel un säd: Voda, de Tiet es jekomen. Moak dienen Sän harlich, daut dien Sän die uk veharlicht. 2 Du hast am de Volmacht äwa de gaunze Menschheit jejäft, aul dee daut eewje Läwen to jäwen, dee du am jejäft hast. 3 Daut eewje Läwen es dit: daut see die, dän eensich woaren Gott, un Jesus Christus, dän du jeschekjt hast, kjanen lieren. 4 Ekj hab die opp de Ieed doaderch veharlicht, daut ekj daut Woakj verecht hab, daut du mie jejäft hast to doonen. 5 Un Voda, nu veharlich mie bie die met dee Harlichkjeit, dee ekj bie die haud, ea de Welt jeschaufen wort. 6 Ekj hab de Menschen, dee du mie ut dise Welt jejäft hast, met dienem Nomen bekaunt jemoakt. Daut wieren diene, un du jeefst mie dee, un dee haben dien Wuat jehoolen. 7 Nu weeten see, daut aules von die kjemt, waut du mie jejäft hast. 8 Dee Wieed, dee du mie jejäft hast, hab ekj an jejäft. See haben dee aunjenomen, un weeten woarhauftich, daut ekj von die jekomen sie, un jleewen, daut du mie jeschekjt hast. 9 Ekj froag fa an. Ekj froag nich fa de Welt, oba fa dee, dee du mie jejäft hast, wiels daut sent diene. 10 Aules waut ekj hab, es dient, un aules waut du hast es mient, un ekj sie en an veharlicht. 11 Ekj sie nich mea en dise Welt. Oba dise sent en de Welt. Un ekj kom no die. Heilja Voda, hool dee secha, en dienen Nomen, dän du mie jejäft hast, daut see eent sent, soo aus wie eent sent. 12 Soolang aus ekj bie an wia, hilt ekj an en dienen Nomen, dän du mie jejäft hast, un ekj hab no an oppjepaust. Kjeena von an es veloaren jegonen, buta dee eena, dee veloaren gonen must, daut daut soo wort, aus jeschräwen steit. 13 Oba nu kom ekj no die, un dit räd ekj en dise Welt, daut see miene Freid voll un gaunz en sikj haben kjennen. 14 Ekj hab an dien Wuat jejäft, un de Welt es an fientlich, wiels see nich von dise Welt sent, jrod soo aus ekj uk nich von dise Welt sie. 15 Ekj froag nich doafäa, daut du an ut dise Welt nämen saust, oba daut du an verem beesen bewoaren saust. 16 See sent nich von dise Welt, jrod soo aus ekj uk nich von dise Welt sie. 17 Heilj an en de Woarheit, dien Wuat es de Woarheit. 18 Soo aus du mie en de Welt nenn jeschekjt hast, hab ekj an en de Welt nenn jeschekjt. 19 Ekj heilj mie selfst fa an, daut see uk derch de Woarheit jeheilicht woaren. 20 Ekj froag nich bloos fa dise, oba uk fa dee, dee derch äa Wuat aun mie jleewen woaren. 21 See sellen aula eent sennen, soo aus du, Voda, en mie un ekj en die, daut see uk en ons eent sent, soo daut de Welt daut jleeft, daut du mie jeschekjt hast. 22 De Harlichkjeit, dee du mie jejäft hast, hab ekj an jejäft, daut see eent sennen muchten, soo aus wie eent sent. 23 Ekj en an un du en mie, daut see gaunz eent sent, daut de Welt doaraun seenen kaun, daut du mie jeschekjt hast un an soo goot best aus du mie goot best. 24 Voda, ekj well, daut dee, dee du mie jejäft hast, uk doa sent wua ekj sie, un daut see miene Harlichkjeit seenen, dee du mie jejäft hast. Du wieescht mie goot, ea de Welt äaren Grunt haud. 25 Jerajchta Voda! De Welt haft die nich jekjant, oba ekj kjan die, un dise weeten, daut du mie jeschekjt hast. 26 Ekj hab an met dienen Nomen bekaunt jemoakt, un woa daut wieda doonen, daut dee Leew, met dee du mie goot wieescht, en an sennen mucht, un ekj en an.
Jesus woat faustjenomen
1 Aus Jesus dit aula jesajcht haud, jinkj hee met siene Jinja no de aundre Sied vom Kidron Tol. Doa wia een Goaden, en dän hee met siene Jinja nenjinkj. 2 Un Judas Iskariot, dee am verod, wist uk wua dee Städ wia, wiels Jesus troff sikj doa foaken met siene Jinja. 3 Dan kjeem Judas met eene Grupp Soldoten un Tempelwajchta, dee de Huagepriesta un Farisäa am jestalt hauden, met Latoarns, Laumpen un Jewäaren. 4 Wiels Jesus aules wist, waut am bejäajnen wudd, jinkj hee rut un säd to an: Wäm sieekj jie? 5 See säden: Jesus von Nazaret. Jesus säd to an: Ekj sie dee! Un Judas, dee am veroden deed, stunt doa uk bie an. 6 Aus hee to an säd, daut hee dee wia, trocken see sikj trigj un follen opp de Ieed. 7 Dan fruach hee an noch eemol: No wäm sieekj jie? See säden: Jesus von Nazaret. 8 Jesus säd: Ekj hab junt jesajcht, daut ekj dee sie! Wan jie mie sieekjen, dan lot dise gonen! 9 Daut sull soo romkomen, aus hee jesajcht haud: Von dee, dee du mie jejäft hast, hab ekj kjeent veloaren. 10 Simon Petrus haud een Schwieet. Daut trock hee rut un heiwd no däm Huagenpriesta sien Kjnajcht un schneet am daut rajchte Ua auf. Dee Kjnajcht heet Malchus. 11 Dan säd Jesus to Petrus: Stäakj dien Schwieet trigj enne Scheed! Sull ekj nich ut daut Kuffel drinkjen, daut de Voda mie jejäft haft?
Jesus woat ver Hanas jebrocht
12 De Soldoten met äa Leida un de Juden met äare Tempelwajchta kjeemen dan un neemen Jesus faust un bungen am. 13 See brochten am ieeschtens no Hanas, Kaifas sienen Schwieevoda. Kaifas wia daut Joa Huagapriesta. 14 Daut wia Kaifas, dee de Juden dän Rot jejäft haud, daut daut goot sennen wudd, daut een Maun fa daut gaunze Volkj stoawen wudd.
Petrus velicht, daut hee Jesus kjant.
15 Simon Petrus un noch een aundra Jinja jinjen Jesus hinjaraun. De aundra Jinja wia däm Huagenpriesta bekaunt, un soo jinkj dee met Jesus en dän Huagenpriesta sien Paulaust nenn. 16 Oba Petrus stunt buten ver de Däa. Dan jinkj de aundra Jinja, dän de Huagapriesta kjand, rut un räd met de Deenarin, dee äwa de Däa woakt, un brocht Petrus nenn. 17 De Däarenwajchtarin säd to Petrus: Best du nich uk eena von disen Maun siene Jinja? Hee säd: Nä, ekj sie nich. 18 Wiels daut kjeel wia, hauden de Deena un Tempelwajchta sikj een Kolenfia jemoakt un stunden doa rom un woamden sikj. Un Petrus stunt bie an un woamd sikj uk.
Hanas vehieet Jesus
19 De Huagapriesta fruach Jesus no siene Jinja un uk no siene Lia. 20 Jesus säd to am: Ekj hab frie un open en dise Welt jerät. Ekj hab emma en de Schoolen un em Tempel jelieet, wua de Juden toopkomen, un ekj hab nuscht em Jeheemen jedonen. 21 Wuarom frajchst du mie? Froag dee, dee mie jehieet haben. Dee weeten waut ekj jesajcht hab. 22 Aus Jesus dit säd, schluach eena von de Deenasch, dee doa dicht bie stunden, am em Jesecht un säd: Soo auntwuatst du däm Huagenpriesta? 23 Jesus säd to am: Wan ekj eene ojjeschekjte Auntwuat jejäft hab, dan bewies mie daut, oba wan nich, wuarom schleist du mie dan? 24 Dan schekjt Hanas am jebungen no Kaifas, dän Huagenpriesta. 25 Un Simon Petrus stunt un woamd sikj. Dan säden see to am: Best du nich uk eena von siene Jinja? Hee oba veluach daut un säd: Ekj sie nich. 26 Dan säd eena von däm Huagenpriesta siene Deena, een Frint aun dän, dän Petrus daut Ua aufjeschnäden haud: Sach ekj die nich bie am em Goaden? 27 Petrus veluach daut noch eemol, un plazlich doaropp kjreid de Hon.
Jesus ver Pilatus
28 Dan leiden see Jesus von Kaifas nom Rechthus. Daut wia aul tiedich zemorjes. See selfst oba jinjen nich em Rechthus nenn, om sikj nich to veorreinjen, daut see daut Passamol äten kunnen. 29 Dan jinkj Pilatus rut no an, un fruach: Wuamet beschulj jie disen Maun? 30 Äare Auntwuat wia: Wan hee nich een Vebräakja wia, wudd wie am nich no die jebrocht haben. 31 Pilatus säd to an: Nämt jie am un recht am no jun Jesaz. De Juden säden to am: Wie haben nich daut Rajcht, wäm doot to moaken. 32 Soo sull erfelt woaren waut Jesus jesajcht haud, aus hee aundied, waut fa een Doot hee stoawen wudd. 33 Dan jinkj Pilatus wada em Rechthus nenn un leet Jesus komen un fruach am: Best du de Judenkjennich? 34 Jesus säd to am: Frajchst du dit ut die selfst, ooda haben aundre die von mie vetalt? 35 Pilatus säd: Sie ekj een Jud? Dien ieejnet Volkj un de Huagepriesta haben die hia no mie jebrocht. Waut hast du jedonen? 36 Jesus säd: Mien Kjennichrikj es nich von dise Welt. Wan mien Kjennichrikj von dise Welt wia, wudden miene Deena jekjamft haben, daut ekj von de Juden nich faust jenomen wort. Oba mien Kjennichrikj es nich von dise Welt. 37 Dan säd Pilatus to am: Du best dan oba een Kjennich? Jesus säd: Du sajchst rajcht, ekj sie een Kjennich. Ekj sie doatoo jebuaren un en de Welt jekomen, daut ekj fa de Woarheit enstonen saul. Wäa daut met de Woarheit helt, horcht no mie. 38 Pilatus säd to am: Waut es Woarheit? Un aus hee dit jesajcht haud, jinkj hee wada rut no de Juden un säd to an: Ekj finj kjeene Schult aun am. 39 Oba jie haben je de Mood, daut ekj junt toom Passafast wäm loosjäwen doo. Saul ekj junt dän Judenkjennich loosjäwen? 40 Dan schrieejen see aula wada: Nich disen Maun, oba Barabas! Barabas oba wia een Reiba.
De Soldoten spotten Jesus
1 Dan neem Pilatus Jesus un leet am vepitschen. 2 Un de Soldoten flochten eene Kroon von Stachels un saden am dee opp dän Kopp, un hongen am eenen bleiwrooden Äwarock om. 3 Dan säden see: Wie jreessen die, Judenkjennich. Un see schluagen am opp de Baken. 4 Pilatus jinkj noch eemol rut un säd to an: Kjikjt eemol, ekj brinj junt dän rut, daut jie seenen kjennen, daut ekj kjeene Schult aun am finj. 5 Jesus kjeem rut met eene Stachelkroon oppem Kopp un eenen bleiwrooden Äwarock om. Un Pilatus säd to an: Kjikjt, waut fa een Mensch!
Jesus woat toom Doot veuadeelt
6 Aus de Huagepriesta un Deena am sagen, schrieejen see: Aun daut Kjriez met am! Aun daut Kjriez met am! Pilatus säd: Nämt jie am un kjriezicht am, wiels ekj finj kjeene Schult aun am. 7 De Juden säden: Wie haben een Jesaz, un no daut Jesaz sull hee doot jemoakt woaren, wiels hee sikj selfst toom Sän von Gott jemoakt haft. 8 Aus Pilatus daut sajen hieed, fercht hee sikj noch mea. 9 Hee jinkj noch eemol em Rechthus nenn un fruach Jesus, wua hee häa wia. Oba Jesus jeef am kjeene Auntwuat. 10 Dan säd Pilatus to am: Rätst du nich met mie? Weetst du nich, daut ekj de Krauft hab, die frie to loten, un uk die to kjriezjen? 11 Jesus säd: Du hast äwahaupt kjeene Krauft äwa mie, wan dee die nich von bowen jejäft worden wia. Doawäajen haft dee, dee mie en diene Henj jejäft haft, de jratre Sind. 12 Von dan aun tracht Pilatus doano, am loos to loten. Oba de Juden schrieejen trigj: Wan du disen loos latst, best du nich däm Kjeisa sien Frint. Wäa sikj selfst toom Kjennich moakt, es jäajen dän Kjeisa. 13 Aus Pilatus daut sajen hieed, brocht hee Jesus rut un sad sikj opp dän Rechtastool, aun dän Wajch dee gaunz met Steena belajcht wia, waut see opp äare Sproak Gabata nanden. 14 Daut wia de Dach verem Passafast, aus see reedmuaken toom Fast, ojjefäa Klock twalw oppmeddach. Un hee säd to de Juden: Kjikjt, dit es jun Kjennich! 15 See oba schrieejen: Wajch met am! Wajch met am! Kjriezicht am! Pilatus säd to an: Saul ekj junen Kjennich kjriezjen? De Huagepriesta säden: Wie haben kjeenen Kjennich buta dän Kjeisa!
Jesus aum Kjriez
16 Schlieslich jeef Pilatus am han, daut see am kjriezjen kunnen. See neemen Jesus un leiden am wajch. 17 Un hee druach sien ieejnet Kjriez, un jinkj doamet no eenen Plauz, dän see Schädelplauz nanden, en hebräisch, Golgata. 18 Doa kjriezijden see am, un noch twee aundre, am en de Medd un aun jieda Sied eenen. 19 Pilatus schreef eene Äwaschreft un stald dee opp daut Kjriez. Un dit es waut hee schreef: Jesus von Nazaret, de Judenkjennich. 20 Väl Juden lausen dise Äwaschreft, wiels de Plauz, wua Jesus jekjriezicht wort, dicht bie Jerusalem wia, un dee wia en hebräisch, latiensch un griechisch jeschräwen. 21 Dan säden de judsche Huagepriesta to Pilatus: Schriew nich, de Judenkjennich, oba daut hee säd, hee wia de Judenkjennich. 22 Pilatus säd: Waut ekj jeschräwen hab, hab ekj jeschräwen. 23 Aus de Soldoten Jesus jekjriezicht hauden, neemen see Jesus siene Kjleeda un deelden dee en vea Deelen, fa jiedrem een Deel, un soo uk dän Äwarock. De Äwarock oba wia een gaunz en eent jewownet Stekj, onen Not. 24 Dan säden de Soldoten eena toom aundren: Well wie dän nich tweirieten, oba leewa Lessa trakjen, to seenen, wäa dän haben saul. De Schreft sull erfelt woaren, soo aus jeschräwen steit: “See deelden sikj miene Kjleeda en un losten äwa mienen Äwarock.” Un daut es, wuarom de Soldoten daut deeden. 25 Biem Kjriez stunden Jesus siene Mutta, un siene Mutta äare Sesta Maria, Klopas siene Fru, un Maria Magdalena. 26 Aus Jesus siene Mutta sach un uk dän Jinja, dän hee goot wia, bie ar stonen, säd hee to siene Mutta: Fru, kjikj emol, daut es dien Sän! 27 Un dan säd hee to däm Jinja: Kjikj emol, daut es diene Mutta! Un von de Stund aun neem hee däa no sien Hus.
Jesus stoaft
28 Nohäa, un aus Jesus wist, daut nu aules jeworden wia, un doamet de Schreft erfelt wort soo aus jeschräwen stunt, säd hee: Mie darscht! 29 Doa stunt een Jefäs met Wienädikj. Dan neemen see eenen Schwom un leeten dän voll dän Wienädikj trakjen, spekjten dän opp eenen Stock un hilden am dän nom Mul. 30 Un aus Jesus dän Wienädikj jekjräajen haud, säd hee: Nu es aules foadich jebrocht! Dan buach hee dän Kopp rauf un jeef sienen Jeist opp.
Jesus woat en de Sied jestoaken
31 Daut wia dee Dach, aun däm see sikj reedmuaken fa dän grooten Sabat. Un see wullen nich haben, daut de Doodes aum Sabat aum Kjriez henjen sullen. Doawäajen fruagen see Pilatus, auf hee de Doodes nich wudd loten de Been bräakjen, daut dee kunnen vom Kjriez jenomen woaren. 32 Dan kjeemen de Soldoten un bruaken däm ieeschten de Been un uk däm aundren, dee met am jekjriezicht wia. 33 Oba aus see no Jesus kjeemen un sagen, daut hee aul jestorwen wia, bruaken see am nich de Been. 34 Oba eena von de Soldoten stuak am met däm Spies en de Sied, un doa rand Bloot un Wota rut. 35 Un dee daut jeseenen haft, es Zeij doafäa, un weet, daut daut soo es. Un hee weet, daut hee de Woarheit rät, soo daut jie uk jleewen kjennen. 36 Dit wort soo jedonen, daut aules soo passieed aus jeschräwen steit: “Jie sellen am kjeen Been bräakjen.” 37 Un opp eene aundre Städ sajcht de Schreft: “See woaren dän seenen, dän see derchjestoaken haben.”
Jesus woat en daut Grauf jelajcht
38 No disem kjeem Josef von Arimatäa un fruach Pilatus, auf hee Jesus vom Kjriez rauf nämen durf. Josef wia eena von Jesus siene Jinja, oba hee hilt daut stell ut Angst fa de Juden. Un Pilatus jeef am de Frieheit. Soo kjeem hee un neem dän Dooden Jesus rauf. 39 Uk Nikodemus, dee verhäa bie Nacht no Jesus jekomen wia, kjeem un brocht hundat Punt Mirren un Aloen toopjemenjt. 40 Dan neemen see dän Dooden un wekjelden dän met de Jewirtssaulw toop en Loakes en, soo aus de Juden äare Doodes begrowden. 41 Doa wua Jesus jekjriezicht wort, wia een Goaden, un en däm Goaden een nieet Grauf, wua noch kjeena bennen jeläajen haud. 42 Wiels daut de Dach ver däm Sabat wia, un daut Grauf dicht bie wia, läden see Jesus doa nenn.
Daut ladje Grauf
1 Tiedich aum ieeschten Dach von de Wäakj, aus daut noch diesta wia, kjeem Maria Magdalena nom Grauf. See sach, daut de Steen vom Grauf wajchjenomen wia. 2 Dan rand see un kjeem no Simon Petrus un no däm aundren Jinja, dän Jesus goot wia, un säd to an: See haben dän Harn ut däm Grauf rutjenomen, un wie weeten nich, wua see am hanjelajcht haben. 3 Dan jinjen Petrus un de aundra Jinja rut un jinjen nom Grauf. 4 See randen beid. De aundra Jinja kunn dolla ranen aus Petrus un kjeem daut ieeschte nom Grauf. 5 Hee bekjt sikj un kjikjt doa nenn, un sach de Loakes doa ligjen. Hee jinkj oba nich nenn. 6 Dan kjeem Simon Petrus am no un jinkj em Grauf nenn, un sach uk de Loakes doa ligjen. 7 Un daut Schweetduak, daut hee om dän Kopp jehaut haud, lach oba nich bie de Loakes, oba toopjelajcht opp eene aundre Städ. 8 Dan jinkj de aundra Jinja, dee daut ieeschte nom Grauf jekomen wia, uk nenn, un hee sach un jleewd daut. 9 See wisten noch nich, daut de Schreft säd, daut hee vom Doot oppstonen must. 10 Dan jinjen de Jinja wada no Hus.
Jesus wiest sikj Maria Magdalena
11 Oba Maria stunt buten biem Grauf un hield. Biem hielen bekjt see sikj un kjikjt em Grauf nenn. 12 Un see sach doa twee Enjel en witte Kjleeda, eenen biem Koppenenj un eenen biem Feetenenj, wua Jesus sien Kjarpa jeläajen haud. 13 Dee säden to ar: Fru, wuarom hielst du? See säd to an: Wiels see mienen Harn wajch jenomen haben, un ekj weet nich, wua see am hanjelajcht haben. 14 Aus see dit jesajcht haud, dreid see sikj rom un sach Jesus doa stonen un wist nich, daut daut Jesus wia. 15 Jesus säd to ar: Fru, wuarom hielst du? No wäm sieekjst du? See docht, daut wia de Goadna, un säd to am: Har, wan du am wajch jedroacht hast, dan saj mie, wua du am jeloten hast. Dan woa ekj am holen. 16 Jesus säd to ar: Maria! See dreid sikj om un säd to am: Rabunie! Daut meent: Liera. 17 Jesus säd to ar: Fot mie nich aun, ekj sie noch nich noppjefoaren no mienen Voda. Oba go no miene Breeda un saj to an: Ekj woa noppfoaren no mienen Voda un junen Voda, un no mienen Gott un junen Gott. 18 Maria Magdalena kjeem un säd de Jinja, daut see dän Harn jeseenen haud, un daut hee dit to ar jesajcht haud.
Jesus wiest sikj siene Jinja
19 Dan dän ieeschten Dach en de Wäakj zeowes, aus de Jinja toop wieren un ut Forcht fa de Juden de Däaren toojeschloten hauden, kjeem Jesus un stunt mank an un säd: Fräd met junt! 20 Aus hee dit jesajcht haud, wees hee an siene Henj un siene Sied. Dan wieren de Jinja froo, daut see dän Harn sagen. 21 Jesus säd noch een mol: Fräd met junt! Soo aus de Voda mie jeschekjt haft, soo schekj ekj junt. 22 Aus hee daut jesajcht haud, pust hee sienen Odem äwa an un säd: Nämt dän Heiljen Jeist! 23 Wan jie wäm de Sinden vejäwen, däm sent dee vejäft, un wäm jie dee nich vejäwen, däm sent dee nich vejäft.
Jesus un Tomas
24 Tomas de Zwillinkj, eena von de Twalw, wia nich bie an, aus Jesus kjeem. 25 Aus de aundre Jinja am säden, daut see dän Harn jeseenen hauden, säd hee: Ekj woa daut nich jleewen, bat ekj de Näajelstäden en siene Henj see un miene Finjasch doa nenn laj, un miene Haunt en siene Sied laj. 26 Om acht Doag wieren de Jinja wada bennen, un Tomas wia uk doa. Dan kjeem Jesus, aus de Däaren toojeschloten wieren, un stunt medden mank an un säd: Fräd met junt! 27 Dan säd hee to Tomas: Rieekj emol dienen Finja häa un kjikj no miene Henj, un rieekj diene Haunt häa un laj dee en miene Sied. Un jeff die nich däm Ongloowen han, oba jleew! 28 Dan säd Tomas to am: Mien Har, un mien Gott! 29 Jesus säd to am: Tomas, du jleefst nu, wiels du mie jeseenen hast. Seelich sent dee, dee nich seenen un doch jleewen!
Wuarom dit Buak jeschräwen wort
30 Jesus deed noch väl aundre Tieekjens ver siene Jinja, dee nich en disem Buak jeschräwen sent. 31 Dise oba sent jeschräwen, daut jie jleewen kjennen, daut Jesus de Christus, Gott sien Sän, es, un daut jie derch dän Gloowen en sienem Nomen daut Läwen haben.
Jesus bejäajent säwen Jinja aum See Tiberias
1 Nohäa leet Jesus sikj noch eemol von siene Jinja seenen aum See Tiberias. Un dit es woo hee daut deed: 2 Doa wieren Simon Petrus, Tomas de Zwillinkj, Natanael von Kana en Galiläa, Zebedäus siene Säns un noch twee aundre Jinja. 3 Simon Petrus säd to an: Ekj go feschen. See säden to am: Dan kom wie uk met. See jinjen fuaz rut, stieejen en de Lomm un fuaren loos. Oba dee Nacht kjrieejen see nuscht. 4 Tiedich zemorjes stunt Jesus aun de Wotakaunt, oba de Jinja wisten nich, daut daut Jesus wia. 5 Jesus säd to an: Kjinja, hab jie nuscht to äten? See säden: Nä. 6 Hee säd to an: Schmiet jun Nat aun de rajchte Sied von de Lomm rut, dan woa jie waut kjrieen. See schmeeten daut rut, un dan hauden see soo väl Fesch, daut see daut nich rut kjrieejen. 7 Dan säd de Jinja, dän Jesus goot wia, to Petrus: Daut es de Har! Aus Simon Petrus hieed, daut daut de Har wia, trock hee sikj de Kjleeda äwa, wiels hee wia noaktich, un schmeet sikj em Wota nenn. 8 De aundre Jinja kjeemen met de Lomm hinjaraun un schlapten daut Nat voll Fesch. See wieren soo bie 100 Meeta vom Launt. 9 Aus see aun Launt stieejen, sagen see Fesch opp eenem Kolenfia, un uk Broot. 10 Jesus säd to an: Brinjt uk noch von dee Fesch, dee jie jrod jefescht haben! 11 Simon Petrus stieech nenn un schlapt daut Nat met 153 groote Fesch aun Launt. Un met aul dee Fesch doabennen reet daut Nat nich twei. 12 Jesus säd to an: Nu komt Freestikj äten! Kjeena von de Jinja woagd sikj, am to froagen, wäa hee wia. See wisten, daut daut de Har wia. 13 Jesus kjeem, neem daut Broot un jeef an daut, un jrod soo uk de Fesch. 14 Dit wia nu daut dredde mol, daut Jesus sikj siene Jinja openboad, no däm daut hee vom Doot oppjestonen wia.
Jesus un Petrus
15 Aus see ieescht jejäten hauden, säd Jesus to Simon Petrus: Simon Jona, es diene Leew to mie jrata, aus de aundre äare? Hee säd: Jo, Har, du weetst, daut ekj die goot sie. Jesus säd: Dan weid miene Lama! 16 Hee säd noch eemol to am: Simon Jona, best du mie goot? Hee säd to am: Jo, Har, du weetst, daut ekj die goot sie. Jesus säd to am: Weid miene Schop! 17 Dan säd Jesus daut dredde mol to am: Simon Jona, best du mie goot? Petrus wort gaunz truarich, daut Jesus am toom dredden mol fruach, auf hee am goot wia. Hee säd to am: Har, du weetst om aules om, un du weetst, daut ekj die goot sie. Jesus säd to am: Weid miene Schop! 18 Ekj saj die de Woarheit: Aus du jinja wieescht, bungst du die selfst diene Kjleeda om, un jinjst han wua du han wust. Oba wan du ella woascht, woascht du de Henj utstrakjen, un die woat een aundra daut Gort aunholen un die wua hannämen, wua du nich han west. 19 Dit säd hee, om auntodieden, derch waut fa eenen Doot hee Gott veharlichen wudd. Aus Jesus dit jesajcht haud, säd hee to am: Komm un folj mie no!
Petrus un de aundra Jinja
20 Dan dreid Petrus sikj om un sach dän Jinja metkomen, dän Jesus goot wia, un dee sikj biem Owentkost äten aun Jesus siene Brost jelänt haud un jesajcht haud: Har, wäa es daut, dee die veroden woat? 21 Aus Petrus dän sach, säd hee to Jesus: Har, waut saul met disem woaren? 22 Jesus säd to am: Wan ekj daut soo well, daut hee bliewen saul bat ekj kom, waut jeit die daut aun? Komm du met mie met! 23 Dan jinkj een Jeräd manke Breeda, daut dis Jinja nich stoawen wudd. Oba Jesus haud nich jesajcht, daut dee nich stoawen wudd, oba: Wan ekj daut soo well, daut dee bliewen saul bat ekj kom, waut jeit die daut aun.
Latste Wieed
24 Dit es de Jinja, dee dit bezeijen deit un dee dit jeschräwen haft, un wie weeten, daut sien Zeichnis woa es. 25 Doa sent noch väl aundre Sachen, dee Jesus jedonen haft. Ekj näm aun, wan dee aula eent nom aundren wudden oppjeschräwen woaren, de Welt wudd nich Rum fa aul dee Bieekja haben.